Η κοροϊδία της κάθαρσης ξεπέρασε τα όρια - Του Γιάννη Λοβέρδου

Σε μια εποχή οικονομικής κατάρρευσης, κατά την οποίαν ο κόσμος ανασφαλής και φοβισμένος για το μέλλον του κι οργισμένος για την κατάντια της πατρίδας παρακολουθεί αποσβολωμένος τις δυσάρεστες κι οδυνηρές εξελίξεις, στη Βουλή τα παιδία παίζει. Ολοι εκείνοι, που επί σειράν ετών δημιούργησαν, εξέθρεψαν και θέριεψαν το πελατειακό και συντεχνιακό κράτος, παίζουν παιχνίδια κάθαρσης χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Στην πραγματικότητα, το πολιτικό σύστημα δείχνει να έχει στήσει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, όχι κάθαρσης αλλά συγκάλυψης όλων των πολιτικών αδικημάτων, όπως η πρόσφατη απαλλαγή του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο οποίος αποδίδεται στην κοινωνία άσπιλος κι αμόλυντος ως (μωρή έστω) παρθένος!

Η υπόθεση είναι χαρακτηριστική της συνωμοσίας συγκάλυψης, που έστησαν η κυβέρνηση κι η Βουλή. Η διαδικασία των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών εξελήφθη από τη ΝΔ ως πολιτική δίωξη εις βάρος κορυφαίων στελεχών της. Αντιθέτως, οι του ΠΑΣΟΚ ομιλούν περί καθάρσεως του δημοσίου βίου. Ουσιαστικά, κανένα από τα δύο δεν ισχύει. Η όλη διαδικασία, όπως δικαίως την αντιλαμβάνεται ο πολίτης, εξελίσσεται σε μια ευρεία προσπάθεια συγκάλυψης των ενόχων και της ενοχής τους. Απόδειξη αυτό που συνέβη με την περιβόητη προανακριτική για το μείζον σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου.

Όταν η όλη διαδικασία των εξεταστικών και προανακριτικών ολοκληρωθεί, κανένα, μα κανένα πολιτικό πρόσωπο, δεν θα έχει τιμωρηθεί. Ακόμα κι ηθικά, λόγω της αθώωσής τους, θα έχουν αποδοθεί στην κοινωνία άσπιλοι και σύντομα θα κληθούν να «σώσουν» το λαό, θέτοντας και πάλι υποψηφιότητα για τη Βουλή, που τους απήλλαξε. Κι αυτό που θα μείνει στην συνείδηση των πολιτών είναι ότι οι βουλευτές, για μια ακόμα φορά, διέσωσαν τους «δικούς» τους και έκλεισαν όλες εκείνες τις υποθέσεις, για τις οποίες (όπως το σκάνδαλο Siemens) αποδεδειγμένα υπήρξε διακίνηση «βρώμικου χρήματος», με συμμετοχή πολιτικών.

Αποτέλεσμα: Διευρύνεται η εντύπωση στους πολίτες ότι τα χρήματα που χάθηκαν κι εξαφανίστηκαν, είτε εκλάπησαν απ’ τους πολιτικούς είτε εξανεμίστηκαν λόγω κακοδιαχείρησης.

Συγχρόνως, επειδή «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», θα διαπιστώνουμε συνέχεια ότι οι μεγάλοι απατεώνες δεν τιμωρούνται. Όπως συνέβη με την ουσιαστική αθώωση των συμμετεχόντων στο παραδικαστικό κύκλωμα, που με την εξαίρεση του Καλούση και της Μπουρμπούλια, απεδόθησαν κι αυτοί «αγνοί» στην κοινωνία για να συνεχίσουν να αποδίδουν το «θεάρεστο» έργο τους ως απονομείς της δικαιοσύνης, είτε είναι δικηγόροι, είτε εισαγγελείς, είτε δικαστές.

Στην Ελλάδα οι ισχυροί δεν τιμωρούνται ό,τι κι αν κάνουν. Όπως επιβραβεύονται οι φοροφυγάδες κι οι φοροκλέπτες -το ξαναζήσαμε με την πρόσφατη περαίωση. Κι αυτό το αίσθημα της αδικίας και της ατιμωρησίας των ισχυρών επιδεινώνει το αρνητικό κλίμα. Ο απλός ανθρωπάκος, που χάνει τη δουλειά του ή βλέπει το μισθό και τη σύνταξή του να εξανεμίζονται, νιώθει, και δικαιολογημένα, βαθιά αδικημένος. Και όσο αυτό το συναίσθημα διευρύνεται τόσο θα υπονομεύεται το πολιτικό  σύστημα, προς όφελος λαϊκιστών δημαγωγών, που είναι ζήτημα χρόνου να κάνουν την εμφάνιση τους και, ενδεχομένως, να καταλάβουν και την εξουσία, με απροσδιόριστες συνέπειες για την πατρίδα μας.

aixmi.gr