Με την υπογραφή: Κατάληψη - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Αυτή η συζήτηση για το αν πρέπει ή όχι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να μείνουν ανοιχτά, να παραμείνουν σχολεία και πανεπιστήμια με άλλα λόγια, ούτως ή άλλως φέρει έντονα τα σημάδια της ιδιοπροσωπίας μας. Εντάσσεται κι αυτή στην αλυσίδα των μεγάλων θεμάτων που, κατά καιρούς, έχουν απασχολήσει τον δημόσιο βίο μας. Μην ξεχνάμε ότι κατά καιρούς έχουμε συζητήσει για το αν πρέπει ή όχι να φορούν οι οδηγοί και οι συνοδηγοί ζώνες ασφαλείας, κράνη οι μοτοσικλετιστές, αν πρέπει να σταματάμε στο κόκκινο ή αν δεν πρέπει να σκαρφαλώνουμε εποχούμενοι στα πεζοδρόμια.
Ο διάλογος περί του αυτονόητου ποτέ δεν γίνεται τυχαία. Στο κάτω κάτω και ο Σωκράτης περιφερόταν στην Αθήνα της εποχής του διερωτώμενος για διάφορα που οι συμπολίτες του θεωρούσαν αυτονόητα και κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως οι ερωτήσεις του πήγαν στον βρόντο. Μας κληροδότησε έναν τρόπο σκέψης, έναν τρόπο να βλέπουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο και θεμελίωσε τον πολιτισμό της αμφιβολίας ο οποίος οργάνωσε την ανθρώπινη ιστορία για κάτι αιώνες.
Θα μου πείτε η συζήτηση περί ανοιχτού ή όχι πανεπιστημίου εντάσσεται στη γενικότερου ενδιαφέροντος συζήτηση για το αν πρέπει το πανεπιστήμιο να είναι δημόσιο ή όχι. Κι αν μάλιστα απαντήσεις πως ναι, και βέβαια, το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι δημόσιο, αρκεί να είναι πανεπιστήμιο, τότε προκύπτει το αμέσως επόμενο ερώτημα: πρέπει το πανεπιστήμιο να είναι πανεπιστήμιο ή να είναι κάτι άλλο το οποίο να λέγεται μεν πανεπιστήμιο αλλά να μη λειτουργεί όπως συνήθως λειτουργούν τα πανεπιστήμια; Ως γνωστόν, η αλυσίδα των σωκρατικών ερωτήσεων δεν σταματάει πουθενά και γι' αυτό ο Πλάτων, για να τη συμμαζέψει λίγο, αναγκάστηκε να εφεύρει τη θεωρία των Ιδεών.
Από ιδέες άλλο τίποτε θα μου πείτε. Κι αναρωτιέμαι ποια ιδέα έχουν για τον εαυτό τους όσα παιδιά υπογράφουν τα πανό στις διαδηλώσεις ως «Κατάληψη του τάδε ή του δείνα τμήματος». Συνήθως η υπογραφή λειτουργεί ως στοιχείο της ταυτότητας που οικειοποιείται και το αναγραφόμενο σύνθημα, και την περί το σύνθημα δράση η οποία θα καταλήξει στην επίτευξη κάποιων στόχων. Είναι το ιδεολογικό και πολιτικό περίβλημα που τα στεγάζει και τα εντάσσει σε μια λογική. Σε παλαιότερους καιρούς η διαμαρτυρία, πλούσια σε ιδεολογικό σχολαστικισμό και λοιπές γραφικότητες, σου έδινε την ευκαιρία να διαλέξεις ανάμεσα σε μαοϊκούς, τροτσκιστές, αλβανομαοϊκούς, παμπλοτροτσκιστές, ορθόδοξους, αναθεωρητές και τα παρελκόμενα. Ποια επιλογή στόχου όμως σου προτείνει η υπογραφή «Κατάληψη»;
Λεπτομέρειες, θα μου πείτε, λεπτομέρειες που κυλούν σαν τα πετραδάκια στον γκρεμό όταν γλιστρήσεις και σε πάρει η κάτω βόλτα. Λεπτομέρειες όμως που σαν τα πετραδάκια μπορούν να βγάλουν μάτι. Διότι ακριβώς η υπογραφή «Κατάληψη», όταν χρησιμοποιείται για να δώσει ταυτότητα στον αγώνα σου, αποκαλύπτει πως οι στόχοι σου ταυτίζονται με τα μέσα που χρησιμοποιείς για να τους επιτύχεις. Πως η κατάληψη δεν ζητάει τίποτε παραπάνω από την ίδια την κατάληψη και όλα τα υπόλοιπα είναι το πρόσχημα.
Εχει και ο βυθός τις χάρες του, θα μου πείτε.
Άλλα άρθρα από Τάκης Θεοδωρόπουλος
Σχολιάστε το άρθρο:
συνολικά:
| προβολή:
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
