Ο τελευταίος κάτοικος - Μόνος κρατά ζωντανό ένα χωριό

Φωτο: Σήμερα, το κοπάδι του Δημήτρη Στασινόπουλου αριθμεί 300 γιδοπρόβατα, ενώ έχει ακόμη 10 χοιρομητέρες ημιάγριες. Η κτηνοτροφία είναι βιολογική και περιοδικά ελέγχεται από γεωπόνους

Το 1810 ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ έκανε αναφορά σε ένα μικρό χωριουδάκι στο οποίο ζούσαν έξι οικογένειες. Σήμερα την ιστορία του τόπου του διατηρεί ο Δημήτρης Στασινόπουλος, κτηνοτρόφος.

Περιμένει να μας ξεναγήσει και να μας μιλήσει για τον τόπο του. Μας ξαφνιάζει η εμφάνισή του, που μόνο κτηνοτρόφο δεν θυμίζει. Περιποιημένος και ντυμένος στην... τρίχα, μοιάζει περισσότερο με δημόσιο υπάλληλο παρά με άνθρωπο της υπαίθρου.

Ο Δημήτρης Στασινόπουλος, ακολουθώντας το ρεύμα της φυγής, μετά την απόλυσή του από στρατιώτης έπιασε δουλειά ως οδηγός στα αστικά λεωφορεία στην Αθήνα. Δούλεψε από το 1971 έως το 1977 και επέστρεψε στο χωριό για να βοηθήσει τη μητέρα του που τότε είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο. "Για είκοσι χρόνια μέχρι το θάνατό της έκανα τον νοσοκόμο και παράλληλα τον κτηνοτρόφο", μας λέει.

Το 1981 ήρθαν και οι επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ο Δημήτρης μεγάλωσε το κοπάδι του.

Παρέα στον μοναδικό κάτοικο της Ασούταινας κάνουν τα 10 σκυλιά, φύλακες του κοπαδιού

Ομως, τα πράγματα δεν πάνε σήμερα καλά: "Ερχονταν εδώ οι χασάπηδες και παρακαλούσαν. Πριν από δέκα χρόνια πουλούσαμε 7,5 ευρώ το κιλό τα αρνιά και τα κατσίκια. Τώρα θέλουν να τα πάρουν 4,5 έως 5 ευρώ και να τα πουλήσουν 11". Στις δεκαετίες του '50 και του '60 στην Ασούταινα υπήρχαν 4.000 γιδοπρόβατα από τις 15 οικογένειες που έμεναν εκεί. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ρεύμα, δεν υπήρχε δρόμος, δεν υπήρχε τηλέφωνο. "Το 1974, που απολύθηκα από φαντάρος, πλήρωσα από την τσέπη μου για να γίνει η πρώτη διάνοιξη του δρόμου", μας λέει ο Δημήτρης. Πριν από λίγους μήνες, άγνωστοι ξήλωσαν τα καλώδια από το τηλεφωνικό δίκτυο και ο ΟΤΕ του επέβαλε να πληρώσει συμμετοχή στην αποκατάσταση της βλάβης.

Σήμερα, το κοπάδι του Δημήτρη αριθμεί 300 γιδοπρόβατα, ενώ έχει ακόμη 10 χοιρομητέρες ημιάγριες. Η κτηνοτροφία είναι βιολογική και περιοδικά ελέγχεται από γεωπόνους.

Ομως, το κρέας που παράγει αναγκάζεται να το διαθέτει ως συμβατικό, αφού στη Μεσσηνία δεν υπάρχουν βιολογικά σφαγεία, παρ' όλο που οι αρμόδιοι το υπόσχονται εδώ και χρόνια.

Στις καλές εποχές το χωριό είχε 4.000 αιγοπρόβατα. Σήμερα λίγες εκατοντάδες έχει ο 62χρονος κτηνοτρόφος

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ
15 οικογένειες, καθεμία με 15 παιδιά

Τα παλαιότερα χρόνια οι κτηνοτρόφοι της Ασούταινας κατέβαζαν τα κοπάδια τους στις αρχές Νοεμβρίου και ξεχειμώνιαζαν στα Φιλιατρά, για να γυρίσουν του Ευαγγελισμού.

Στο χωριό έμεναν οι παππούδες, οι γιαγιάδες και τα παιδιά που πήγαιναν στο Δημοτικό Σχολείο. Γιατί μπορεί η Ασούταινα να είχε 15 οικογένειες, η καθεμία όμως είχε κατά μέσο όρο 15 παιδιά.

Το υπεραιωνόβιο δέντρο

Σήμερα, ο Δημήτρης δεν κατεβάζει τα ζώα του στα Φιλιατρά, έχει φτιάξει στάβλους, έχει αποθηκευτικούς χώρους για τις ζωοτροφές και, βέβαια, έχει συμμάχους τους χειμώνες, που δεν είναι τόσο βαρείς όσο εκείνα τα χρόνια. Το καλοκαίρι τα πράγματα είναι πιο εύκολα, αφού τα ζώα βρίσκονται ασφαλισμένα σε περιφραγμένη περιοχή. Τα νερά στην Ασούταινα είναι πολλά και οι ποτίστρες των ζώων γεμάτες.

Ο Δημήτρης μιλά με τα ζώα του και, όταν τα καλεί, έρχονται κοντά του. Αρκούν μερικές άναρθρες κραυγές και τα ημιάγρια γουρούνια φθάνουν από κάθε μέρος στα πόδια του.

Το σπίτι του είναι εξοπλισμένο με όλα τα μέσα. Τον ρωτάμε αν αισθάνεται μοναξιά: "Σίγουρα νιώθω μόνος, δεν παρηγορείται ο άνθρωπος με μια τηλεόραση, μακάρι να έρθουν και άλλοι κτηνοτρόφοι, η περιοχή τούς "σηκώνει"".

ΔΕΝΤΡΟ "ΘΡΥΛΟΣ"
Ο κράταιγος της Ζωμίνθου

Ο κράταιγος ή τρικοκιά, το υπεραιωνόβιο δέντρο που δεσπόζει στον αρχαιολογικό χώρο Ζωμίνθου, στον Ψηλορείτη, χαρακτηρίζεται Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης, με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος.

Το δέντρο?σύμβολο είναι ίσως το μεγαλύτερο του είδους του διεθνώς και αποτελεί "σήμα κατατεθέν" στις κορφές του Ψηλορείτη ανάμεσα στην άγρια φύση. Είναι ριζωμένο στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου και... γειτνιάζει με τη σπηλιά του Δία. Διαθέτει εντυπωσιακές διαστάσεις σε σχέση με τα άγρια δέντρα και την κυρίαρχη βλάστηση των πρίνων, των κρητικών σφενδαμών, των βελανιδιών, αλλά και τα άλλα καρποφόρα.

Η "γέννηση" του δέντρου, που συνοδεύεται από πολλούς θρύλους, χάνεται στο βάθος του χρόνου και σε συνδυασμό με τη θέση του στον αρχαιολογικό χώρο της Ζωμίνθου ώθησαν τις τοπικές Αρχές να προτείνουν στο ΥΠΕΚΑ την κήρυξή του σε Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης. Πρόταση που σύμφωνα με τον δήμαρχο Ανωγείων, Σ. Κεφαλογιάννη, "έγινε αποδεκτή από το υπουργείο και μετά από τρία χρόνια γραφειοκρατίας πήρε τελικά τη γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης, ενώ είναι έτοιμο και το σχετικό προεδρικό διάταγμα το οποίο θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης".

Ο αιωνόβιος κράταιγος της Ζωμίνθου ανήκει στο είδος Grataegus monogyna και δεσπόζει στην είσοδο του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου. Το εντυπωσιακότερο τμήμα είναι η "κόμη" του, η οποία είναι ιδιαίτερα πυκνή και φτάνει σε διάμετρο άνω των 12 μέτρων. Το δέντρο, που μοιάζει με τεράστιο ελαιόδεντρο, ανθίζει την άνοιξη και... κοκκινίζει τον Οκτώβριο στην περίοδο της καρποφορίας του.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΩΝΗΣ

ΕΘΝΟΣ