Δημήτρη Γλυφού "Λίγο Πάγο ακόμα" - Κριτική Κωνσταντίνου Κορίδη"

Δημήτρης Γλυφός

"Λίγο πάγο ακόμα"

Ποίηση

Εκδόσεις Ιωλκός, 2010

Ποίηση: η τέχνη και η τεχνική της παραγωγής του ποιητικού λόγου (κατ’ αντιδιαστολή προς τον πεζό λόγο) ερμηνεύει ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Ποίηση: κατασκευή, δημιουργία, παραγωγή ερμηνεύουν οι αείμνηστοι Liddell & Scott στο «Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης».

Πέρα από κάθε γλωσσική ερμηνεία υπάρχει το βάθος, η αίσθηση, η αγαλλίαση, η απερίγραπτη χαρά του «ποιώ».

«Η άνοιξη είναι η νιότη του χρόνου! Η νιότη είναι η άνοιξη της ζωής». Τα λόγια του ιταλού λόγιου και ποιητή Φραντσέσκο Πετράρκα, γνωστού ως Πετράρχη, ταιριάζουν απόλυτα στο Δημήτρη Γλυφό.

Η πρώτη κατάθεση - έκθεσή του μας εντυπωσιάζει. Στίχοι ανεπιτήδευτοι, φωτεινοί, αέρινοι, βιωματικοί. Ευθυτενής ο λόγος του αγκαλιάζει και αγκαλιάζεται, όπως η ωραιότητα, η αγάπη και ο έρωτας.

Αβίαστος ο στίχος του, αντλείται από σημεία εντυπωσιακά, δεμένα με την εφηβεία, την άνοιξη και το φως. Όταν γράφει: «Πρέπει ν’ αυτοδιδάσκεσαι στην πορεία και βουτηγμένος στη χύτρα της συνείδησης σαν άλλος Οβελίξ ν’ αντιμετωπίζεις κάθε νέα αρχή» ο νους μας πηγαίνει στον Αρθούρο Ρεμπώ, σ’ εκείνον το Γάλλο νεαρό ποιητή του «Μεθυσμένου Καραβιού» αλλά και στην ολόλαμπρη φωτεινότητα του πρόωρα χαμένου Άγγλου ποιητή Τζον Κητς.

Η νεότητα είναι η ωραία στιγμή της ζωής. Κατορθώνει σχεδόν τα ακατόρθωτα. Δημιουργεί και ονειρεύεται. Πάνω απ’ όλα είναι η αιώνια ποίηση. Ο λόγος που γεννιέται από τα βάθη της ψυχής, από τα βιώματα, από τις ατέρμονες νυχτερινές περιπλανήσεις.

Ο Δημήτρης Γλυφός –κατά την ταπεινή μου γνώμη– είναι ποιητής. Με την πρώτη συλλογή του μας κέρδισε. Μας φανέρωσε το δικό του κόσμο, την ευγένεια και την απαντοχή. Στίχοι, όπως αυτοί, δεν περνούν απαρατήρητοι:

Κακή συνήθεια το άρωμά σου.

Με πληγώνει διακριτικά κάθε απόγευμα.

Η ήττα μου δε συγχωρεί τον εγωισμό σου.

Κι αν πάλι τον συγχωρέσει θα ’ναι μόνο και μόνο για τα μάτια της ψυχής.

«Τα μάτια της ψυχής!». Ο κόσμος ολόκληρος. Η ευλογία του Θεού. Πού μας οδηγεί ο ποιητής, με τους στίχους του αυτούς, είναι ολοφάνερο. Όπως πληγώνεται ο ίδιος «διακριτικά κάθε απόγευμα» έτσι διακριτικά μας ξεναγεί σε περιοχές της δικής μας ευαισθησίας. Με μόνη διαφορά ότι εμείς είμαστε αυτοί που θα γευόμαστε, τελικά, το άρωμα της τόσο λεπτής ποίησής του. Ακόμα και ο πόνος –ο όποιος πόνος– διυλίζεται και αποκρυσταλλώνεται.

Αυτή είναι, εξάλλου, η κρύπτη της καθαρής ποίησης, μες στην οποία ωριμάζει η σκέψη· μες στην οποία ανακαλύπτουμε κομμάτια του εαυτού μας, της ζωής μας, του κόσμου μας.

Τριάντα πέντε ποιήματα –τα περισσότερα ολιγόστιχα, επιγραμματικά– απαρτίζουν τη συλλογή τού Δημήτρη Γλυφού «Λίγο πάγο ακόμα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2010). Τριάντα πέντε αυτόνομες θεματολογίες, με πολλούς αποδέκτες.

«Η πέτρα μαλάκωσε με τα χρόνια κι η βροχή βοήθησε σ’ αυτό» μας λέει στο ποίημά του «Ευγνωμοσύνη». Επισημαίνει, με τρόπο πλάγιο, τη σημασία του χρόνου, αλλά και τις αντοχές μας και ιδιαίτερα αυτές που διαμορφώνουν και διαμορφώνονται. Προτρέπει: «Συνετίσου κι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν». Μετά: «Υποκλίσου στην εμπειρία» με τρυφερό τον τελευταίο στίχο: «Ένα νεύμα ευγνωμοσύνης αρκεί».

Η λήξη των περισσότερων ποιημάτων της συλλογής είναι αιφνιδιαστικοί. Σαν βέλη που οι ακριβείς πορείες τους αλλάζουν αναπάντεχα πριν καταλήξουν στο στόχο τους. Σαν βέλη ανεμοδεικτών που απότομα στρέφονται από το βορρά στο νότο.

Χαρακτηριστικά γράφει ο Δ. Γλυφός στο εικοστό όγδοο ποίημα της συλλογής και που τιτλοφορείται «Πληρωμένο στρώμα»: «Μικρές κραυγές που βίαζα στα όρθια με μένος. Είμαι θνητός, το δέχομαι και το υποστηρίζω. Ρίξε μου».

Σημαδιακό είναι και το ποίημά του με τον τίτλο «Πίσω στο χρόνο». Ας είναι μόλις 27 χρονών! Ας έχει μπροστά του όλη τη ζωή. Το βάρος του δημιουργού, όμως, μετρά διαφορετικά. Του επιτρέπεται η υπέρβαση. Νιώθει, βλέπει και αποφαίνεται. Φιλοσοφεί:

Ό,τι μ’ ορίζει το έχασα περνώντας τα δεκάξι.

Μνήμες κενές που άνθιζαν δίχως νερό και ήλιο

τ’ άνθη του αγκάθια έγιναν –πιο άγριος φαινόμουν– και

οι ματιές που χάριζα στ’ όνειρο βρήκαν θέση.

Τέσσερις στίχοι που εκφράζουν πολλά. Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νέο ποιητή. Απλά, το θυμίζουμε.

Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης

*Ο κ. Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης διευθύνει τις εκδόσεις Ιωλκός από το 1996. Παράλληλα είναι επιμελητής εκδόσεων και υπεύθυνος γνωστών ιστορικών και λογοτεχνικών σειρών βιβλίων.