Αντιχρονισμός - Του Δημήτρη Γλυφού*
IXNH
Κλικ
Μεγαλώνουν τα οστά μου. Το δέρμα περιορισμός. Μέση στάθμη αίματος. Κρίση πανικού. Ιδρώτας.
Πιέζω τους φρονιμίτες στα ούλα. Πληγές. Τρέφομαι με παρανυχίδες και ξεδιψώ με μητρικό γάλα. Παραποιώ λέξεις. Φαντάζομαι κόσμους. Σαλιώνω το μαξιλάρι και κατουράω τα σεντόνια. Κλάμα. Αφήνω πάντα ένα φως να με νανουρίζει. Με νερομπογιές λερώνομαι. Κομπιάζω στο ψέμα. Κρυφά χαϊδεύομαι και τεντώνω πόδια.
Στις κούνιες οι εκκρεμότητες πλέκουν αλυσίδες. Το δηλητήριο εισχωρεί στις φλέβες. Βγάζω τρίχες. Κουβαλάω μέρες και σκληραίνουν τα χαρακτηριστικά μου. Κομπάζω νύχτες. Συνθλίβομαι με το σκοτάδι. Λιμνάζω ταραχές που λογοκρίνουν σκέψεις και κάθε που ζαλίζομαι, σιχαίνομαι το ανάστημά μου. Ένα με τις εμμονές. Χάνω ό,τι πιο πολύτιμο. Την ανασφάλειά μου.
Μην απορείς που έπεσα στη γη με τα γόνατα. Σκάβω με τα νύχια μου, τρύπα λαγού να ανοίξω. Μα είναι το χώμα πιο σκληρό από όλους τους κανόνες.
Μία η αντίδραση.
Ήλιο στους πνεύμονες κι υψώνω το κορμί μου.
Ακούστε πως γελάω.
Χρόνε Προκρούστη, στην κλίνη δεν ξαπλώνω.
Κλικ
*Ο κ. Δημήτρης Γλυφός είναι ποιητής - "Λίγο πάγο ακόμα", Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
