Κορβέτες, φρεγάτες και νατοϊκές ασκήσεις - Το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε; - της Χριστιάννας Λούπα

Δε λέμε βέβαια, το να σε επισκέπτεται τακτικά ο καλός σου ο γείτονας και να πετάγεται κάθε τρεις και λίγο να πιείτε μαζί το καφεδάκι σας, είναι όχι μόνο ευχάριστο, αλλά και κολακευτικό. Σημαίνει ότι, αν μη τι άλλο, σε θεωρεί ευχάριστη παρέα, βρε παιδί μου. Βάζει τα καλά του, παίρνει και την όμορφη κορβέτα του και ολόκληρο το πλήρωμά της και τσούκου τσούκου καταφθάνει στο σπίτι σου, να, εκεί, μπροστά στο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, αφού είναι και λάτρης των αρχαίων βλέπεις ή εκεί, κοντά στην Παναγία της Τήνου - μεγάλη η χάρη Της – που είχε κάνει κι ένα τάμα πριν ένα μήνα, όταν είχε ξαναπεράσει. Κι αφού απολαύσει μπόλικο ελληνικό ήλιο, επιστρέφει ξανά στα χωρικά του ύδατα, να πει τα νεότερα και στα φιλαράκια που τον περιμένουν στην αντίπερα όχθη.

Όμως τί γίνεται όταν ο γείτονας παραπάρει αέρα, κουβαλιέται απρόσκλητος κι αρχίζει αδιάκριτα να ψάχνει το σπίτι σου, επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση: Δώσε θάρρος στο χωριάτη, ν’ ανεβεί και στο κρεβάτι; Όταν η φρεγάτα του, δεν είναι ένα τυχαίο πλεούμενο, αλλά ένα άρτια ηλεκτρονικά εξοπλισμένο κέντρο υποκλοπών, όπως το «Τσανταρλί», που σουλατσάρει ανεμπόδιστο στα ελληνικά ύδατα μεταφέροντας πληροφορίες στο τουρκικό επιτελείο; Ή όταν το «Μπόντρουμ», το οποίο είχαμε την τιμή να μας επισκεφθεί πρόσφατα, χάνει διαρκώς το δρόμο του και κάνει αθώες βολτούλες ανάμεσα στα νησιά μας με πρόσχημα την εκτέλεση νατοϊκής άσκησης;

Όπως ανακοίνωσε το ΥΕΘΑ άλλωστε, το «Μπόντρουμ» απέπλευσε το απόγευμα της Τρίτης από τη Σμύρνη, κινήθηκε βορείως της Χίου και στη συνέχεια δυτικά των Ψαρρών σε διεθνή ύδατα. Κατόπιν, όμως, τήρησε νοτιοδυτική πορεία και εισήλθε στα ελληνικά χωρικά ύδατα, μεταξύ Πάρου, Τήνου και Μυκόνου. Πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού έπλευσε προς παρακολούθηση του τουρκικού σκάφους, καλώντας το να αποχωρήσει από τα ελληνικά ύδατα, ασφαλώς επί ματαίω.

Πρόκειται για την ίδια κορβέτα (Bodrum F-501, τύπου Α69), που τον Αύγουστο του 2009 είχε προσκρούσει σε βράχια σε απόσταση μόλις 500 μέτρων από τις ακτές του Καστελόριζου και είχε υποστεί σοβαρές ζημιές.

Γνωστό πάντως είναι στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, ότι τα τουρκικά σκάφη εκτός από την επιδίωξή τους να παγιώσουν καθεστώς που βολεύει τη γείτονα στο Αιγαίο, έχουν και ερευνητικό έργο - ως προς τα κοιτάσματα του θαλάσσιου υπεδάφους μας - αλλά και κατασκοπευτικό, τα οποία έργα φαίνεται να ευοδώνονται πλήρως, με το ελληνικό ΥΕΘΑ σε ρόλο παθητικού παρατηρητή, ο οποίος αρκείται στο να καταγράφει και να παρατηρεί τις κινήσεις τους, στρουθοκαμηλίζοντας  και προσποιούμενο ότι όλα βαίνουν καλώς στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής φιλίας.

Υπάρχει άραγε ελληνοτουρκική φιλία, κύριε Ερντογάν; Γιατί, η αλήθεια είναι ότι παρά λίγο να το πιστέψουμε πριν λίγους μήνες στην Αθήνα ή πρόσφατα στο Ερζερούμ, μ’ εκείνα τα πλατιά χαμόγελα, τα ρομαντικά οικογενειακά δείπνα, τα γαλαζοπράσινα κασκολάκια και τις αβροφροσύνες εκατέρωθεν.

Υπάρχει πραγματική διάθεση για φιλία; Ή όλα είναι προπέτασμα καπνού και «ξεκάρφωμα» εν όψει της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και σκόνη στα μάτια προκειμένου η γείτων να δρα ανενόχλητη προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων της; Θυμίζουμε πάντως, ότι δεν βρισκόμαστε στο 1999 και ότι σίγουρα η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει «μπαγιατέψει» και χρειάζεται μάλλον να τεθεί σε νέα βάση. Περιμένουμε (εδώ και χρόνια) δείγματα (και όχι δήγματα) γραφής από την καλή μας τη γειτόνισσα. Ευχολόγια, εκθέσεις ιδεών και μελίρρυτες κενολογίες δεν αποτελούν παρά σχήμα οξύμωρο και φαρισαϊσμό.

Τελειώνοντας δε, θα αφιερώσουμε στον αγαπητό κύριο Ερντογάν τα λόγια του προέδρου Ρούζβελτ: «Δεν είναι αρκετό απλά να μιλάει κάποιος για την ειρήνη. Πρέπει να την πιστεύει. Και δεν είναι αρκετό να την πιστεύει. Πρέπει να δουλέψει γι' αυτήν».

Χριστιάννα Λούπα