Το Μεγάλο μας Τσίρκο - Του Γρηγόρη Σοφικίτη

Πόσο επίκαιρη η παράσταση του Ιάκωβου Καμπανέλη, με την Καρέζη, τον Καζάκο, τον Παπαγιανόπουλο, τον Σπαθάρη και τον Ξυλούρη υπό τις μουσικές δημιουργίες του Ξαρχάκου. Ακόμη και μετά από 40 χρόνια, παραμένει τόσο επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.

Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαχωρίσει την θέση του από τις λεγόμενες κοινωνικές ευθύνες. Δύσκολο, διότι βλέπουμε πολύ τηλεόραση, τις ειδήσεις των καναλιών που διαχειρίζονται τα διάφορα ανώτερα συμφέροντα αυτού του μπαχαλικού κράτους. Εκπομπές των γνωστών παπαγάλων δημοσιογράφων της Άριας Δημοσιογραφικής Φυλής. Ευτυχώς για μας που το έχουμε καταλάβει, υπάρχει και το διαδίκτυο. Βέβαια, υπάρχουν και δημοσιογράφοι που κάνουν την δουλειά τους σωστά και με αξιοπρέπεια, αλλά κάτω από την πίεση των μεγάλων συμφερόντων, καταλήγουν στην ανεργία ή σε απειλές που πολλές φορές γίνονται έμμεσα και δημοσίως (βλέπε Βενιζέλος εναντίον Βαξεβάνη για το «Κουτί της Πανδώρας»).

Μεγάλη επιτυχία πάντως η παράσταση. Η μοναδική παράσταση κοινωνικο-πολιτικού τσίρκου που άντεξε τόσα χρόνια σε πρώτη θέαση ακροατών.

Μόνο τσίρκο θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος, όλο αυτό που συμβαίνει καθημερινά.

Ξαφνικά, βλέπουμε ανθρώπους να διώκονται ποινικά, προσαγωγές, υποτυπώδεις ουρανοκατέβατες εισαγγελικές έρευνες και άλλα διάφορα τερτίπια για να μας τυφλώνουν ακόμα περισσότερο, αποσπώντας μας από την ουσία.

Τώρα ξαφνικά ανακάλυψαν την Ελβετία, όπως πριν 500 χρόνια ο Κολόμβος την Αμερική, τώρα ξαφνικά ανακάλυψαν τις ρεμούλες και τις μίζες των σαρκοφάγων καρχαριών της νύχτας και της μέρας, της σιδερογροθιάς και της γραβάτας, τώρα ξαφνικά ανακάλυψαν τον υπεράριθμο δημόσιο βίο, τις ανεύθυνες πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, τις ζώνες της ΑΟΖ, την εθνική μας κυριαρχία, τις παράνομες δοσοληψίες, τα υπέρογκα και δυσβάστακτα έργα με άμεσες αναλήψεις στους ανθρώπους τους, τους διπλό-τριτοθεσίτες, τους υπεράριθμους συμβούλους των πρωθυπουργών και των υπουργών, τις απάνθρωπες οικονομικές δημόσιες καταχρήσεις, και πόσα άλλα……

Τώρα ξαφνικά ανακάλυψαν ότι πέρα από τους δικούς τους ανθρώπους υπάρχουν και άλλοι πολλοί που πασχίζουν για την προσωπική τους επιβίωση και εξέλιξη χωρίς να έχουν κανένα συμφέρον από δαύτους.

Τώρα ανακάλυψαν τον τρόπο που τελικά θα μας υποδουλώσουν μια για πάντα και στα σίγουρα.

Εμείς, καθήμενοι και αποσβωλομένοι από τις ραγδαίες εξελίξεις, ακόμη εθελοτυφλούμε απέναντι σε όλα αυτά, τα οποία θεωρούμε ότι δεν μας ανήκουν, ότι δεν φταίμε εμείς και δεν έχουμε κάποιο μέρος έμμεσης ή άμεσης ευθύνης, ακόμα και αυτή την ύστατη στιγμή…….συνεχίζουμε να κοιτάμε την παράσταση.

Από την άλλη, βλέπω ότι και αυτοί οι πολίτες που πραγματικά φταίνε έμμεσα ή άμεσα κάνουν τις πάπιες, αναγνωρίζοντας μόνο την ευθύνη των άλλων, βρίζοντας μόνο την ατυχία τους για την αλλαγή της καλοβολεμένης θεσούλας τους, χωρίς να βλέπουν ότι είναι και αυτοί μέρος του προβλήματος.

Οι ίδιοι συνδικαλιστές που έτρεχαν από συγκέντρωση σε πολιτικά γραφεία και από συναντήσεις σε συνεντεύξεις υποκινουμένων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών καναλιών, τώρα ζητάνε την αμέριστη συμπαράσταση του οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη και μάλιστα την στιγμή που ο ιδιωτικός τομέας και ένας υπάλληλος σε αυτόν πότε δεν είχε ή θα έχει αυτή την ασφάλεια και τις ανέσεις που φρόντισαν να παρέχουν αυτοί στον δημόσιο τομέα.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει και πολύ περισσότερο οι ίδιοι που βρίσκονται στο δημόσιο τομέα, η κατάσταση όπως έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, με όλη αυτή την ανεξέλεγκτη πορεία σε εικονικές θέσεις, παράλογα επιδόματα, υπέρογκους μισθούς, παράνομες δραστηριότητες, μίζες, φακελάκια κτλ, τους δίνει άμεσες ευθύνες.

Άμεσες, σε αυτούς που συμμετείχαν σε αυτές τις ενέργειες χωρίς τον φόβο της απόλυσης και έμμεσες σε αυτούς που γνωρίζουν πράγματα αλλά τα παραβλέπουν γυρνώντας το κεφάλι, αδιαφορώντας για την μελλοντική εξέλιξη, αυτή την εξέλιξη που βιώνουμε σήμερα.

Η μονιμότητα στο δημόσιο ήταν ότι πιο καταστροφικό για την Ελληνική κοινωνία. Την αδιαφορία και το οργανωτικό μπάχαλο το ζούσαμε και το ζούμε καθημερινά και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς όσο και κουφιοκέφαλος κι αν είναι. Οι δημόσιες υπηρεσίες στο έλεος των Πασόκων και των Νεοδημοκρατών, με αντίστοιχες εναλλαγές θέσεων, καρεκλών, μισθών κτλ, ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι και μόνιμοι πελάτες των πολιτικών συμφερόντων, τα λεγόμενα κομματόσκυλα, που δυστυχώς αριθμούν σε μεγάλο ποσοστό ακόμη και σήμερα, άλλωστε αυτό θα φανεί περίτρανα στις επερχόμενες εκλογές.

Τώρα, τρέχετε να σώσετε τι, να σώσετε ποιον..??? Εμένα..???, τον απέναντι άγνωστο σας που δεν του λέτε ούτε καλημέρα το πρωί, τον άνεργο ιδιωτικό υπάλληλο που έχασε την δουλειά του, τον συνταξιούχο του ΙΚΑ, …Ποιον…????

Τον εαυτό σας, πάλι τρέχετε να σώσετε, με τα πελώρια πανό και τις αφίσες της υποτυπώδους αντιστασιακής ντροπής σας.

Και μην μου πείτε ότι κάνετε διαδηλώσεις «κεκλεισμένων των θυρών» για την καλύτερη προστασία της πορείας σας, γιατί αυτά είναι για τους κουτόμυαλους..!!

Που ήσασταν όταν ο κοσμάκης περίμενε στην ατελείωτη σειρά για να εξυπηρετηθεί, όταν τον στέλνετε από το ένα γραφείο στο άλλο και από τον ένα όροφο στον άλλο και από τον ένα κτίριο στο άλλο, επειδή κανείς σας δεν μπήκε στο κόπο της κοινωνικής εξέλιξης και απλοποίησης των διαδικασιών.

Που ήσασταν όταν την στιγμή που ο συνάδελφος σας με τις δικές σας ευλογίες δεν έκανε σωστά την δουλειά του ή απουσίαζε αδικαιολόγητα από αυτήν.

Που ήσασταν όταν οι «από πάνω» σας ή οι «δίπλα» σας εκμεταλλεύονταν την θέση τους κατασπαταλώντας το δημόσιο χρήμα.

Που ήσασταν όταν βλέπατε στο ίδιο γραφείο να υπάρχουν υπεράριθμοι υπάλληλοι, καθήμενοι με ένα σταυρόλεξο στο χέρι μέχρι να περάσει η ώρα να φύγουν για το σπίτι.

Που ήσασταν όταν βλέπατε τις δια μαγείας μετατάξεις και μεταθέσεις σε θέσεις κλειδιά από ανθρώπους με δυσνόητες ικανότητες και για την συγκεκριμένη θεσούλα.

Που ήσασταν όταν βλέπατε να καθυστερεί μια υπόθεση ενός ταλαίπωρου πολίτη, επειδή δεν χρημάτισε τον υπάλληλο και ταυτόχρονα να εξυπηρετείται άμεσα το σταλμένο κομματόσκυλο.

Που ήσασταν όταν για μια απλή υπογραφή σε ένα έγγραφο που απιτούσε 5 λεπτά από τον χρόνο σας, θα πρέπει κάποιος να περιμένει βδομάδες ή και μήνες για να το παραλάβει και να συνεχίσει στον πιθανώς περεταίρω γραφειοκρατικό Γολγοθά.

Που ήσασταν όλο αυτό τον καιρό….!!!!

Θα σας πω…!!! Ήσασταν στην βολεψάρα σας…!!!

Τώρα έχετε υποχρέωση να τρέξετε, να τρέξετε για όλους μας, γιατί όταν εσείς καθόσασταν στην καρέκλα της μόνιμης ασφάλειας σας, κάποιοι άλλοι έτρεχαν από εταιρία σε εταιρία, από μαγαζί σε μαγαζί και από πόρτα σε πόρτα για την καθημερινή τους ανασφαλή επιβίωση και την ….με μόχθο προσωπική τους εξέλιξη…!!

Και φυσικά, αυτοί είναι που τρέχουν και φωνάζουν και διαμαρτύρονται με ότι.. από εσωτερική δύναμη και κουράγιο τους έχει απομείνει…!!!

Έχετε την δύναμη να καταλύσετε το κράτος, όπως κάνατε τόσα χρόνια με την καθημερινή αδιαφορία σας, έχετε την δύναμη να ρίξετε τους πολιτικούς με την ίδια δύναμη που τους ανεβάσατε, έχετε την δύναμη να αλλάξετε τις κοινωνικές δομές της εξυπηρέτησης και της διευθέτησης των καθημερινά ταλαιπωρημένων πολιτών, έχετε την δύναμη και για πολλά άλλα.

Αλλά……δεν κάνετε τίποτα.

Για εσάς μια επιτυχημένη πορεία μιας διαδήλωσης ορίζεται ως, ο αριθμός των συμμετεχόντων σε αυτήν και όχι το αποτέλεσμα αν είναι επιτυχές ως προς τον σκοπό της «αντιστασιακής» ουτοπίας σας.

Αν εμφανίστηκαν 100.000 στην πορεία, τότε ήταν επιτυχής…!!! Μέχρι εκεί φτάνει η ανάλυση,………!!!!!!!!!!!

…………..εντάξει κάνατε το χρέος σας…Μπράβο.

Για την ευθύνη των πολιτικών, τα ‘χουμε ξαναπεί…μην τα ξαναλέμε…!!!!

Υ.Σ.   Φυσικά, σαφώς και υπάρχουν αξιοπρεπείς και τίμιοι εργαζόμενοι στο δημόσιο, σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που πασχίζουν καθημερινά να εξυπηρετήσουν διπλά και τριπλά προς το κοινό όφελος, σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν παραπάνω ώρες χωρίς ίσως καν να τις πληρώνονται.

Αλλά, πόσοι είναι αυτοί..??? Είναι ελάχιστοι αγωνιστές της ίδιας τους της αξιοπρέπειας και υπευθυνότητας και τρέχουν διότι είναι η κατάληξη και το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω.

Με αγανάκτηση

Γρηγόρης Σοφικίτης