Ένα νόμπελ για μία γυναίκα που…«δεν υπάρχει» - Της Μαρίας Καρχιλάκη

…ναι, «δεν υπάρχει»… ακριβώς αυτό είναι η Ταουακούλ Καρμάν, η ακτιβίστρια/πολιτικός από την Υεμένη που μοιράζεται φέτος με δύο γυναίκες από τη Νιγηρία το Νομπέλ Ειρήνης. «Δεν υπάρχει» ακριβώς επειδή  ΥΠΑΡΧΕΙ και ΦΑΙΝΕΤΑΙ σε μια χώρα που θέλει τις γυναίκες ΑΟΡΑΤΕΣ, αφού τις θεωρεί αναγκαίο κακό, υποδεέστερα όντα, στιγματισμένες από τη γέννησή τους και σε διαρκή τιμωρία λόγω φύλου και μόνο. Η Ταουακούλ όχι μόνο δεν είναι αόρατη, αλλά μπαίνει με ορμή στο μάτι κι όσο πιο πολύ φορά την αγαπημένη της ροζ μαντήλα, τόσο πιο βαθιά καρφώνεται…

Η Ταουακούλ είναι κορίτσι του μπαμπά της. Ενός «αντάρτη» πρώην υπουργού που συγκρούστηκε με το καθεστώς και τα βρόντηξε. Η μεγαλοαστική οικογένειά της την ενθάρρυνε εξαρχής να κάνει ότι θεωρείται δυο φορές άχρηστο για ένα «καλό» κορίτσι μιας «καλής» οικογένειας στην Υεμένη: να σπουδάσει! Διάλεξε την ψυχολογία, τα αγγλικά της καλούτσικα. Επίσης, χώρεσε στις δραστηριότητές της τρία παιδιά κι έναν σύζυγο στον οποίον, όταν αναφέρονται τα διεθνή ΜΜΕ, σχεδόν πάντα χρησιμοποιούν όχι τ’ όνομά του αλλά τη σχέση του μαζί της. Δεν υπάρχει…

Η Ταουακούλ είναι πιστή μουσουλμάνα και στέλεχος του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, του Islah,  που είναι δομημένο στα αυστηρά πρότυπα του σουνιτικού ισλάμ: «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», «Σαλαφιστές» και άλλα τοιαύτα που παραπέμπουν σε Αλ Κάιντα και προκαλούν σπασμούς στη Δύση είναι στον πυρήνα της ύπαρξής του. Αυτό το συντηρητικό ισλαμικό Islah είναι η παράταξη που ηγείται της «Αραβικής Άνοιξης» στην Υεμένη με κεντρικό πρόσωπο την Ταουακούλ, η οποία πέταξε το φερετζέ στα 26 της από το βήμα ενός συνεδρίου στην Ουάσιγκτον και μάλιστα σε ζωντανή σύνδεση με την κρατική τηλεόραση! Δεν υπάρχει…

Εννοείται πως δεν της χαρίστηκε κάτι. Το πάλεψε και το παλεύει με νύχια και δόντια: οι ακραίοι σείχηδες του Islah λένε τέρατα για κείνη στα τζαμιά,  το καθεστώς Σάλεχ της έστειλε μήνυμα με τον ίδιο της τον αδελφό της να μαζευτεί στο σπίτι για να μη την κλάψουν τα παιδιά της. Τίποτα εκείνη. Την έχουν συλλάβει, μια γυναίκα πριν από δύο χρόνια πήγε να τη μαχαιρώσει. Δεν καταλαβαίνει… Αλλάχ…

Καταλαβαίνω ότι η Νορβηγική Επιτροπή τη διάλεξε για το Νομπέλ διότι δεν μπορούσε να το δώσει σε Τυνησία, Αίγυπτο ή Λιβύη, καθώς η Αραβική Άνοιξη (που έτσι κι αλλιώς η Επιτροπή ήθελε να βραβεύσει), εκεί, σ’ εκείνες τις χώρες, είναι, για την ώρα, πολύ «ασαφής». Στην Υεμένη -τα πράγματα εξελίσσονται με πιο αργό ρυθμό, αλλιώς. Όπως άλλος είναι και ο «συμβολισμός» στην περίπτωση της Ταουακούλ. Ναι, αγωνίζεται για όλους, μιλά για δημοκρατία, ελευθερία, ευκαιρίες, καταγγέλλει τη διαφθορά, όμως, αιχμή της είναι οι γυναίκες και όλα όσα τις αφορούν -από το αδιανόητο για όλους εμάς να υποσιτίζονται τα μωρά κοριτσάκια των φτωχών οικογενειών για να τρώνε καλύτερα τα αγοράκια αδέλφια τους, μέχρι το να θεσπιστεί νομοθεσία που θα απαγορεύει στα κορίτσια να παντρεύονται πριν από τα 17 τους (στην Υεμένη είναι πολύ συνηθισμένο ευκατάστατοι ηλικιωμένοι να παντρεύονται 12χρονα) αλλά και διά νόμου να υποχρεώνονται οι γονείς να στέλνουν τα κορίτσια στο σχολείο.

Καταλαβαίνω, επίσης, ότι η Ταουακούλ ταιριάζει γάντι στα «ζητούμενα» ενός θεσμού όπως η Νορβηγική Επιτροπή. Επειδή, όμως έχω κάνει πολλά περάσματα, όλα αυτά τα χρόνια, από χώρες τύπου Υεμένης, ξέρω καλά τι σημαίνει να φοράς φουστάνια, abaya για να ακριβολογώ, και να σηκώνεις κεφάλι. Δεν υπάρχει… Κι αν τύχει και υπάρξει, θέλει πολλά κιλά… με αντιλαμβάνεστε…

*Η Ταουακούλ Καρμάν είναι 32 χρονών. Είναι επίσης η πρώτη γυναίκα αραβικής καταγωγής και η πιο νέα σε ηλικία στην οποία απονέμεται το Νομπέλ Ειρήνης.

**Εδώ, το link στα αγγλικά της οργάνωσής της «Γυναίκες Δημοσιογράφοι χωρίς Αλυσίδες» http://www.womenpress.net/

& η σελίδα της στο FACEBOOK http://on.fb.me/o44toc για όσους, όπως εγώ, εμπνεύστηκαν κι ενθουσιάστηκαν με την περίπτωσή της…

aixmi.gr