Η πλατεία ήταν γεμάτη - Του Πέτρου Κατσάκου
Βρέθηκα αρκετά βράδια στην λαϊκή συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος. Μακριά από τον θόρυβο της κατσαρόλας και της επαναλαμβανόμενης γιούχας, κάθισα οκλαδόν στα μάρμαρα της πλατείας που εδώ και δύο σχεδόν εβδομάδες φιλοξενεί μια πρωτόγνωρη για όλους μας μορφή διαμαρτυρίας στην βαρβαρότητα της κυβέρνησης. Για να είμαι ειλικρινής, στις πρώτες μου επισκέψεις αισθάνθηκα λίγο έξω από τα νερά μου, με όσα άκουγα, με όσα έβλεπα σε σχέση με τις συνελεύσεις των φοιτητικών μου χρόνων ή τις κουβέντες σε χώρους δουλειάς, μου ήταν πιο δύσκολο να μετάσχω και να καταλάβω πώς λειτουργούσε το εγχείρημα μιας πολύχρωμης και ετερόκλητης ομάδας ανθρώπων που συγκεντρώνονται κάθε βράδυ στις 9.
Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι τελικά στην διαδικασία, αλλά σε όλους εμάς είναι που παίρνουμε μέρος, έπειτα από χρόνια, σε μια διαδικασία άμεσης δημοκρατίας, μαζική και λαϊκή, που πολλές φορές την οραματιστήκαμε, την επιθυμήσαμε αλλά ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να την αναπνεύσουμε από τόσο κοντά
Μια παρέα νέων ανθρώπων μας δίνει την ευκαιρία να αρνηθούμε ευγενικά τα αυθαίρετα τραπεζάκια που έρχονται να στήσουν στα μουλωχτά οι γνωστοί αυτόκλητοι σωτήρες της στείρας προκήρυξης και της ξεθωριασμένης σημαίας και να μάθουμε να μιλάμε, να συζητάμε και επιτέλους να ακούμε τον διπλανό μας για όσα μας ενώνουν, για όσα μας χωρίζουν αλλά προ πάντων για όλα αυτά που μας απειλούν.
Μια μικρή κοσμογονία συντελείται στο Σύνταγμα αυτές τις παράξενες μέρες που μας κυκλώνουν. Τραπεζάκια με κομπιούτερ για την αναμετάδοση και κάλυψη όσων συμβαίνουν, ομάδες που δημιουργούνται (καλλιτεχνών, ιατρική, καθαριότητας, τεχνικής υποστήριξης, νομική, μεταφράσεων και πολλές άλλες), πρωτοβουλίες και καλέσματα σε γειτονιές, και, κυρίως, η λαϊκή συνέλευση κάθε βράδυ, στην οποία έχουν συμμετάσχει χιλιάδες άνθρωποι και έχουν μιλήσει εκατοντάδες, όλες τις προηγούμενες μέρες. Και φυσικά το ΟΧΙ της πλατείας στην τηλεοπτική εισβολή των δελτίων των 8, που κρατά την αναβίωση της αρχαίας εκκλησίας του Δήμου μακριά από τον ευτελισμό και την ισοπέδωση των λίγων δευτερολέπτων προβολής και σχολιασμού από τους τηλεοπτικούς παντογνώστες του καιρού μας.
Προς το παρόν η Βουλή συνεχίζει να ζει με κατεβασμένα τα ρολά για να αποφεύγει τα ενοχλητικά λέιζερ και τα φάσκελα των αγανακτισμένων που στριμώχνονται τα βράδια μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη εκτονώνοντας τον θυμό τους από την βαλβίδα της άδειας χύτρας που ρυθμικά χτυπούν στο ρυθμό του Μνημονίου. Αυτό που δεν βλέπει και δεν ακούει η Βουλή είναι τον χαμηλόφωνο - ακόμα - βρυχηθμό της Πλατείας που κάθε βράδυ είναι και πιο γεμάτη.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
