Χρειαζόμαστε σωσίβια - Του Γιώργου Κ. Περπινιά

Έφυγε κι ο Μάρτης. Γδάρτη και κακό παλουκοκαύτη τον λέει η λαϊκή παράδοση. Δεν ήταν τόσο όμως. Έκανε βέβαια τα χιονάκια του, τις βροχούλες του, αλλά δεν κράτησαν πολύ. Φέτος το παρατσούκλι του γδάρτη, θα το παραχωρήσει στον Απρίλη απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μας προειδοποίησε πως τα κρατικά ταμεία είχαν στέρηση εσόδων, άρα θα πάρουν νέα μέτρα, γιατί η τρόικα στον επόμενο έλεγχο θα ζητήσει εξηγήσεις. Ποιοι θα πληρώσουν; Μα είναι γνωστό. Τα γνωστά υποζύγια. Θα είναι γδάρτης λοιπόν ο Απρίλης. Που θα πάει αυτό το πράγμα; Μας λένε τα μεγάλα λόγια για τις θυσίες του Ελληνικού λαού, που δείχνει κατανόηση στην δύσκολη θέση που βρίσκετε η χώρα. Που το βλέπουν αυτό; Ο λαός άρχισε να τους γιουχάρει στους δρόμους, στα κέντρα αλλά και στο εξωτερικό. Τα γιαούρτια έγιναν το μέσον έκφρασης της διαμαρτυρίας του. Πάλι καλά που δεν τους πήρε με τις πέτρες, όπως πολλοί είχαν προβλέψει. Ακόμη κι ο πρωθυπουργός γνώρισε την οργή του κόσμου, εντός κι εκτός της επικράτειας. Σημερινοί και πρώην γεύονται αυτό που εκείνοι αποκαλούν κατανόηση. Σε λίγο όλα θα γίνουν χειρότερα, δεν θα τολμούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Όσο ο λαός βλέπει ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν τους νόμους που οι ίδιοι ψηφίζουν, αλλά κανείς δεν περνάει στην πράξη, θα καταλαβαίνει μέρα με την μέρα την ατολμία τους και δεν θα τους υπολογίζει κανείς. Ο πρωθυπουργός δέχεται την πιο σκληρή σάτιρα κι όποιος την κάνει, εισπράττει τρελά χειροκροτήματα επιδοκιμασίας. Δεν το βλέπει; Δεν του το λένε; Τι έγινε με την φοροδιαφυγή που θα έπιαναν; Τι έγινε με τ’ ανείσπραχτα χρέη; Τις χιλιάδες αδήλωτες πισίνες που φωτογράφησαν για να εφαρμόσουν τα τεκμήρια διαβίωσης; Ο νόμος για την απαγόρευση του τσιγάρου σε κλειστούς χώρους, η χωματερή της Κερατέας οι μετανάστες της Υπατίας, τα μέσα μεταφοράς, γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι κτλ. Τίποτα. Δεν θα δοκιμάσουν κι άλλοι όσο βλέπουν την αδυναμία τους; Πρώτα οι μετανάστες και μετά όπου αλλού θελήσουν να κάνουν χωματερές. Γιατί δεν προσθέτουν και την δική τους οικονομική συνεισφορά; Γιατί δεν μειώνουν τις αποδοχές τους, τον αριθμό τους, τους παρατρεχάμενους, τον κομματικό τους στρατό στο δημόσιο, τους άχρηστους οργανισμούς και τις προβληματικές ΔΕΚΟ; Τα ίδια τα κόμματα έχουν ξοδέψει την κρατική χορηγία και είναι καταχρεωμένα στις τράπεζες. Αφού δεν μπορούν να φέρουν τάξη στα δικά τους οικονομικά, πως θα διορθώσουν τα του κράτους; Τίποτα δεν θα κάνουν, τίποτα δεν τους νοιάζει. Μόνο πως θα επανεκλεγούν τους ενδιαφέρει κι επειδή γνωρίζουν τα αισθήματα του λαού, κρατούν τον στρατό τους για να έχουν ελπίδες. Εκεί μόνον περικοπές επιδομάτων εφαρμόζουν. Δεν γνωρίζουν την ανεργία, έχουν την σιγουριά της μονιμότητας. Έχουν φάει άλλωστε καλά τόσα χρόνια. Είχαν κι έχουν πλεονεκτήματα και παροχές που ο παραγωγικός ιδιωτικός τομέας ούτε στο καλύτερο όνειρό του δεν τα είχε δεί. Και θα λένε το «πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας Θάνε». Αυτοί θα τους κρατήσουν στην εξουσία για να εισπράξουν πάλι αυτά που χάνουν σήμερα. Μας λένε πως παντού είναι υπεράριθμοι και θα κάνουν μετατάξεις. Αφού είναι υπεράριθμοι παντού, που θα πάνε οι υπό μετάταξην. Να σας πώ εγώ. Στην κάλπη όποτε στηθεί. Πόσο θα τους ανεχθούμε ακόμη; Τι θα μας δώσουν απ’ όσα τάζουν; Ποιος τους πιστεύει; Ίσως να θέλουν μα δεν μπορούν, είναι ανίκανοι, και θέλουν να παρατείνουν την παραμονή τους στην καλοπληρωμένη έδρα τους. Βουλιάζουμε SOS δώστε μας σωσίβια κάπου να πιαστούμε. Οι άνεργοι οι φτωχοί οι γέροντες συνταξιούχοι, οι καταχρεωμένοι μεροκαματιάρηδες, ούτε βαρκούλα δεν διαθέτουν. Θα πνιγούν. Δώστε τους μια σανίδα τουλάχιστον κι ας την χρησιμοποιήσουν όπως αυτοί νομίζουν.

Γιώργος Κ. Περπινιάς.  30/3/11