Οι καταθέσεις - Του Τάκη Μίχα
Η ιστορία των αποσύρσεων των καταθέσεων από τις τράπεζες έχει μια κακή και μια καλή πτυχή. Η κακή πτυχή είναι ότι αφαιρεί από το τραπεζικό σύστημα την αναγκαία ρευστότητα που απαιτείται για να λειτουργήσει αναπτυξιακά η οικονομία. Η καλή πτυχή είναι ότι επιβεβαιώνει την βασική αρχή της οικονομικής επιστήμης ότι ο άνθρωπος δρα ορθολογικά. Με δεδομένο το γεγονός ότι οι προοπτικές της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη σύμφωνα με τους κορυφαίους αναλυτές δεν υπερβαίνουν το 50%, είναι απόλυτα ορθολογικό ότι πολλοί ιδιώτες σκέφτονται ότι ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις τους από την υποχρεωτική δραχμοποίηση που πιθανώς θα συμβεί σε περίπτωση εξόδου, είναι να τις αποσύρουν από τις τράπεζες (εξ ίσου φυσικά ορθολογική είναι η στάση των καταθετών που αφήνουν τα χρήματα τους στις τράπεζες καθ’ όσον υπάρχουν επίσης ισχυρές πιθανότητες να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη).
Όμως από την πλευρά της, εκείνη που δεν λειτουργεί ορθολογικά στην αντιμετώπιση του φαινομένου είναι η κυβέρνηση. Οι διαβεβαιώσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, στο βαθμό που έρχονται σε αντίθεση με πολλές αναλύσεις έγκυρων διεθνών οικονομολόγων, δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Ούτε έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα οι επικλήσεις στο «εθνικό συμφέρον» που κάνουν κυβερνητικά στελέχη προς τους αποταμιευτές προκειμένου να τους εμποδίσουν να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις τους.
Μια ίσως χρήσιμη ενέργεια εκ μέρους της κυβέρνησης που πιθανώς θα ανέκοπτε την ροή της απόσυρσης των καταθέσεων θα ήταν η εξής: Είτε ο πρωθυπουργός είτε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας θα έπρεπε να κάνουν μια δήλωση εγγυώμενοι ότι σε περίπτωση επιστροφής της Ελλάδας στην δραχμή δεν θα γινόταν υποχρεωτική δραχμοποίηση των καταθέσεων. Ότι δηλαδή ο κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί, όπως και σήμερα, να διατηρεί τις αποταμιεύσεις του σε όποιο νόμισμα ήθελε -δραχμές, ευρώ, δολάρια, γουάν κλπ. Μια τέτοια δήλωση νομίζω ότι θα έπαιζε θετικό ρόλο όχι απλά στην ανακοπή της ροής των αποσύρσεων των καταθέσεων αλλά και γενικά στο ευρύτερο οικονομικό κλίμα: Διότι θα παρείχε τις διαβεβαιώσεις ότι ακόμα και μετά από μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ η Ελλάδα θα παρέμενε μια ανοιχτή κοινωνία και οικονομία που θα πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για την έλευση ξένων επενδύσεων και θα παρείχε επίσης την μάξιμουμ οικονομική ελευθερία σε κάθε πολίτη της χώρας-συμπεριλαμβανομένης και της ελευθερίας να αποταμιεύει το προϊόν των κόπων του σε όποιο νόμισμα θέλει.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
