Ήταν νωρίς, σήμερα το πρωί, όταν ανοίγοντας τα παράθυρα αντίκρυσα έναν καταγάλανο ουρανό, δίχως κανένα σύννεφο… Οι δυο ανθισμένες αμυγδαλιές, ανάμεσα στα κυπαρίσσια ...
Κόντευε να νυχτώσει, όταν επέστρεφα από τη Φιλοσοφική Σχολή στο σπίτι μου. Ένοιωθα την κούραση να μ’ εξουθενώνει – κούραση όχι μόνο σωματική, αλλά κυρίως ...
Γράφει η Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Μια μελωδία πασίγνωστη κι αγαπημένη του Αυστριακού συνθέτη Franz Schubert (1797 – 1828), που τόσο νωρίς έφυγε από τη ζωή, ...
…Πιστεύω πως τίποτα δεν τελειώνει, πως τίποτα δεν αρχίζει. Μοιάζει πως τελειώνει, μοιάζει πως αρχίζει. Στην πραγματικότητα, όλα ξαναβρίσκουν το δρόμο τους, όλα ...
Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου, το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά. Μου είπες χωρίς φωνή το τελευταίο αντίο. Μ’ αποχαιρέτησες, με ...
Γράφει η Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Πόσες φορές ο καθένας μας δεν νοιώθει ανυπόταχτη την ανάγκη να θυμηθεί με νοσταλγία κάποιες στιγμές του παρελθόντος… Κάποιον μεγάλο ...