Και όσoι διορίστηκαν με «μέσο»; - Του Τάκη Μίχα

Όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο απέκτησε κανείς τον πλούτο του είναι πολύ σημαντικός για την νομιμοποίησή του. Αν κανείς προκειμένου να πλουτίσει έκλεψε ή δολοφόνησε -αν γενικώς χρησιμοποίησε παράνομα μέσα- τότε θεωρούμε ότι ο πλούτος του είναι άδικος και ότι θα πρέπει να του αφαιρεθεί. Αυτό είναι ακριβώς το νόημα των νόμων περί «πόθεν έσχες» που άλλωστε υποστηρίζονται από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος. Στη σημερινή εποχή  ιδιαίτερα ο πλούτος που έχει αποκτηθεί από την φοροδιαφυγή θεωρείται κατ’ εξοχήν παράνομος και οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» σε σημαντικό βαθμό στοχεύουν στην ανακάλυψη και ποινικοποίηση αυτού  του  είδους πλουτισμού.

Όμως παραδόξως οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» δεν αναφέρονται σε ένα άλλο είδος πλουτισμού εξίσου άδικο και παράνομο όσο αυτός που προκύπτει από την φοροδιαφυγή: Το εισόδημα το οποίο  χορηγεί σε κάποιον το δημόσιο, στο βαθμό που αυτός έχει διορισθεί «με μέσο», «από το παράθυρο»-με άλλα λόγια στο βαθμό που  δεν κατέλαβε την θέση του στην βάση των προσόντων του αλλά ως το αποτέλεσμα διακριτικής μεταχείρισης της πολιτικής εξουσίας. Όμως  η πρακτική του «παράνομου διορισμού» θα έπρεπε να είναι εξίσου καταδικαστέα και ποινικά κολάσιμη με την πρακτική της φοροδιαφυγής. Διότι όπως ακριβώς κάποιος ζημιώνει το κοινωνικό σύνολο φοροδιαφεύγοντας, έτσι ζημιώνει και το κοινωνικό σύνολο αν διορισθεί με υποδεέστερα προσόντα (και παραγωγικότητα) σε σχέση με κάποιον άλλο που έχει καλύτερα  προσόντα και κατά συνέπεια έχει μεγαλύτερη παραγωγικότητα.

Στην βάση των προαναφερθέντων θα πίστευε κανείς ότι όλα τα πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε αυτή την απλή αρχή: Ότι όλοι όσοι έχουν διορισθεί με «μέσο» στο δημόσιο και όχι με ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες θα πρέπει να απολυθούν αμέσως. Σημειωτέον ότι αυτό το θέμα δεν αφορά το μέγεθος του κράτους για το οποίο όλοι μας μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις. Αφορά απλά και μόνον τους τρόπους με τους οποίους διορίσθηκε κάποιος για να απομυζεί κοινωνικούς πόρους. Όμως παραδόξως κανένα κόμμα δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε αυτό το μέτρο. Αντίθετα ακόμα και οι πιο θερμοί θιασώτες του «πόθεν έσχες» αρνούνται  να χρησιμοποιήσουν αυτό το κριτήριο στην περίπτωση των ατόμων που έχουν αποκτήσει τον πλούτο και τα έσοδα τους από παράνομο(δηλαδή μη αξιοκρατικό) διορισμό. Γιατί;

Διότι πολύ απλά όλα τα κόμματα που υπάρχουν σήμερα εξακολουθούν να διαποτίζονται  από το ίδιο πελατειακό πνεύμα με το οποίο γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος  που κανείς δεν θέτει το θέμα των «παρανόμως διορισθέντων»  στο δημόσιο. Και όσο δεν τίθεται αυτό το θέμα τόσο αποκαλύπτεται ότι κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν επιθυμεί την αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος αλλά την αναπαραγωγή του-με κατά προτίμηση δανεικά όπως πάντοτε από τους κουτόφραγκους.

Protagon.gr