Φέρτην εδώ παιδί μου τη μπάλα… Σου δίνει, είπες, χαρά, μα γι’ αυτό σου την παίρνω, θα ζητάς περισσότερα με τη χαρά, θα θέλεις και φαγητό, και ξεκούραση, που σημαίνει πως θα σκέπτεσαι κιόλας, και μετά ξέρουμε τι γίνεται σαν σκέπτεσαι εσύ, κατάλαβες;…
Εσύ, άσε κάτω το βιβλίο αυτό, θα ‘χεις απορίες ύστερα, ούτε το τραγούδι τούτο χρειάζεται ν’ ακούς….
Και συ κυρά, τη γλάστρα πέταξέ την αμέσως απ’ το παράθυρο…. σε κάνει να θυμάσαι, να σου ‘ρχονται πεθυμιές…..
Όχι δεν είναι δικός σου ο χρόνος, εσύ ειδικά δε μας χρειάζεσαι στη δουλειά, περισσεύεις, έχασες επομένως το δικαίωμα να ζεις, ορίστε λοιπόν κάτι που θα σε κάνει να ονειρεύεσαι σωστά, ενώ τ’ άλλα τα όνειρα με τα μάτια ανοιχτά, είναι επικίνδυνα ….
Φύγε κι εσύ γέρο απ’ τον ήλιο… πώς είπες, είναι ολουνών ο ήλιος, κάνεις λάθος, δεν είναι ολουνών ο ήλιος, γιατί αν ήταν έτσι, θα λιάζονταν όλοι….
Δικαιοσύνη, είπες, πως θες, ακόμα δεν έμαθες πως είναι τυφλή, άσε λοιπόν τα αδύνατα, εμείς είμαστε δω για σένα, δούλευε μη βρεθείς κιόλας απέναντι….
Καλύτερα ήταν τις παλιές μέρες, είπες, δηλαδή τι εννοείς, να γυρίσουμε πίσω, άρα θες ν’ ανατρέψεις τα καινούργια, να γίνεις επαναστάτης δηλαδή, αυτό θες τρομοκράτη, αυτό θες λοιπόν, να ελπίζεις…
Η ελπίδα φίλε κάνει κακό, τόσο όσο κι η γνώση, ανοίγει η όρεξη έτσι, αυξάνουν οι απαιτήσεις, σε φέρνουν σε δρόμους επικίνδυνους για μας, γιατί τότε μαθαίνεις να μισείς, ναι, για εμάς αυτός ο δρόμος των δικών σου ελπίδων και της γνώσης είναι επικίνδυνος, γιατί τότε θα βρεις και τους άλλους, θα βρεις και τον τρόπο, κι απ’ την πλατεία θα βρεθείς στο δρόμο με τη γροθιά ψηλά πρώτα και μετά…
http://kakaras.wordpress.com/
