Κλικ
Σύγχυση κρατούσα λεπτοδείκτες. Στροβιλίζουσα από ιμάντες. Σπορά συμπαγής.
Κι από κάτω η Πολιτεία. Καρτέρια μισοσκόταδου με δεκανίκια κρίσης ψιθυρίζουν μια καταγωγή που δε θυμάται ρίζες.
Κι οι περαστικοί μου άγνωστοι. Οι φίλοι μου καθρέφτες.
Κι όσες παράπλευρες απώλειες μου αναλογούσαν, τις απανθράκωσα. Κορμί αμετάγγιστο, φλοιός που περιστρέφεται όσο περνά η ώρα.
Ανέραστοι όσοι χηρεύουν νύχτα. Γιατρεύουν την πάχνη. Την κάνουν σώμα ξανά. Ύλη άκαμπτη. Σκληρή σαν σίδερο. Μια υψικάμινο που εξατμίζεται…
Γέλια μου φοβάμαι μη γελιέστε.
Γοητευτική μου πόλη, αποστρέφομαι τις ουλές σου. Αντιλαλώ την απομόνωση. Χτυπά στους τοίχους των πολυκατοικιών. Επιστρέφει.
Μοιράζομαι τετράγωνα με αφή και κλωστή.
Οι ώμοι μελανιασμένοι.
Τρόποι να σηκώσουμε τα κρίματά μας άπειροι.
Ποια γη να τα αντέξει;
Κλικ
▲ Φωτογραφία από τον Αλέξανδρο Τάσση.
*Ο κ Δημήτρης Γλυφός είναι πολιτικός επιστήμονας και ποιητής "Λίγο πάγο ακόμα", Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ
