«Ξέρω τι να ψηφίσω;» - Απαντά ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων

Με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαϊου, στην ενότητα "Ξέρω τι να ψηφίσω;" του tvxs.gr, πρόσωπα των γραμμάτων, της διανόησης και της τέχνης, μιλούν στην Κρυσταλία Πατούλη εκφράζοντας τις απόψεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς όχι μόνο για την δική τους ψήφο αλλά και την ψήφο του Ελληνικού λαού. Σήμερα απαντά ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων.

Την 6η Μαίου του 2012 θα γίνουν στη χώρα μας–συνέχεια αυτό ακούω- οι πιο κρίσιμες εκλογές από τη μεταπολίτευση και μετά.

Μα εγώ πιστεύω πως κάθε εθνική εκλογική διαδικασία είναι πάντα κρίσιμη.  Γιατί αυτό που το εκλογικό σώμα αποφασίζει ακόμα και για μια φαινομενικά ουδέτερη περίοδο, τελικά θα επηρεάσει ότι θα συμβεί αργότερα και το οποίο θα χαρακτηριστεί ως κρίσιμο.

Αν φτάσαμε εδώ, στο θάνατο κάθε ελπίδας, από κάπου και κάποτε ξεκινήσαμε.

Με άλλα λόγια η συνείδηση του ενεργού πολίτη πρέπει πάντα να είναι άγρυπνη και έτοιμη να αποφασίζει εκείνο που σε κάθε στιγμή θα κρίνει ως σωστό.

- Με ρωτάτε, αν έχω αποφασίσει το τί θα ψηφίσω και το γιατί.....

Μα, με αυτή, λοιπόν, τη λογική έχω αποφασίσει το ποιο κόμμα θα ψηφίσω. Ποτέ δε θυμάμαι τον εαυτό μου να μην ήξερε ποιο κόμμα θα ψήφιζε έστω και αν οι εκλογές γινόντουσαν άξαφνα.

Ο κομματικός σχηματισμός που σε λίγες μέρες θα ενισχύσω με την ψήφο μου, είναι ένας σχηματισμός που και άλλοτε τον έχω εμπιστευθεί. Όχι πάντα, οφείλω να ομολογήσω. Υπήρξαν φορές που είχα αποφασίσει την αποχή. Κι αυτή μια στάση πολιτική θεωρώ πως είναι. Στάση, μάλιστα, ιδιαιτέρως επώδυνη. Αλλά τότε –κάποιες φορές στο παρελθόν- πίστευα πως έπρεπε να υποστώ αυτόν τον πόνο. Όχι, όμως αυτή τη φορά. Τώρα δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, χώρος για επώδυνες διαμαρτυρίες. Μα για δυναμικές –όσο και δημοκρατικές- αντιδράσεις και αντιστάσεις. Έτσι έχω επιλέξει ένα συγκεκριμένο κόμμα και δεν αφήνω τον εαυτό μου να παρασύρεται από τις κάπως εστετίστικες αμφιβολίες άλλων εποχών.

- Και ποια, τάχα είναι τα διλήμματά που αφορούν στις επερχόμενες εκλογές;

Σε αυτήν την ερώτηση έχω να πω πως  δεν υπάρχουν διλήμματα κατά την άποψή μου. Δηλαδή, ανάμεσα σε τι έχουμε να επιλέξουμε; Στη προπαγάνδα μιας πτώχευσης ή στη βεβαιότητα μιας σταδιακής ανέχειας; Στη ψευδαίσθηση εθνικής ελευθερίας ή στην κοπιαστική εθνική αξιοπρέπεια; Στον εξευτελισμό των εργασιακών δικαιωμάτων ή στην θαρρετή αντίδραση απέναντι στην ανεργία;

- Και με ακούτε, να λέω όλα αυτά και αναρωτιέστε γιατί  ακριβώς προβληματίζομαι.

Λοιπόν, προβληματίζομαι επειδή δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται αυτοί που απέτυχαν οικτρά να πείθουν ένα μέρος του λαού και να το κάνουν να τους εμπιστεύεται ξανά.

Ναι, προβληματίζομαι καθώς βλέπω να συνεχίζεται η κρατική αυθαιρεσία και η ατιμωρισία όσων παρανόμησαν και συνεχίζουν να παρανομούν.

Και ακόμα προβληματίζομαι καθώς για πολλοστή φορά βλέπω να καλούνται οι μη κατέχοντες να σώσουν τους κατέχοντες.

Και προβληματίζομαι που πάντα τα ΜΜΕ παραπλανούν και παραποιούν. Παραπλανούν όσους τα εμπιστεύονται και παραποιούν γεγονότα και συνθήκες.

Ναι, προβληματίζομαι καθώς φοβάμαι πως όλα αυτά θα μας φέρουν μπροστά σε μια ανεξέλεγκτη βία.

- Και πως θεωρώ –άραγε-  ότι τα εκλογικά αποτελέσματα μπορούν να επηρεάσουν θετικά την πορεία της χώρας; Με ποια τυχούσα διαμόρφωσή τους;

Ε, σας λέω, πως θεωρώ ότι μόνο αν ανατραπεί το υπάρχον πολιτικό σκηνικό -αυτό το σκηνικό που έχει γεράσει, κάτι περισσότερο που έχει σαπίσει- τότε μόνο θα υπάρξει κάποια ελπίδα. Μόνο αν ανατραπεί και ξαναστηθεί ένα νέο πολιτικό ήθος και ύφος, κάτι που θα στηρίζεται –και πάλι- στα μεγάλα επιτεύγματα της Δύσης –τον Διαφωτισμό  και στη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Μόνο αν γίνει κάτι τέτοιο, η πορεία της χώρας θα πάρει μια ανοδική ρότα. Αυτό πιστεύω.

- Αλλά, από την άλλη νομίζω ότι ανεξάρτητα από τα εκλογικά αποτελέσματα δεν μπορεί ν' αλλάξει ουσιαστικά κάτι γιατί....

Γιατί θα πρέπει όλα αυτά να αλλάξουν σε ένα πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αναζητώ την Ευρώπη των Λαών που κάποτε μαζί με πολλούς (αφελείς;) άλλους πίστεψα. Όχι, δεν θέλω να ζω σε μια Ευρώπη των Τραπεζών.

- Μα αν επιμένετε και με ρωτάτε πως πιστεύω ότι τα εκλογικά αποτελέσματα θα  μπορούσαν να φέρουν σημαντικές αλλαγές στη χώρα…

Τότε θα σας έλεγα ευθαρσώς πως μόνο αν εμποδιστούν οι δυνάμεις, που μέχρι τώρα κυβερνούσαν ελέω λαού, να συνεχίσουν να κυβερνούνε.

- Άρα, το σημαντικότερο θέμα που διακυβεύεται στις εκλογές της 6ης Μαϊου κατά την προσωπική μου άποψη είναι....

Ε, ναι, είναι η ατομική αξιοπρέπεια και η απόκτηση μιας συνείδησης πως ότι έως τώρα μας κυβέρνησε ήταν σαθρό και πρέπει –ναι, πρέπει- να το αλλάξουμε.

… Δείχνω ουτοπιστής; Ακούγομαι ανεδαφικός; Μα ένας συγγραφέας μια ουτοπία πάντα αναζητά και ονειρεύεται να υλοποιηθεί αυτό που οι περισσότεροι δεν πιστεύουν πως υπάρχει.

Μόνο με τέτοιες ελπίδες – όνειρά – ιδέες προχώρησε ο κόσμος. Από τον καιρό της Αντιγόνης έως…

…Έως σήμερα και αύριο –λέω γιατί εν τέλει είμαι αισιόδοξος.

Παρατηρώ το βλέμμα ενός παιδιού που μόλις έκλεισε τον ένα χρόνο ζωής και βλέπω κι εγώ με τα δικά του μάτια τον κόσμο. Και τον μαθαίνω ξανά… Τον θαυμάζω.

----

Ο Μάνος Κοντολέων, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946.

Ζει και μεγαλώνει, λοιπόν, σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από σημαντικές κινήσεις και ανακατατάξεις, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, πνευματικές.

Σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο της Αθήνας .

Ήδη από παιδί δημοσιεύει κείμενα στο περιοδικό ‘‘Διάπλασις των Παίδων’’ .

Η πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα έγινε το 1969 σε μια ανθολογία νέων Ελλήνων Λογοτεχνών.

Δέκα χρόνια μετά εκδίδονται τα πρώτα του βιβλία που είναι παραμύθια. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει πάνω από εξήντα βιβλία του που απευθύνονται σε παιδιά και νέους αλλά και σε ενήλικες αναγνώστες.

Ασχολείται με όλα τα είδη του γραπτού λόγου: Μυθιστόρημα, νουβέλα, διήγημα, παραμύθι, θέατρο, δοκίμιο.

Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ταϋλάνδη. Έργα του έχουν διασκευασθεί για το θέατρο και την τηλεόραση.

Έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία (δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής / Νεανικής Λογοτεχνίας) και υπήρξε υποψήφιος για το Διεθνές Βραβείο ΆΝτερσεν.

Εκτός από την ενασχόλησή του με τη συγγραφή βιβλίων συνεργάζεται με περιοδικά, εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Για 20 χρόνια υπήρξε σύμβουλος μεγάλου εκδοτικού οίκου.

Παράλληλα, αναλαμβάνει δράσεις που στοχεύουν στην προώθηση της λογοτεχνίας και του πολιτισμού γενικότερα. Υπήρξε κατά καιρούς μέλος του Δ. Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), της Εταιρείας Συγγραφέων  και του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ.

Τέλος, είναι αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Unicef.

Περισσότερα στοιχεία γι αυτόν και το έργο του  :

www.kontoleon.gr και http://manoskontoleon2.blogspot.com

TVXS.gr