Δύο ποιήματα του Θεόδωρου Μεσσηνέζη
Η Ζωή
Είν’η ζωή μας ένα τρένο που κυλά
Πασ’στις γραμμές που χάνονται στο χρόνο
Κι όλους μας φέρνει σιγαλά μα σταθερά
Μια στη χαρά,στο γέλιο,μιά στο πόνο.
Μα πουθενά πολύ αυτή δεν σταματά,
Σαν μέλισσα που σ’ έν’ ανθό δεν μένει,
Τον έναν γεύεται στον άλλονε πετά.
Κι αυτή δεν μένει πουθενά δεμένη.
Ίσως το γέλιο σου κεράσει το γλυκό
Και στης χαράς σε φέρει τ’ακροτήρι,
Ίσως σε δόξας σ’ανεβάσει ουρανό,
Ή πόνου σου προσφέρει το ποτήρι.
Ποτέ εσύ, όπως σου είπα, μη ξεχνάς.
Για πάντα δεν σ’αφήνει όπου πάει.
Γι’αυτό μη πάψεις ποτέ Φίλε να γελάς
Κι’η λύπη μακριά σου ας πετάει.
Με δάκρια δεν θα κερδίσεις τη Ζωή,
Ούτε με λύπη και καρδιά θλιμμένη.
Εσύ έχε την όψη π ά ν τ α γελαστή
Και η Ζωή σου θα’ν ευτυχισμένη ..-
25/09/1951 Bradford.-
Το χαμόγελο
Μές’ της ζωής που βρέθηκες το μονοπάτι ,
μη περιμένεις ότι θα’ βρεις ξαφνικά ,
εκείνο το μικρό , το μαγικό , αυτό το κάτι
που θα σου δώσει , ναι , για πάντα τη χαρά !
Μη ψάξεις για να το’ βρεις μέσ’ τον πλούτο ,
ούτε στη δόξα και στη εύκολη ζωή .
Δεν είναι κάτι που το κόβεις σαν το φρούτο,
από το δένδρο που’ χεις μέσα στην αυλή .
Το μυστικό για τη χαρά , την ευτυχία ,
είναι κρυμμένο στα χειλάκια σου τα δυο .
Είν’ το «χαμόγελο» . Αυτό έχει αξία !
Γι’ αυτό , άκου τα λίγα λόγια που θα πω .
Όταν χαμογελάς όλα θ’ αλλάζουν !
Όλα τριγύρω σου θα είναι χαρωπά
και στη καρδούλα σου , κει μέσα , θα φωλιάζουν ,
η ευτυχία , η ελπίδα κι η χαρά !
Με το χαμόγελο κερδίζεις κάθε άλλο
που θα γλυκάνει σου το διάβα της ζωής,
λύπη και πόνο δεν θα νοιώθεις πια μεγάλο
και θε να λες : «Ναι είν’ ωραίο το να ζεις»!!
-----***-----
Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-23/10/2011
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
