Τι θέλουν οι αναρχοσταλινικοί - Του Τάκη Μίχα

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα δεν είναι το χρέος. Είναι η διακυβέρνηση ή καλύτερα η ακυβερνησία. Απόλυτη προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη είναι η επικράτηση ενός επιπέδου  τάξης και ασφάλειας. Αν δεν υπάρχουν αυτά τα αγαθά τότε ούτε επενδύσεις πρόκειται να γίνουν ούτε όποιος  έχει το παραμικρότερο  ταλέντο πρόκειται να παραμείνει στην χώρα.

Όμως  αυτές οι συνθήκες δεν υπάρχουν σήμερα. Αντίθετα σήμερα οι  αστοί πολιτικοί  έχουν υψώσει τα χέρια στην συστηματική επίθεση βίας που έχουν εξαπολύσει οι αναρχοσταλινικοί του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Από τα δεκάδες πια επεισόδια που καταγράφονται  -από την δολοφονία των εργαζομένων της Μαρφίν μέχρι την πρόσφατη επίθεση εναντίον του νομπελίστα βιολόγου στο Πανεπιστήμιο Πατρών-οι  αρχές δεν έχουν τολμήσει να πραγματοποιήσουν ούτε μια σύλληψη, παρ’ όλο που γνωρίζουν στις περισσότερες  περιπτώσεις τα ονόματα των δραστών.

Δυστυχώς, τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν όλα αυτά τα φαινόμενα ως ενοχλητικά μεν αλλά κατανοητά φαινόμενα  μιας χώρας που περνάει  οικονομική κρίση. Κούνια που τους κούναγε! Αντίθετα πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια  των αναρχοσταλινικών να προωθήσουν την πολιτική τους ατζέντα -δηλαδή της καταστροφής  του  δημοκρατικού πολιτεύματος και της ανοιχτής οικονομίας- μέσω της ακύρωσης των συνθηκών εκείνων που θα επιτρέψουν  την οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Με άλλα λόγια, η επίθεση βίας την οποία έχουν εξαπολύσει  δεν εκφράζει καμμια πηγαία ή τυφλή «αγανάκτηση»  αλλά ένα καλά οργανωμένο σχέδιο υπονόμευσης οποιασδήποτε οικονομικής ανάκαμψης.

Είναι ενδιαφέρον ότι στο σημείο αυτό οι ινστρούχτορες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιο  διαβασμένοι από ότι οι καρεκλοκένταυροι  των αστικών κομμάτων. Έχουν κατανοήσει  πολύ καλά αυτό που αποκαλύπτει η πρόσφατη έκθεση  της Παγκόσμιας Τράπεζας (World Development  Report  2011). Ότι δεν είναι τόσο η φτώχεια που προκαλεί τη βία, όσο η βία που προκαλεί την φτώχεια. Χώρες οι οποίες πλήττονται  είτε από εμφύλιες έριδες είτε από εγκληματικότητα  είτε  από ναρκοσυμοριες βρίσκονται σε πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση  από ότι οι χώρες στις οποίες επικρατεί μια σχετική τάξη και ασφάλεια. Και είναι προφανές γιατί  συμβαίνει αυτό. Όποιος έχει διαβάσει τον μεγάλο φιλόσοφο Τόμας Χομπς γνωρίζει ότι η απουσία νόμων  σηματοδοτεί τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων», μια κατάσταση όπου το άτομο δεν έχει απολύτως καμμια διάθεση η κίνητρο να επενδύσει σε παραγωγικές και δημιουργικές δραστηριότητες καθ’ όσον ξέρει ότι το προϊόν της εργασίας του και η ίδια του η ζωή συνεχώς κινδυνεύουν.

Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση την οποία προσπαθούν να δημιουργήσουν οι «αγανακτισμένοι». Για να το εκφράσουμε στην γλώσσα που κατανοούν οι ινστρούκτορες πρόκειται για τακτική σαμποταρισμου  του παραγωγικού προτσές. Και φυσικά θα το επιτύχουν. Διότι πραγματικά πιστεύει κανείς ότι θα υπάρξει στρατηγικός  επενδυτής που θα αγοράσει μετοχές σε κρατικές επιχειρήσεις  -όπως προβλέπει το φιλόδοξο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης - όταν ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να πυρποληθεί από τα  τάγματα εφόδου των αναρχοσταλινικών;

Αυτό φυσικά που δεν θέλουν να κατανοήσουν οι υπονομευτές είναι ότι με τις ενέργειες τους δεν ανοίγουν τον δρόμο για την «αταξική κοινωνία». Αυτοί που θα επικρατήσουν μετά την κατάρρευση της ανοιχτής κοινωνίας  και του «εύθραυστου κράτους» στην Ελλάδα  θα είναι  οι ναρκοβαρώνοι, οι προαγωγοί  και  οι ολιγάρχες του εγκλήματος. Που ασφαλώς δεν πρόκειται να  επιδείξουν την ίδια ευαισθησία απέναντι στα δικαιώματα των «αγανακτισμένων» με αυτά που επιδεικνύουν οι αστοί σήμερα.

Protagon.gr