Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου «Η μπαλάντα του Ούρι» - Της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου*
Ουρανέ, όχι, δε θα πω το ναι,
ουρανέ, φίλε μακρινέ,
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή,
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη,
πως ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό,
αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό,
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί.
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά.
Ουρανέ, όχι, δε θα πω το ναι,
ουρανέ, φίλε μακρινέ,
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή,
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη,
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό,
αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό,
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί.
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί,
μου τάζει ωκεανούς,
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους.
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι,
ουρανέ, φίλε μακρινέ,
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή,
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη,
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό,
αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.
Στίχοι του Νίκου Γκάτσου, μελοποιημένοι από τον Μάνο Χατζιδάκι, και ερμηνευμένοι – για πρώτη φορά – από τον Βασίλη Λέκκα. Στιγμές που έχουν το φως, το χρώμα και τη διάρκεια της… αιωνιότητας!
Πώς να εκφράσει κανείς τα συναισθήματα που του γεννά το άκουσμα αυτού του τραγουδιού; Με ποιον τρόπο να περιγράψει αυτό το «ανέβασμα»… εκεί, εκεί, εκεί που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά; Ποιες λέξεις είναι ικανές να δηλώσουν την ομορφιά αυτού του ταξιδιού σε… ωκεανούς, σε κομήτες φωτεινούς και σε ό,τι βάζει ο νους;
Μα δεν υπάρχουν λόγια… Ίσως κάποια δάκρυα… Και σίγουρα η σιωπή!
Γιόλα Αργυροπούλου – Παπαδοπούλου.
*Η κυρία Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου είναι επ. καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και ποιήτρια.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
