Η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου - Του Γιώργου Κ. Περπινιά

Δεν γνωρίζουμε τι θα δούμε ακόμη και τι περιμένει την καμπούρα μας, που επάνω της δοκιμάζουν τον δείκτη της ευφυΐας τους, οι υποτιθέμενοι μεγάλοι πολιτικοί και αυτόκλητοι σωτήρες, που δουλεύουν για μας, αλλά χωρίς την δική μας έγκριση. Θα διορθώσω το δουλεύουν για μας, με το δουλεύουν εμάς. Σήμερα έγινε το πρωτοφανές, που εύχομαι να μην το ξαναδούμε. 25η Μαρτίου, ημέρα απόδοσης τιμής στους ήρωες  της επαναστάσεως του 1821 και της εθνικής παλιγγενεσίας. Είναι μια ημέρα που πολλά χρόνια συνηθίσαμε οι Έλληνες να την εορτάζουμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο και ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα. Η συμμετοχή του κόσμου μεγάλη, η ατμόσφαιρα χαρούμενη, τα μικρά παιδιά με τις σημαιούλες στα χέρια και τα μάτια τους γεμάτα έκπληξη να κοιτούν και να μην χορταίνουν την λεβεντιά των στρατευμένων νέων. Αυτή την χαρά, μας την στέρησε σήμερα η πολιτική μας ηγεσία και ασφαλώς με την σύμφωνη γνώμη του προέδρου της δημοκρατίας, που ήταν ιεραρχικά το τιμώμενο πρόσωπο. Σε σας απευθύνομαι αξιότιμε κύριε πρόεδρε και μετά σ’ αυτούς που ακολουθούν το δικό σας αξίωμα. Από πού πήρατε  το δικαίωμα μια τέτοια ημέρα να την κάνετε ιδιωτική σας υπόθεση. Δηλαδή έγινε η στρατιωτική παρέλαση prive, χωρίς την συμμετοχή του λαού. Αυτά τα παιδιά δεν ήταν δικά σας γεννήματα κύριε πρόεδρε, δεν τα μεγαλώσατε εσείς, ούτε οι παρευρισκόμενοι γύρο σας. Είναι παιδιά του λαού, που είχε κάθε δικαίωμα να τα δει, να τα καμαρώσει και να τα χειροκροτήσει. Είναι στρατός του έθνους κι όχι ιδιωτικός. Ανήκει στον λαό κι όχι μόνον στον πρόεδρο και στον πρωθυπουργό. Δεν είναι οι επιλεγμένοι πραιτοριανοί να παρελάσουν μπροστά στον καίσαρα. Θα ισχυριστείτε ότι θελήσατε ν’ αποφύγετε τα επεισόδια και τα γιουχαΐσματα που έγιναν στην Θεσσαλονίκη. Αναρωτηθήκατε γιατί γίνονται τώρα και δεν γινόντουσαν τόσα χρόνια; Δεν είναι μειοψηφία, όπως λέει η αστυνομία και ο υπουργός προστασίας του πολίτη. Ας συλλάβουν μερικούς κουκουλοφόρους να δούμε ποιοί είναι και για ποιόν δουλεύουν. Δεν υπάρχει σήμερα καμία σύμπνοια, μεταξύ λαού και της ηγεσίας του. Υπάρχει μόνον αγανάκτηση και οργή, με τα φορομπηχτικά μέτρα της κυβέρνησης. Δεν έχουν καμία απόφαση των πολιτών κι εντολή να μας σώσουν, αυτοί που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Αυτόκλητοι είναι κι ότι θέλουν κάνουν. Ποτέ δεν είδατε να παραβιάζουν τις αρχές του συντάγματος και τους νόμους του κράτους; Δεν είδατε ότι καλύπτουν αυτούς που άπλωσαν το χέρι στο μέλι; Τι κάνατε ως εγγυητής της εφαρμογής των νόμων και των κανόνων, αυτών που λέμε πως έχει η Ελληνική δημοκρατία; Μας λένε πως είναι οι κομουνιστές και οι αναρχικοί που δημιουργούν τα επεισόδια. Είναι δυνατόν να τα φορτώνουμε πάντα στους ίδιους ανθρώπους; Είναι πράγματι τόσοι πολλοί που κάνουν εμφανή την παρουσία τους μόνον στις μεγάλες συγκεντρώσεις και ποτέ στις εκλογές; Μήπως σας έχουν απομονώσει κι έχετε χάσει την επαφή σας με τον λαό; Μήπως δεν μαθαίνετε πως οι βουλευτές δεν τολμούν να πάνε στα καφενεία και στις ταβέρνες του χωριού τους; Γιατί όλ’ αυτά; μήπως δεν μάθατε πως έπαψαν τον πρωθυπουργό ως ανίκανο να κυβερνήσει κι έβαλαν στην θέση του έναν τεχνοκράτη; Ούτε πρόεδρο του κόμματος δεν τον άφησαν. Δεν τον έκριναν ικανό, ούτε γι αυτό. Μήπως αποφάσισε ο κυρίαρχος λαός (όπως τον αποκαλούν) ή οι κομουνιστές; Αντίθετα εκείνοι ποτέ δεν έκρυψαν την ταυτότητά τους στις συγκεντρώσεις και τις διαμαρτυρίες. Δεν κρίνω αν είναι σωστές ή λάθος η θέσεις τους. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Η κρίση μου είναι μόνον για το συγκεκριμένο, το σημερινό. Έχουμε βρεί τον αποδιοπομπαίο τράγο και του φορτώνουμε την ανικανότητα και τις αμαρτίες των διαφόρων υπουργών και της εκάστοτε ηγεσίας. Αλλαγή και πρόοδο μας τάζουν, οπισθοδρόμηση και χρέη μας δίνουν. Μαζί μ’ αυτά και τον λογαριασμό στο τέλος. Σύντομα θα ζητήσουν την γνώμη μας με τις εκλογές, αν κι όποτε τις κάνουν.  Εδώ πάει το Γιάννης κερνάει, και Γιάννης πίνει, όπως λέει η λαϊκή σοφία. Η απορία μου είναι αν πήραμε εμείς ένα μάθημα απ’ όλα αυτά, ή θα ακούσουμε πάλι τα όσα θα μας τάξουν, όταν κι αν θα τολμήσουν προεκλογικά, να βγούν στα μπαλκόνια, να μιλήσουν ενώπιος ενωπίω και να ζητήσουν πάλι την εμπιστοσύνη μας. Θα τελειώσω με την ανατριχιαστική ανακοίνωση της αστυνομίας, πως είχαν ελεύθερους σκοπευτές στα γύρω κτίρια της πλατείας συντάγματος. Τι σημάδευαν κύριε πρόεδρε, τα περιστέρια; Διαφορετικά σε ποιόν θα έκαναν χρήση; Εκεί φτάσαμε;

Γιώργος Κ. Περπινιάς.                            25/3/12