ΚΥΠΡΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ 1974 (Μία προγραμματισμένη τραγωδία) - Του Σπύρου Γκάρου, Νυρεμβέργη

...Το ραδιοφωνικό διάγγελμα του Μακάριου, μετά το πραξικόπημα στην Κύπρο:

“Λαέ της Κύπρου ! Ευρίσκομαι εν ζωή. Και όσο ευρίσκομαι εν ζωή η χούντα δεν θα περάσει στην Κύπρο. Καλώ τον κυπριακό λαό να συνεχίσει την αντίστασή του. Οι πραξικοπηματίες δεν ελέγχουν τη νήσο. Οι εγκληματίες αυτοί είναι όργανα αντιδραστικών δυνάμεων της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών και επιδιώκουν να διχοτομήσουν τη χώρα μας.

Παρά ταύτα δεν το πέτυχαν και η ελευθερία θα νικήσει.

Κυπριακέ Λαέ ! Δεν είμαι νεκρός. Ευρίσκομαι εν ζωή. Και όσο καιρό ζω εγώ είμαι Πρόεδρος της Κύπρου και οι εθνοφρουροί πρέπει να αντιμετωπίζονται ως στασιασταί και προδόται”.

(Deutsche Welle 15.07.1974)

Τριάντα-εφτά (37) χρόνια πέρασαν από την απόβαση του “Αττίλα” των Τούρκων στη Κύπρο. Αυτό έγινε μετά από μία μεγάλη συνωμοσία, των ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας, Τουρκίας και της ελληνικής χούντας, είχε δε σαν αποτέλεσμα, αντί της επιδιωκόμενης Ένωσης, η Κύπρος να διχοτομηθεί.

Διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι ξεριζώθηκαν και εγκατέλειψαν τα σπίτια τους. Το ανθρώπινο δράμα στη Κύπρο ήταν περίπου μία επανάληψη της καταστροφής της Σμύρνης στη Μικρά Ασία. Συνεργοί οι τότε σύμμαχοι μας Άγγλοι και Γάλλοι , συνεργοί και τον Ιούλιο 1974 οι σύμμαχοι μας του ΝΑΤΟ ... Γεγονός είναι, ότι μετά τις συμφωνίες της Ζυρίχης το 1959 ο κύβος για την Κύπρο είχε ήδη ριφθεί. Η τραγωδία είχε ήδη προγραμματιστεί. Από τη στιγμή που η Τουρκία αναγνωρίστηκε σαν προστάτιδα δύναμη, μαζί με την Ελλάδα και την Αγγλία, ήταν σαν να της δώσαμε τη μισή Κύπρο.

Όταν ο Σαμψών μαζί με την χούντα των Αθηνών, έκαναν το πραξικόπημα, παραδόξως οι Άγγλοι δεν επενέβησαν να σταματήσουν το αιματοκύλισμα, παρά έμειναν απλοί θεατές στο μεγάλο δράμα. Ταυτόχρονα, άφησαν τους Τούρκους, να ενεργήσουν την απόβαση, να καταλάβουν και να εγκαθιδρυθούν στα 37% του Νησιού. Η Κύπρος ήταν το σκηνικό μιας „Οπερέτας” με πρωταγωνιστές την CIA, Κίσινγκερ, Ετζεβίτ, Ιωαννίδης και Σαμψών.

Το σύνθημα, καθαρίσατε τον κόκκινο Παπά, το έδωσε ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ και αρχηγός της CIA Κίσινγκερ, όπως έκανε κάποτε με τον Αλιέντε στη Χιλή, τον Άλτο Μορό στην Ιταλία, και τόσους άλλους πολιτικούς ηγέτες που παρέκκλιναν της πολιτικής του γραμμής.

Το 1964 εκλέγεται με απόλυτη πλειοψηφία η Ένωση Κέντρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αυτός ταξίδεψε αμέσως στις ΗΠΑ και συναντήθηκε με τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον και άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους. Στις συζητήσεις που είχαν, κύριο θέμα ήταν το κυπριακό. Ο Παπανδρέου αντιστάθηκε σθεναρά στα σχέδια των Αμερικανών, χωρίς όμως να πετύχει τίποτε. Έτσι επέστρεψε στην Αθήνα απογοητευμένος με άδεια χέρια. Δεν έλαβε υπόψιν του, ότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη τα δικά τους σχέδια, τα οποία ευνοούσαν καθαρά τις εδαφικές διεκδικήσεις της Άγκυρας και επέμεναν σ' αυτά. Νερό δε χωρούσε στις αποφάσεις τους. Αν συγκρίνουμε την πολιτική των ΗΠΑ, απέναντι στις δύο χώρες, κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου, δηλαδή Ελλάδα και Τουρκία, αυτοί ήταν πάντοτε υπέρ της Τουρκίας. Η Τουρκία με 75 εκατομμύρια πληθυσμό, με μεγάλες βάσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα της, με τη Μέση Ανατολή και τη Μαύρη θάλασσα, ήταν επόμενο να είναι το χαϊδεμένο τους παιδί.

Θ' άφηναν οι Αμερικανοί το ,, Κόκκινο Παπά”, όπως ονόμαζαν τότε τον Μακάριο, και την Αθήνα να χορεύουν και να τους γαργαλάν τα ρουθούνια; Θα ήταν αφελής να πιστεύει κάποιος κάτι τέτοιο. Μη ξεχνάμε ότι το Ανατολικό Μπλοκ, έπαιρνε στα Ηνωμένα Έθνη, καθαρά θέσεις, υπέρ του Μακαρίου και υπέρ της ανεξαρτησίας του Νησιού και αυτό δεν τους άρεσε.

Λίγες ημέρες αργότερα μετά τη συνάντηση Λ. Τζόνσον με τον Γ. Παπανδρέου, κάλεσε αυτός στην Ουάσιγκτον τον Έλληνα Πρεσβευτή Αλ. Μάτσα, στον οποίον έδωσε οδηγίες, σε ποια σημεία θα πρέπει η κυβέρνηση στην Αθήνα, κατά τις διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα, να συμφωνήσει. Ο Μάτσας του δήλωσε ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα δεχόταν τις προτάσεις αυτού του σχεδίου, είναι αντισυνταγματικές, δε θα παραχωρούσε ποτέ η ελληνική κυβέρνηση ούτε ένα ελληνικό νησί στη Τουρκία.

Τότε ο Λ. Τζόνσον, γνωστός αθυρόστομος, απάντησε:

...”Κύριε Πρέσβη σας λέω το εξής, να γα.... η Βουλή σας και το Σύνταγμά σας ! Η Αμερική είναι ένας ελέφαντας, η Κύπρος είναι ένας ψύλλος, όπως και η Ελλάδα είναι ένας ψύλλος, αν οι δύο ψύλλοι παρενοχλήσουν τον ελέφαντα, τότε αυτός με την προβοσκίδα του θα τους τσακίσει, θα τους τσακίσει καλά... Εμείς πληρώνουμε αρκετά δολάρια στους Έλληνες”...

...”Κύριε Πρέσβη, αν ο Πρωθυπουργός σας, θελήσει να μας κάνει δίδαγμα για δημοκρατία και Σύνταγμα, τότε να του πείτε, ότι το Κοινοβούλιο και το Σύνταγμά του πολύ σύντομα δε θα υπάρχουν “...(1)

Η απόρριψη του σχεδίου Άτσεσον και η σύγκρουση Παπανδρέου – Τζόνσον δρομολόγησε το 1965 την ανατροπή της κυβέρνησης τη Ε.Κ με εκτελεστή το Παλάτι και τους αποστάτες. Πολλές λεπτομέρειες του σχεδίου αναφέρονται στα απόρρητα έγγραφα της CIA και του Φόρεϊν Όφις.

Οι ΗΠΑ είχαν ήδη επεξεργαστεί τα διχοτομικά τους σχέδια για τη Κύπρο. Την ευκαιρία, τους την έδωσαν με το γελοίο πραξικόπημα... για την δήθεν Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ο Ιωαννίδης και ο Σαμψών. Με λίγα λόγια μέσο αυτού του πραξικοπήματος, έδωσε η CIA το πράσινο φως στην Άγκυρα να πραγματοποιήσει την απόβαση. Οι Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν τις βάσεις του ΝΑΤΟ, ενώ ο Χένρυ Κίσινγκερ παρακολουθούσε από τη Συρία, που εκείνες τις ημέρες είχε επισκεφτεί, την όλη εξέλιξη της επιχείρησης. Εν τούτοις στον 3ο τόμο από τα απομνημονεύματά του ισχυρίζεται, ότι το 1974 ήταν σοβαρά απασχολημένος με την επανεκλογή του Νίξον στην προεδρεία και με την υπόθεση Watergate. Δεν του ήταν δυνατό ταυτόχρονα και εγκαίρως να ασχοληθεί με το σημαντικότατο τρίγωνο, Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο. Αυτό δεν ευσταθεί, γιατί εκείνη την εποχή η “Νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ” ήταν πολύ σημαντική για την γεωπολιτική των ΗΠΑ. Ήταν και ένας ακόμα λόγος, ότι η Κύπρος συνορεύει με τη Μέση Ανατολή, από στρατηγικής άποψης ήταν για την Αμερική κάτι που δεν ήθελε να χάσει.(²)

...Στις 10.Ιουλίου 1976 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή S. Fawcett και 18 γνωστούς νομικούς, κατάθεσε στα Η.Ε μία έρευνα, που μετά την απόβαση έκαναν, με τις εξής διαπιστώσεις:

Τα τουρκικά στρατεύματα ενήργησαν εκτελέσεις απλών πολιτών, όπως επίσης εκτελέσεις αιχμαλώτων, κακοποίησαν φυλακισμένους, συνέλαβαν και βίασαν γυναίκες, έκαναν συλλήψεις και συμμετείχαν σε λεηλασίες. Πολλοί αιχμάλωτοι, αλλά και πολίτες εξαφανίστηκαν. Βρέθηκαν εκατοντάδες αμερικανικά διαβατήρια, και αυτό ήταν ένα τεκμήριο μίας αυθαίρετης στρατηγικής, που επιβεβαίωνε την αμερικανική βοήθεια στον εξοπλισμό των Τούρκων εισβολέων... (²)

1.William Blum – Philip Deane = Zerstörung der Hoffnung: Seite 361.

² Chr. Hitchens = Die Akte “Kissinger”: Seiten 130/144