Το "Costa Concordia" και οι υπερασπιστές των δεινοσαύρων* - Του Ηλία Σιαμέλα

«Φώναξα στις πύλες / κι η φωνή μου πήρε /

Τη θλίψη των φονιάδων…»

Οδ. Ελύτης

Νομίζω ότι είναι υποχρέωσή μου, πριν πω οτιδήποτε άλλο, να ευχαριστήσω όλους τους διαχειριστές των ιστοσελίδων που φιλοξένησαν το άρθρο μου, που αφορούσε το «COSTA CONCORDIA» και όχι μόνο. Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άγνωστό μου, κ. Κυπριανό Χριστοδουλίδη, όχι για το «εύγε» του, μα γιατί το χειρουργικό νυστέρι του λόγου του, το έφτασε ως μέσα βαθιά στο «καύκαλο των δαιμόνων».* Θέλω να πω κι ένα τρανό ευχαριστώ σε όλους τους φίλους που μου έστειλαν μηνύματα, και ειδικά στον Kimonbel, που από το γκρίζο Λονδίνο,  μου έπεμψε στο δέκτη μου, το λαμπερό εφτάστρι της καρδιάς του.

Όμως υπάρχει και η ζωή, «υπάρχει κι ένα καρφί – ντουκ, ντουκ, ντουκ / αψηλά στον άσπρο τοίχο – το γυμνό, γυμνό, γυμνό.»**

Η  ζωή δεν είναι μόνο καλή καρδιά. Είναι και οι αφέντες με τα χρυσά φλουριά. Είναι και οι παρατρεχάμενοι, είναι οι ασπάλακες και τόσοι άλλοι…  Γρουτς, γρουτς, γρουτς, όλη τη μέρα ροκανίζουν ένα κείμενο, κι όπου αυτό πάει…

Αναφέρομαι σε έναν σχολιαστή μιας γνωστής ιστοσελίδας, που δε βρήκε τίποτα να πει ή να εκφράσει κάπως τη συμπάθειά του, για κάποιους εργαζόμενους συνανθρώπους του, που σκυλοπνίγηκαν, κι από πάνω συκοφαντήθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Δεν έκφρασε  επίσης κάποια συμπάθεια, ούτε έκανε κάποια νύξη για τα αθώα θύματα της τραγωδίας του «Costa Concordia”. Έμεινε εκεί, στις παρυφές του αχρείου συστήματος, υπερασπιστής των κουκουλοφόρων του κεφαλαίου. Αυτής της χρυσοφορεμένης κάστας, που έκανε τον κόσμο  αχαμνό και πέτρινο. Που καθημερινά σκοτώνει και πνίγει αθώους ανθρώπους, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν.

Ειρωνικός λοιπόν, ο παρατρεχάμενος με τον οσκρό στην πέννα, αλλά και με το «ελαφρό» το πνεύμα. Μας μιλάει για τη θεωρία «της ίσης απληστίας», και βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα.

Εγώ δεν είμαι ασφαλιστής, και ούτε ποτέ θα ήθελα να ήμουν. Όμως κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. Μας λέει ο σχολιαστής, ότι αν τα ασφάλιστρα ενός μεγάλου πλοίου είναι υψηλά, λόγω επικινδυνότητας, αυτό θα αποθάρρυνε τη ναυπήγησή του! Μα ένα πλοίο μεγαθήριο, που παίρνει χιλιάδες επιβάτες θα έχει και τα ανάλογα κέρδη, οπότε όσο ψηλά κι αν είναι τα ασφάλιστρα, λίγο τους ενδιαφέρει. Εξ άλλου το παιχνίδι παίζεται διαφορετικά. Ο ασφαλιζόμενος πληρώνει χρήματα για κάθε ενδεχόμενο. Ο ασφαλιστής ποντάρει στην τύχη. Είναι σα να παίζει στη ρουλέτα τις ζωές των ανθρώπων. Όσες πιθανότητες έχει να χάσει, άλλες τόσες ή και περισσότερες έχει για να κερδίσει. Εξ άλλου τα ασφάλιστρα καταβάλλονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, οπότε ο ασφαλιστής, τις πιο πολλές φορές, θα έχει ήδη εισπράξει πολλαπλάσια απ’ αυτά που θα δώσει, αν κάποια στιγμή ναυαγήσει το πλοίο.

Στο άρθρο μου θίγω την ανθρωπιστική πλευρά των πραγμάτων. Τονίζω αυτό που έχει βγει μέσα από την εμπειρία αυτών που ταξιδεύουν αυτά τα πλοία.

Ο σχολιογράφος  δε θέλει να καταλάβει αυτό που στο άρθρο μου επισημαίνω, ότι όταν τ’ «αφεντικά» χτίζουν πύργους της Βαβέλ, σαν το «Concordia», με χιλιάδες ανθρώπους μέσα σ’ έναν πλωτό λαβύρινθο, όπου «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα», είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε συνθήκες ναυαγίου, αν οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες, ο Τιτανικός θα φαντάζει σα μια ιστορία μακρινή κι ασήμαντη.

Γεννηθήκαμε στη χώρα του πολιτισμού, και το πρώτο που μάθαμε είναι το, «παν μέτρον άριστον».

Στο άρθρο μου μιλάω και για την εμπειρία μου πάνω σ’ ένα πλοίο που ναυάγησε. Εκεί είδα και μελέτησα την αντοχή του ανθρώπου σε ακραίες καταστάσεις. Είδα το ακρόνουρο του κύματος που απειλούσε να μ’ αρπάξει.  Γι’ αυτό δικαιούμαι να υψώσω τη φωνή μου και να πω, ότι στο όνομα της όποιας κερδοφορίας, δε μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές  χιλιάδων ανθρώπων.

Στο ίδιο άρθρο μίλησα  για το «Ωκεανός», που έπαιρνε έναν μέτριο και  ελέγξιμο  αριθμό επιβατών, γι’ αυτό μπορέσαμε κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, όλους να τους διασώσουμε. Αυτό το μήνυμα προσπαθώ να περάσω με το φτωχό μου λόγο. Να μην αφήσουμε την υπερ-απληστία των πλοιοκτητών να πνίξει κι άλλους αθώους ανθρώπους.

Τι δουλειά έχουν λοιπόν οι συντεχνίες, τα καΐκια,  οι κούφιες θεωρίες, και όλες αυτές οι αστειότητες ενός σχολιογράφου, σε μια τέτοια υπόθεση;

* Το σημείωμα  αυτό να θεωρηθεί σαν η συνέχεια του προηγούμενού μου άρθρου, με τίτλο : (Costa Concordia: Χάρτινος πύργος καρναβαλιστών δεινοσαύρων), που ήδη έχει αναρτηθεί στις ιστοσελίδες : Resalto, Palmografos, ksipnistere, Antibaro, inews, palo, κλπ.

**    Το σχόλιο του κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη είναι  στο forum του “Resaltomag.gr”

*** Κάρολος Κρο

Παρώρεια Αρκαδίας

Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου 2012

Σχετικό άρθρο:

"Costa Concordia": Χάρτινος πύργος καρναβαλιστών δεινοσαύρων* - Του Ηλία Σιαμέλα**