Καμιά σύγκριση με τη "Μεγάλη Ύφεση" - του Alan Meltzer - Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
3/9/2009
Μέρα με την ημέρα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι επαναλαμβάνουν ότι η πρόσφατη οικονομική κρίση είναι η χειρότερη από την εποχή της Μεγάλης Υφεσης. Και η επανάληψη ενδεχομένως να ενισχύσει τις γενικότερες εντυπώσεις, αλλά η σύγκριση είναι μάλλον υπερτονισμένη και άκρως παραπλανητική.
Οποιοσδήποτε που γνωρίζει κάτι παραπάνω για τη Μεγάλη Υφεση ξέρει ότι τέτοιου είδους σύγκριση είναι λανθασμένη.
Τα δεδομένα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικά από τη ζοφερή πραγματικότητα που βίωσαν οι Αμερικανοί στο χρονικό διάστημα μεταξύ 1929 και 1932. Πράγματι, αυτή η οικονομική ύφεση δεν έχει ακόμη παρέλθει. Αλλά θα πρέπει να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο προτού να συγκριθεί με τη Μεγάλη Υφεση, που είχε διάρκεια 42 μηνών, ή με το ποσοστό ανεργίας 25% που είχε καταγραφεί το 1932.
Αυτή η οικονομική ύφεση είναι λιγότερο σοβαρή έναντι της Μεγάλης Υφεσης του 1937-1938. Μια πιο σωστή σύγκριση θα ήταν με την οικονομική ύφεση των ετών 1973-1975. Η πρόσφατη κρίση είναι μεν βαθιά, αλλά -το πιθανότερο- δεν πρόκειται να έχει μεγαλύτερη διάρκεια από εκείνη που είχαμε βιώσει πριν από τρεις δεκαετίες.
Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν διάφοροι λόγοι που αναλυτές και οικονομολόγοι επιμένουν σε ανακριβείς και «εκφοβιστικές» συγκρίσεις που υπερβάλλουν ως προς τη σοβαρότητα των σημερινών συνθηκών.
Πρώτον, υπάρχει έντονο πολιτικό κίνητρο για να παρουσιασθεί αυτή η ύφεση χειρότερη από ό,τι είναι. Η κυβέρνηση Ομπάμα ήθελε να τα παρουσιάσει έτσι, ώστε να φαίνεται πως μας έσωσε από την καταστροφή. Και υπάρχουν και οικονομολόγοι που θα ήθελαν μεγαλύτερο ρόλο της κυβέρνησης στην οικονομία.
Εξάλλου, οι κεϊνσιανιστές οικονομολόγοι ανέκαθεν αποτυγχάνουν στο να αναγνωρίσουν την ισχυρή δύναμη της ελεύθερης οικονομίας να αναγεννάται από τις στάχτες της. Και ο οικονομικός Τύπος ανατροφοδοτούσε τις πεποιθήσεις τους.
Οσον αφορά στη Fed, έκανε ένα τεράστιο λάθος: επέτρεψε στη Lehman Brothers να καταρρεύσει, εν τω μέσω της ύφεσης, συντελώντας σε ακόμη μεγαλύτερη πιστωτική «ασφυξία» και σε μεγαλύτερη δυσπιστία του κοινού προς τις αγορές.
Και την ώρα που η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν την ανάπτυξη των εξαγωγών τους, ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τα ήδη τεράστια και διογκούμενα ξένα χρέη. Αντί για την εφαρμογή μέτρων που αυξάνουν την εποπτεία και το επιχειρηματικό κόστος, χρειάζεται να ενισχύσουμε την παραγωγικότητα.
ALLAN H. MELTZER, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon
Μέρα με την ημέρα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι επαναλαμβάνουν ότι η πρόσφατη οικονομική κρίση είναι η χειρότερη από την εποχή της Μεγάλης Υφεσης. Και η επανάληψη ενδεχομένως να ενισχύσει τις γενικότερες εντυπώσεις, αλλά η σύγκριση είναι μάλλον υπερτονισμένη και άκρως παραπλανητική.
Οποιοσδήποτε που γνωρίζει κάτι παραπάνω για τη Μεγάλη Υφεση ξέρει ότι τέτοιου είδους σύγκριση είναι λανθασμένη.
Τα δεδομένα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικά από τη ζοφερή πραγματικότητα που βίωσαν οι Αμερικανοί στο χρονικό διάστημα μεταξύ 1929 και 1932. Πράγματι, αυτή η οικονομική ύφεση δεν έχει ακόμη παρέλθει. Αλλά θα πρέπει να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο προτού να συγκριθεί με τη Μεγάλη Υφεση, που είχε διάρκεια 42 μηνών, ή με το ποσοστό ανεργίας 25% που είχε καταγραφεί το 1932.
Αυτή η οικονομική ύφεση είναι λιγότερο σοβαρή έναντι της Μεγάλης Υφεσης του 1937-1938. Μια πιο σωστή σύγκριση θα ήταν με την οικονομική ύφεση των ετών 1973-1975. Η πρόσφατη κρίση είναι μεν βαθιά, αλλά -το πιθανότερο- δεν πρόκειται να έχει μεγαλύτερη διάρκεια από εκείνη που είχαμε βιώσει πριν από τρεις δεκαετίες.
Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν διάφοροι λόγοι που αναλυτές και οικονομολόγοι επιμένουν σε ανακριβείς και «εκφοβιστικές» συγκρίσεις που υπερβάλλουν ως προς τη σοβαρότητα των σημερινών συνθηκών.
Πρώτον, υπάρχει έντονο πολιτικό κίνητρο για να παρουσιασθεί αυτή η ύφεση χειρότερη από ό,τι είναι. Η κυβέρνηση Ομπάμα ήθελε να τα παρουσιάσει έτσι, ώστε να φαίνεται πως μας έσωσε από την καταστροφή. Και υπάρχουν και οικονομολόγοι που θα ήθελαν μεγαλύτερο ρόλο της κυβέρνησης στην οικονομία.
Εξάλλου, οι κεϊνσιανιστές οικονομολόγοι ανέκαθεν αποτυγχάνουν στο να αναγνωρίσουν την ισχυρή δύναμη της ελεύθερης οικονομίας να αναγεννάται από τις στάχτες της. Και ο οικονομικός Τύπος ανατροφοδοτούσε τις πεποιθήσεις τους.
Οσον αφορά στη Fed, έκανε ένα τεράστιο λάθος: επέτρεψε στη Lehman Brothers να καταρρεύσει, εν τω μέσω της ύφεσης, συντελώντας σε ακόμη μεγαλύτερη πιστωτική «ασφυξία» και σε μεγαλύτερη δυσπιστία του κοινού προς τις αγορές.
Και την ώρα που η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν την ανάπτυξη των εξαγωγών τους, ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τα ήδη τεράστια και διογκούμενα ξένα χρέη. Αντί για την εφαρμογή μέτρων που αυξάνουν την εποπτεία και το επιχειρηματικό κόστος, χρειάζεται να ενισχύσουμε την παραγωγικότητα.
ALLAN H. MELTZER, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon
Άλλα άρθρα από christiannaloupa
Σχολιάστε το άρθρο:
συνολικά:
| προβολή:
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο