Δημοσκοπήσεις και στρατηγική: Ή τώρα ή Ποτέ! - Του Κώστα Τσιαντή

1. Οι  δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η Ν.Δ. θα είναι το πρώτο σε ψήφους κόμμα  στις επικείμενες εκλογές  (κάποιοι μιλάνε  για 130 βουλευτές).  Άρα  θα κληθεί να πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ενδεχομένως  με το ΠΑΣΟΚ και άλλους  προθύμους, ώστε να ενισχυθεί το σφίξιμο της  θηλιάς των Μνημονίων στο σβέρκο μας (η κοινωνική αποσύνθεση, η παραγωγική κατάρρευση και η εξαθλίωση  του λαού) και να μείνει ανοιχτή η  κερκόπορτα που άνοιξαν  στην άλωση του έθνους.  Άλωση που μας πάει πίσω σ' εκείνη του 1453, με τη διαφορά ότι εκπορθητής δεν είναι τώρα η Ανατολή αλλά η  Διεθνής των κερδοσκόπων που, εκμεταλλευόμενη τις επεκτατικές τάσεις της Υπερδύναμης και των ισχυρών, θέλει να επιβάλει,  μέσα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους μηχανισμούς του, τη δικτατορία της Νέας Τάξης στην Ευρώπη και τον αφανισμό των κυρίαρχων εθνών.

Εφιαλτικός ο κίνδυνος και ιστορικές οι ευθύνες!

Τι πρέπει να  κάνουμε;  Ποιο είναι σήμερα το πραγματικό Χρέος μας μπροστά στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης;

2.    Ένας μεγάλος Έλληνας, που είδε από νωρίς τα σημάδια των καιρών, μάχεται εδώ και  χρόνια τώρα για να μας αφυπνίσει, να μας εξηγήσει τί συμβαίνει αλλά και να μας δείξει το δρόμο για τη σωτηρία και την αναγέννησή μας.

Ήταν  1η Δεκέμβρη του 2010 όταν  ο Μίκης Θεοδωράκης, και μαζί του ο μεγάλος συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης και μια δεκάδα άλλων διακριμένων Ελλήνων, άναψε στο κατάμεστο αμφιθέατρο του ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης  τη  ΣΠΙΘΑ της νέας εθνικής αντίστασης και της νέας εθνικής πορείας  που εξέφρασε  με την ιδρυτική Διακήρυξη του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών. Ακολούθησε σειρά ομιλιών του σε όλη την Ελλάδα ώσπου το κίνημα ΣΠΙΘΑ απλώθηκε και ρίζωσε στο λαό κι ενέπνευσε άλλα κινήματα, εκπέμποντας φως για την αντιμνημονιακή συνειδητοποίηση που σημειώθηκε σε όλο το πολιτικό φάσμα. Στην πορεία του αυτή ο Μίκης Θεοδωράκης  συναντήθηκε με τις αντιμνημονιακές πρωτοβουλίες του άλλου μεγάλου ιστορικού αγωνιστή, του Μανώλη Γλέζου, καθώς και με τις ιδέες παλαιών και νέων αγωνιστών και κινημάτων με τη συμπόρευση των οποίων διαμορφώθηκε το Μέτωπο Ε.ΛΑ.Δ.Α., το μέτωπο της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης.

Τα κινήματα αυτά ενημέρωσαν με τρόπο αντικειμενικό το λαό για τα γενόμενα, κι ανέδειξαν το  δικαίωμα και το χρέος του πολίτη να υπερασπιστεί το ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος. Η αδιάκοπη αγωνιστική παρουσία του Θεοδωράκη, του Κασιμάτη και του Γλέζου μπροστά στη μνημονιακές επιδρομές καθώς και η επιστημονική ανάλυση του μνημονίων από διακεκριμένους συνταγματολόγους, οικονομολόγους και αναλυτές, αφύπνισαν το λαό κι ανύψωσαν το ηθικό του. Και βγήκε ο λαός στους δρόμους και τις πλατείες για να υπερασπιστεί την πατρίδα, το Σύνταγμα και το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή. Και διαδήλωσε ειρηνικά ενάντια  στην καταστροφική πολιτική της Τρόικας και των Μνημονίων. Κι εξέφρασε δυναμικά την αντίθεσή του μπροστά στην κατάλυση της Δημοκρατίας και του έθνους-κράτους, στην θανατηφόρα αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων, στην έκρηξη της ανεργίας, στη συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών,  στην κατεδάφιση του παραγωγικού ιστού, στην μετανάστευση  των νέων, στην εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, στην υποθήκευση του εθνικού πλούτου, στην παραχάραξη της ιστορίας, και στην «υποβοηθούμενη αυτοκτονία»  που ζητούσε για το λαό μας η Τρόικα με τα πολιτικά όργανά της στην Ελλάδα.

Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες κάθε ηλικίας βρέθηκαν αυθόρμητα στους δρόμους και τις πλατείες για να διώξουν την Τρόικα και ν' ακυρώσουν τα Μνημόνια. Κι  έζησαν -πολλοί για πρώτη φορά- την εμπειρία των ΜΑΤ και της κρατικής βίας και την πολεμική ατμόσφαιρα των χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, των  δακρυγόνων και των  ασφυξιογόνων που έριχναν κατά του πλήθους των ειρηνικών διαδηλωτών. Κι ενώ το πλήθος οπισθοχωρούσε, κάποιοι έμειναν στο πεδίο της μάχης αγέρωχοι και προχώρησαν προς  τη Βουλή. Σύμβολα ζωντανά του γένους που  αψήφισαν  για άλλη μια φορά  τη ζωή τους για της πατρίδας την  Ελευθερία και  τη Δημοκρατία των πολιτών.

Και θαύμασε ο λαός και  εμψυχώθηκε  κι  ανύψωσε το αγωνιστικό φρόνημά του ενάντια  στη σκηνή της πολιτικής απάτης που οι σύμμαχοί μας και οι ευρωπαίοι εταίροι μας στήσανε στην  Ελλάδα.

3. Αναγκαία η αντίσταση όσο ποτέ. Ασπίδα για την υπεράσπιση του έθνους και των δικαιωμάτων του λαού. Και δεν βρίσκεται βέβαια σε αποκλίνουσα ή αναιρετική σχέση με την προετοιμασία του Μετώπου απέναντι στις επερχόμενες εκλογές.

Ο παλλαϊκός ενωτικός χαρακτήρας της αντίστασης θα δοκιμασθεί σύντομα στο πεδίο της εκλογικής μάχης. Και το αντιμνημονιακό μέτωπο πρέπει  να προετοιμασθεί κατάλληλα για την αναμέτρηση αυτή. Από την έκβαση αυτής της μάχης κρίνεται η παράδοση ή η αγωνιστική ανάκτηση της πατρίδας μας. Είναι εύλογο ότι  η  μάχη αυτή απαιτεί  σχεδιασμό, συντονισμό και  προετοιμασία.

Δεν γνωρίζω τα καθέκαστα, αλλά όσα βλέπω δεν με καθησυχάζουν.

Οι περισσότεροι αντιμνημονιακοί πολίτες μέχρι στιγμής νοιαζόμαστε μάλλον, όπως παλιά, μόνο για το κόμμα μας. Αυτό είναι θεμιτό, αλλά δεν δίνει λύση.

Ο εκλογικός πολυκερματισμός του αντιμνημονιακού μετώπου καθιστά σχεδόν βέβαιη την  «πτώση της πόλης» και την κυριάρχηση του εχθρού. Κι αυτό δεν μπορεί να ανατραπεί χωρίς να αντιπαρατάξουμε στην μνημονιακή λαίλαπα, το παλλαϊκό εκλογικό μέτωπο των αντιμνημονικών δυνάμεων.

Αλλά πώς έχει σήμερα η κατάσταση στο αντιμνημονιακό μέτωπο;

Το ΚΚΕ εμμένει  στη γραμμή του «όλα ή τίποτα», δηλαδή είναι ουσιαστικά στην εφεδρεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ μένει ικανοποιημένος που πάνε καλά τα ποσοστά του, κάνοντας όμως ανοίγματα συνεργασίας που πρακτικά λίγο τελεσφορούν. Οι αντιμνημονιακοί του ΠΑΣΟΚ είτε ψάχνουν  στέγη είτε ψάχνουν να ιδρύσουν νέα κόμματα. Οι αντιμνημονιακοί της Ν.Δ. στρέφουν τις ελπίδες τους προς τους «Ανεξάρτητους Έλληνες», το κόμμα του Πάνου Καμμένου (24-2-2012), που αφήνει επίσης ανοίγματα συνεργασίας.

Το κεντρικό ερώτημα είναι: Τι πιθανότητα υπάρχει ώστε κάποιο από τα αντιμνημονιακά αυτά κόμματα να έρθει πρώτο στην άνιση μάχη (από πλευράς μέσων) που θα διεξαχθεί ενάντια στους μνημονιακούς; Η απάντηση είναι πως δεν δείχνει  πιθανό κάτι τέτοιο. Κατά συνέπεια, είναι ζήτημα  υπαρξιακής σημασίας για τον τόπο  η συγκρότηση παλλαϊκού αντιμνημονικού εκλογικού μετώπου.  Που σημαίνει: Πατριωτική Αριστερά και   αντιμνημονιακοί ΝΔ και  ΠΑΣΟΚ είναι ανάγκη να κατέβουν μαζί στις εκλογές-  να βρεθούνε  στο ίδιο ψηφοδέλτιο- προκειμένου  να  βγούνε πρώτο κόμμα. Αυτή είναι η μόνη δυνατότητα. Οποιοδήποτε άλλο σενάριο (κοινή κάθοδος πατριωτικής αριστεράς και   αντιμνημονιακού ΠΑΣΟΚ ή  κοινή κάθοδος αντιμνημονιακών  ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) φαίνεται να έχει μικρότερες πιθανότητες επιτυχίας. Προσωπικές απόψεις βέβαια, που ωστόσο θα μπορούσαν (μαζί με άλλες απόψεις)  να μετρηθούν μέσα από σχετική δημοσκόπηση.

Η στάθμιση αυτών των ενδεχομένων και η λήψη απόφασης για τον στρατηγικό σχεδιασμό ενόψει των εκλογών είναι ίσως το κεντρικό πρόβλημα που τίθεται τούτη την ώρα για το αντιμνημονιακό μέτωπο. Στο σχεδιασμό αυτό ανήκει και η διερεύνηση της στάσης της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του κ. Κουβέλη (όπου στεγάζουν τον περίεργο διεθνισμό τους  η κ. Ρεπούση και η κ. Δραγώνα).

Σε κάθε περίπτωση, ο υφιστάμενος πολυκερματισμός των αντιμνημονιακών  δυνάμεων δεν συνιστά εθνική στρατηγική. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Και εν ώρα πολέμου, οι πολυκομματικές αντιμνημονιακές επιλογές μοιάζουν περιττή «πολυτέλεια» -  δεν υπηρετούν τις εθνικές και λαϊκές προτεραιότητες.

Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα το αντιμνημονιακό μέτωπο, αν κατέβει ενωμένο στις εκλογές, να πάρει την κυβερνητική εξουσία. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει  ο καθένας από μας να κάνει την υπέρβασή του. Αυτή ακριβώς την υπέρβαση περιέχει  η έννοια του ανεξάρτητου Έλληνα πολίτη,  το υψηλό παράδειγμα της οποίας δίνει  ο Μίκης Θεοδωράκης.

Αυτό είναι σήμερα το Χρέος μας. Να βγούμε απ' τους κομματικούς φράχτες  και τις παθογένειές μας και να  ενωθούμε όλοι μαζί σ' ένα παλλαϊκό εκλογικό μέτωπο  για ν' ανακτήσουμε ξανά την πατρίδα μας και ν' αναγεννήσουμε  τη Δημοκρατία, την κοινωνία και τον πολιτισμό μας.

Η ώρα είναι τώρα! ΄Η τώρα θα ενωθούμε ή ποτέ!  ΄Η τώρα  θα συμπράξουμε ή  ο αφανισμός του έθνους θα μας βαραίνει για πάντα. Χωρίς άλλοθι κανένα!

.Δρ Κώστας Τσιαντής

ΣΠΙΘΑ ΡΑΦΗΝΑΣ-ΠΙΚΕΡΜΙΟΥ

Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών