Τι πιστεύει ο Ευάγγελος Βενιζέλος; - Του Τάκη Μίχα

Πριν από μερικά χρόνια σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (4/9/2005) με τίτλο "Σοσιαλισμός και Φιλελευθερισμός" ο κ.Βενιζέλος προσπάθησε να θέσει το θεωρητικό περίγραμμα που θα θωράκιζε το κόμμα του από την νεοφιλελεύθερη αποπλάνηση. Στο άρθρο του ο σημερινός υπουργός Οικονομικών διέκρινε και αξιολογούσε τέσσερα πολιτικά ρεύματα:

Α) Την σοσιαλδημοκρατία   
Β) Την λαϊκή δεξιά
Γ) Τον πολιτικό φιλελευθερισμό
Δ) Τον νεοσυντηρητισμό ή νεοφιλελευθερισμό ή οικονομικό φιλελευθερισμό.

Τα πρώτα τρία σύμφωνα με τον κ.Βενιζέλο είναι "καλά", το τέταρτο "κακό".

Η σοσιαλδημοκρατία είναι καλή σύμφωνα με τον κ.Βενιζέλο, διότι προβάλλει την κοινωνική συνοχή και το κράτος ευημερίας. Ο πολιτικός φιλελευθερισμός είναι καλός, σύμφωνα πάλι με τον κ.Βενιζέλο, διότι υποστηρίζει τα βασικά δικαιώματα και γι' αυτό άλλωστε έχει ενσωματωθεί στο ΠΑΣΟΚ. ”H δημοκρατική παράταξη” γράφει "έχει προ πολλού ενσωματώσει την παράδοση του πολιτικού φιλελευθερισμού ως μια παράδοση όμως έντονα αντιδεξιά". Ακόμα και η λαϊκή δεξιά είναι καλή σύμφωνα με τον κ.Βενιζέλο “διότι ανακόπτει την ροή της δεξιάς προς τον νεοφιλελευθερισμό». Με άλλα λόγια, ο Γιάννης Μανώλης ως ανάχωμα στον Friedrich Hayek. Τέλος, ερχόμαστε στο νεοφιλελευθερισμό (ή νεοσυντηρητισμό) που σύμφωνα με τον υπουργό αντιπροσωπεύει το Απόλυτο Κακό. "Ο νεοσυντηρητισμός" γράφει ο υπουργός "εμφανίζεται συχνά ως ‘μεταρρυθμιστικός’ σε σχέση με τις λειτουργίες του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους τις οποίες και θέλει να περιορίσει. Αυτό όμως κάθε άλλο παρά προοδευτικό είναι".

Όλα αυτά φυσικά είναι πολύ χαριτωμένα. Όμως υπάρχει ένα πρόβλημα: Όπως γνωρίζει κάθε εξάχρονο παιδί, το κεντρικό μήνυμα του νεοφιλελευθερισμού είναι οι ιδιωτικοποιήσεις. Αν υπάρχει κάτι με το οποίο ταυτίζεται απόλυτα ο νεοφιλελευθερισμός ως πολιτική πρακτική είναι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των κρατικών μαμούθ και η λειτουργία τους στα πλαισια της ανταγωνιστικής αγοράς.

Οπότε υπάρχει ένα πρόβλημα: Σήμερα ο κ.Βενιζελος είναι, όχι απλά ο κατ' εξοχήν υπεύθυνος για τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά επίσης πρέπει να τις φέρει εις πέρας σε χρόνο ρεκόρ. Πώς συμβιβάζεται αυτό με τις απόψεις του; Πώς θα εφαρμόσει μια πολιτική την οποία έχει καταδικάσει τόσο έντονα και πρόσφατα;

Υπάρχουν μόνο δυο απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Η πρώτη είναι ότι δεν πιστεύει σε αυτή την πολιτική. Αν ισχύει αυτό, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί ποτέ και κατά συνέπεια θα αποτύχει. Σε αυτή την περίπτωση, ας το πει ανοικτά διότι είναι κρίμα να κοροϊδέψουμε για μια ακόμα φορά τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, όπως άλλωστε κάναμε με το πρώτο Μνημόνιο. Η δεύτερη απάντηση είναι ότι ο κ.Βενιζέλος έχει αλλάξει τις απόψεις του. Αυτό θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Όντας ευφυής και μορφωμένος μπορεί και πρέπει να αλλάζει τις απόψεις του όταν ανταμώνει άλλες καλύτερες απόψεις. Αλλά αν συμβαίνει αυτό, δεν θα έπρεπε να ανακοινώσει στο κόσμο -ή τουλάχιστον στους fan που διαβάζουν τα άρθρα του- τους λόγους που τον έκαναν να εγκαταλείψει τις παραδοσιακές ευλαβείες και να υιοθετήσει νέες πιο ενδιαφέρουσες οπτικές; Αυτό ίσως να μην λύσει το πρόβλημα του χρέους, αλλά τουλάχιστον θα μας δώσει την δυνατότητα να διαβάζουμε κάτι πιο ενδιαφέρον στην παραλία.

Protagon.gr