Το ιστορικό του AIDS - Του Σπύρου Γκάρου, Νυρεμβέργη

Κάθε καλοκαίρι κατακλύζουν την πατρίδα μας χιλιάδες τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου. Μαζί με τη βαλίτσα ή το σακίδιο τους ορισμένοι κουβαλούν ταυτόχρονα και πολλές μεταδοτικές ασθένειες, όπως αυτή του Αids, (από την αγγλική ονομασία: Acquired Immune Deficiency Syndrome). Τα κέντρα διασκέδασης στα νησιά και στις άλλες τουριστικές περιοχές γεμίζουν κάθε Σαββατοκύριακο ασφυκτικά από νέους ανθρώπους Έλληνες και ξένους. Τα φλερτ και τα ζευγαρώματα δίνουν και παίρνουν και πολλές φορές καταλήγουν στον έρωτα και το σεξ... Μαζί μ’ αυτούς χαίρεται αφάνταστα και κάποιος άλλος... ιδιαίτερα το καλοκαίρι...

Αυτός ο άλλος, που ακολουθεί πιστά αρκετούς τουρίστες και τουρίστριες στις διακοπές τους είναι ο πολύτροπος και πολύμορφος ιός του Aids. Προσέξτε λοιπόν, μην του δώσετε την ευκαιρία της εξάπλωσης. Κλείστε του την πόρτα. Μπορείτε εύκολα ν΄ απολαύσετε το καλοκαίρι σας χωρίς να διατρέξτε τον κίνδυνο να μολυνθείτε από αυτόν τον ιό. Το καλοκαίρι βγαίνει στις ακρογιαλιές και στις ντισκοτέκ για παγανιά. Ακριβώς λοιπόν αυτή την εποχή θα βρει αρκετά καινούρια θύματα για ν΄ απλώσει τα θανατηφόρα πλοκάμια του... Η ζωή σας είναι πολύτιμη. Μην του την χαρίσετε...Χρησιμοποιήστε τα κατάλληλα προφυλακτικά μέσα. Μην δώσετε στο Αids την ευκαιρία να είστε εσείς το θύμα του.

Στις τελευταίες του δηλώσεις ο Πάπας Benedikt XVI, κατά την περιοδεία του, στη Λατινική Αμερική, απέρριψε τη χρήση προφυλακτικών μέσων ενάντια στο Aids. Κατά πάσα πιθανότητα η απόρριψη αυτή να οφείλεται, ότι γενικώς η καθολική εκκλησία απορρίπτει τις προγαμιαίες σχέσεις.

Ας δούμε τώρα περιληπτικά πότε και πως έγινε γνωστός αυτός ο θανατηφόρος Ιός (HIV): Humanes-Immundefizienz Virus = μικρόβιο που εξασθενίζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού.

Στις 5. Ιουνίου 1981 στην Ατλάντα / ΗΠΑ μια ομάδα γιατρών του „Center for Disease Controller„  δηλαδή της  „Κεντρικής υπηρεσίας  υγειονομικού ελέγχου„  σπάζουν τα κεφάλια τους, διαπιστώνοντας ότι μία καινούρια επιδημία περιφέρεται στην Αμερική και προσβάλλει ιδιαίτερα νέους ανθρώπους, ως επί το πλείστον ομοφυλόφιλους. Οι θανατηφόρες περιπτώσεις σε τρία μεγάλα νοσοκομεία του Λος Άντζελες, από την άγνωστη μέχρι τότε ασθένεια, έθεσε τους επιστήμονες της ιατρικής σε συναγερμό. ΄Ένα πόρισμα, άκρως απόρρητο συντάσσεται και αποστέλλεται στην κυβέρνηση της Ουάσιγκτον.  Πολλά άτομα, στο άνθος της νιότης τους, προσβάλλονται από μία μυστηριώδη μεταδοτική ασθένεια, με αποτέλεσμα να αργοπεθαίνουν. Αυτό το φαινόμενο μέχρι την εποχή εκείνη παρουσιαζόταν, πολύ σπάνια, σε νεογέννητα και σε ηλικιωμένους ανθρώπους.

Το 1983, δηλαδή δύο χρόνια αργότερα, μία ομάδα Γάλλων επιστημόνων υπό την διεύθυνση των καθηγητών της μικροβιολογίας  Luc  Montaigner και Francoise Barré-Sinoussi (αμφότεροι το 2008 βραβείο Νόμπελ) στο Ινστιτούτου Pasteur στο Παρίσι, σε ένα πόρισμα που εκδίδουν, μετά από αρκετές έρευνες που έκαναν, αναφέρονται στους κινδύνους μετάδοσης και μόλυνσης από αυτή την αινιγματική ασθένεια. Λίγους μήνες αργότερα, Αμερικανοί επιστήμονες του „ Διεθνούς Ινστιτούτου„  υπό τη διεύθυνση του Robert Gallo , επιβεβαιώνουν το πόρισμα των Γάλλων . Αμέσως μετά την αναγνώριση του ιού HIV 1,

(ο ιός ΗΙV 2 ανακαλύφτηκε το 1985 είναι λιγότερο επιθετικός , τα τελευταία όμως χρόνια και ο ιός  αυτός έχει επεκταθεί δημιουργώντας καινούριες μεταλλάξεις ανθεκτικότερες στις φαρμακευτική θεραπεία),  άρχισαν τις έρευνες και τα τεστ, (Elisa test και το Blot test), για να διαπιστωθεί η ύπαρξη του iού. Μέσω αυτών των ερευνών και των τεστ η εικόνα της ασθένειας του Aids ξεκαθαρίζεται. Τα επακόλουθά της είναι τρομερά. Διαπιστώνεται, ότι κατά την μετάδοση, ο ιός για ένα χρονικό διάστημα, επτά έως δέκα χρόνια, δεν ενεργοποιείται. Ο ΗΙV-ιός αναζητά ορισμένα αμυντικά κύτταρα του ανθρωπίνου οργανισμού για να εγκατασταθεί. Προγραμματίζει τον πυρήνα αυτών των κυττάρων έτσι ώστε ν’ αναπαράγουν νέους ιούς. Εν συνεχεία οι νέοι ιοί αναζητούν και αυτοί αμυντικά κύτταρα για να εγκατασταθούν και να πολλαπλασιαστούν μέχρι τα προσβληθέντα κύτταρα ν’ απονεκρωθούν. Αφού περάσει το χρονικό διάστημα της επταετίας περίπου, τότε ξεκινά ο HIV το καταστροφικό του έργο, δηλαδή την πλήρη εξασθένηση του οργανισμού που τον φιλοξενεί και μετά το θάνατο. Τα άτομα που προσβλήθηκαν από το HIV θετικά, επί επτά ή δέκα χρόνια περίπου, μπορεί εξωτερικά να μην παρουσιάζουν συμπτώματα ότι είναι ασθενείς, φαινομενικά είναι υγιέστατοι... Εν τούτοις είναι φορείς και εν αγνοία τους μεταφέρουν τον ιό και σε άλλους, μέσω του αίματος η μέσω της σεξουαλικής επαφής “δια του σπέρματος”. Επειδή ο ιός του Αids για αρκετά χρόνια μπορεί να παραμείνει στο κρησφύγετο του και να καραδοκεί, η ύπαρξη του δεν γίνεται αμέσως αισθητή. Αυτός είναι ο λόγος, που ο κίνδυνος μιας μετάδοσης και εξάπλωσης  είναι μεγάλος. Για τα μολυσμένα άτομα είναι ένα δράμα, επί χρόνια να είναι φορείς αυτού του δολοφόνου  και να μην το γνωρίζουν, ώστε να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα και να υποβληθούν εγκαίρως στην ανάλογη θεραπεία. Ο ιός του Αids είναι πανούργος και εφαρμόζει μία άθλια στρατηγική. Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του. Δεν είναι απ’ αυτούς που θανατώνουν το θύμα τους αμέσως ή μετά από ορισμένες ημέρες. Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε θα έπαυε να υπάρχει και ο ίδιος. Αυτός δεν μεταδίδεται με το φτάρνισμα ή το βήχα, ούτε και με το φιλί...

Ο HIV είναι υπομονετικός και ύπουλος και περιμένει τις ευκαιρίες.΄Έχει τον τρόπο του πώς να εξαπατάει τα ραντάρ των αντισωμάτων ενός υγιούς οργανισμού και να ξεφεύγει. Μεταβάλλει συνεχώς την όψη του, ώστε να δυσκολεύει την αναγνώρισή του. Βέβαια ορισμένα μόρια του ιού συλλαμβάνονται, πλην όμως το μεγαλύτερο μέρος, ο πυρήνας, καταφέρνει να διαφύγει για να συνεχίσει το έργο του.

Μέσω της στρατηγικής αυτής ο ιός  του Αids κατορθώνει να καταβάλλει οποιαδήποτε αντίσταση που προβάλλει ένας υγιής οργανισμός. Αυτό κάνει δύσκολη την εξεύρεση ενός αποτελεσματικού εμβολίου, επειδή το εμβόλιο δεν ενεργεί πλέον ενάντια ενός ορισμένου ιού. Η κάθε τόσο αλλαγή της μορφής του, είναι ένα από τα ταλέντα του για να επιζήσει. Οι βιολόγοι και οι γιατροί έγιναν ντετέκτιβ για να βρουν που και πότε πρώτο-εμφανίστηκε αυτός ο δολοφόνος – φάντασμα.

Συγκεκριμένα πράγματα δεν έχουν ακόμα ανακαλύψει, υποθέσεις κάνουν. Η επιδημία του Aids ξεκίνησε, κατά το τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα, από την Β. Αμερική (Νέα Υόρκη  και Καλιφόρνια). Ταυτόχρονα παρουσιάστηκε και στην Αφρική (στο Ζαίρ και την Ρουάντα). Στις  ΗΠΑ, κατ’ αρχήν, προσβάλλονται κυρίως οι ομοφυλόφιλοι, ενώ στην Αφρική οι ετερόφυλοι, άντρες και γυναίκες. Μέσω των  Αμερικανών ομοφυλόφιλων μεταφέρεται το Αids στην Ευρώπη και την Αυστραλία. Μη περιοριζόμενος στα ανωτέρω αναφερόμενα άτομα, μολύνει τώρα και τους χρήστες ναρκωτικών, ιδιαίτερα  αυτούς που κάνουν ενδοφλέβιες ενέσεις ηρωίνης με την ίδια σύριγγα. Επίσης μεταδίδεται και μέσω της μετάγγισης αίματος, όταν ο δότης είναι ήδη φορέας. ( Σήμερα, λίγο ή πολύ, αυτός ο κίνδυνος δεν υπάρχει, διότι οι έλεγχοι για την πιθανή μολυσματικότητα του αίματος, μετά από τα συχνά επεισόδια μετάδοσης του ιού , είναι πάρα πολύ αυστηροί, έτσι που αποκλείουν σχεδόν ολοσχερώς τον κίνδυνο). Το μεγάλο δράμα είναι, ότι τα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες, οι οποίες προ της εγκυμοσύνης ήταν φορείς του ιού του Αids, γίνονται και αυτά φορείς της ασθένειας. Σύμφωνα με την οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών UNAIDS στα τελευταία 25 χρόνια έχουν πεθάνει από αυτή την ασθένεια περίπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι δε σήμερα με το μικρόβιο μολυσμένοι, περίπου 34 εκατομμύρια.  Oι δυνατότητες της εξάπλωσης του Αids τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλες και αυτό οφείλεται  στις σημερινές κοινωνικές αλλαγές, στο ελεύθερο σεξ, στα ναρκωτικά,  στις μεταγγίσεις αίματος, στο μαζικό τουρισμό.  Ολόκληρος ο πλανήτης  έχει γίνει ένα ταξιδιωτικό δίχτυ και το Aids ταξιδεύει σ’ όλες τις χώρες του κόσμου.