Λέξη κλέιδί: Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου
Μάνου Χατζιδάκι «Ο Μεγάλος Ερωτικός» (Έργο 30 [1972]) - Της Γιόλας Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου*
«“Ο Μεγάλος Ερωτικός” είναι ένας λαϊκός Θεός που ζει στη φαντασία μας απ’ τη στιγμή που γεννιόμαστε ίσαμε να πεθάνουμε, όμορφος, εφηβικός και ...Ο ερχομός της Άνοιξης… - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Ήταν νωρίς, σήμερα το πρωί, όταν ανοίγοντας τα παράθυρα αντίκρυσα έναν καταγάλανο ουρανό, δίχως κανένα σύννεφο… Οι δυο ανθισμένες αμυγδαλιές, ανάμεσα στα κυπαρίσσια ...Η «Nathalie» του Gilbert Bécaud… ανέγγιχτη από τον χρόνο… - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι λάτρεις του παλιού, καλού γαλλικού τραγουδιού – της δεκαετίας του ’60 – θυμούνται με νοσταλγία την «Nathalie», εκείνη ...Σκέψεις και συναισθήματα… - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Κόντευε να νυχτώσει, όταν επέστρεφα από τη Φιλοσοφική Σχολή στο σπίτι μου. Ένοιωθα την κούραση να μ’ εξουθενώνει – κούραση όχι μόνο σωματική, αλλά κυρίως ...Για τον Έρωτα! Στον Κινηματογράφο, στην Ποίηση, στη Μουσική…
Γράφει η Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου* …Για σένα Αγάπη ετοίμασα τα πάντα κι αν έμαθα να τραγουδώ τόσο γλυκά είταν γιατί στην ίδια τη φωνή ...Franz Schubert «Serenade», μια ηλιαχτίδα μέσα στο σκοτάδι…
Γράφει η Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου* Μια μελωδία πασίγνωστη κι αγαπημένη του Αυστριακού συνθέτη Franz Schubert (1797 – 1828), που τόσο νωρίς έφυγε από τη ζωή, ...Κώστα Μουρσελά «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
…Πιστεύω πως τίποτα δεν τελειώνει, πως τίποτα δεν αρχίζει. Μοιάζει πως τελειώνει, μοιάζει πως αρχίζει. Στην πραγματικότητα, όλα ξαναβρίσκουν το δρόμο τους, όλα ...«Πέφτει το χιόνι» («Tombe la neige») - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
«Tombe la neige», ένα παλιό, γαλλικό τραγούδι του 1963, με τον Salvatore Adamo… Ένα μελωδικό τραγούδι που εκφράζει τη θλίψη και την απογοήτευση ...Βασίλη Βασιλικού «Το τελευταίο αντίο» - Της Γιόλας Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου*
Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου, το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά. Μου είπες χωρίς φωνή το τελευταίο αντίο. Μ’ αποχαιρέτησες, με ...«Πόσο θλιμμένη είναι η Βενετία» («Que c’ est triste Venise»)
Γράφει η Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου* Πόσες φορές ο καθένας μας δεν νοιώθει ανυπόταχτη την ανάγκη να θυμηθεί με νοσταλγία κάποιες στιγμές του παρελθόντος… Κάποιον μεγάλο ...- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
