Le Monde: Μια ελληνογερμανική τραγωδία - της Καρολίν Φουρέστ*

Αν δεν δράσουμε πριν τις 17 Ιουνίου, πριν επιστρέψουν οι Έλληνες στις κάλπες, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) θα συμπαρασυρθεί από μια τραγωδία.

Η δημοκρατία έχει ανάγκη από χρόνο, ενώ η κρίση εξελίσσεται ταχύτατα. Έχει το πλεονέκτημα και ευνοεί τους δημαγωγούς. Προς το παρόν, μόλις 6.9% ψήφισαν τους νεοναζιστές της «χρυσής αυγής» (ΧΑ). Ακόμα κι αν αυτός ο αριθμός δεν αυξηθεί περαιτέρω, πρόκειται για ένα ποσοστό που θα 'πρεπε να έχει προκαλέσει συναγερμό. Τόσο το χειρότερο για όσους στο διαδίκτυο θεωρούν την ΧΑ, «δημοσιογραφική εμμονή» που χρησιμεύει να μη συζητιούνται «τα πραγματικά προβλήματα». Αλλά ούτε το σημαντικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο πολλαπλασιασμός των πογκρόμ κατά των μεταναστών στις οδούς της Αθήνας δεν ανήκουν στην «ελληνική μυθολογία». Δυστυχώς πρόκειται περί θλιβερής πραγματικότητας.

Αφού εθελοτυφλούσαν εμπρός στην απειλή του θρησκευτικού φανατισμού μήπως και υποδαυλισθεί ο ρατσισμός, ορισμένοι είναι προφανώς έτοιμοι να αρνηθούν τώρα την απειλή της άκρας δεξιάς και του ρατσισμού, φοβούμενοι τις επιπτώσεις στην ελληνική κρίση. Είναι προφανώς άνθρωποι που ζουν σε έναν κόσμο απλό, πολύ περισσότερο ιδεοληπτικό παρά «δημοσιογραφικό» πάει να πει βασισμένο στα γεγονότα, έναν κόσμο όπου οφείλεις να επιλέξεις στρατόπεδο: είσαι ή με τους καλούς, ή με τους κακούς. Με τους μουσουλμάνους ή με τον Τζορτζ Μπους (George Bush). Με τους Έλληνες ή με την 'Ανγκελα Μέρκελ (Angela Merkel). Όπως υποστηριζόταν άλλοτε πως στην πραγματικότητα δεν υπήρχε ισλαμική απειλή, μιας που ο Μπους ήταν ο χειρότερος πρόεδρος του κόσμου, έτσι και σήμερα οι Έλληνες είναι αθώες περιστερές, μιας που η Μέρκελ είναι μια καγκελάριος της απελπισίας.

Όμως τίποτα δεν είναι τόσο απλό. Τουλάχιστο αν δεχθούμε να αντικρίσουμε τα προβλήματα στη βάση των δεδομένων, πάει να πει κατάφατσα. Η Γερμανία, που κατέβαλε τόσες προσπάθειες κι έκανε τόσες θυσίες για να φέρει σε κάποια ισορροπία τα δημοσιονομικά της στοιχεία μετά την επανένωσή της, δικαιολογημένα αντιδρά στη ιδέα να επωμισθεί τώρα και την Ελλάδα. Αν είναι ένοχη για κάτι, είναι ότι δίνει προβάδισμα σε αυτή την αίσθηση και όχι στο γενικό συμφέρον. Η Γερμανία δεν πρόκειται να αλλάξει στάση όσο τα επιτόκια δανεισμού της θα ευνοούνται από την εγκατάλειψη της Ελλάδας περισσότερο από ότι από την επίδειξη αλληλεγγύης, πάει να πει από την κοινή διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους. Η συνειδητοποίηση πως αυτή είναι η μόνη ενδεδειγμένη λύση κάποια στιγμή θα έρθει. Τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας θα συμπαρασύρει την Ευρώπη και τις τράπεζές της, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, σε μια δίνη που θα μας επηρεάσει όλους. Το πρόβλημα είναι πως η συνειδητοποίηση θα έρθει πολύ αργά.

Να δράσουμε πριν τις 17 Ιουνίου

Είναι τώρα, πριν τις 17 Ιουνίου, που πρέπει να προταθεί στους Έλληνες ένα εναλλακτικό ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσής τους, να τους δοθεί χρόνος και οξυγόνο για να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, να χρηματοδοτήσει το χρέος τους η «ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα» (ΕΚΤ) και να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του ύψους των παλαιών χρεών. Αυτά είναι τα ζητήματα που πιέζουν, πολύ περισσότερο από τα ευρωομόλογα. Μόνο έτσι θα μπορούσαν οι Έλληνες να σχηματίσουν μια εποικοδομητική πλειοψηφία, με συγκατοίκηση του αναγκαίου πραγματισμού του ΠΑΣΟΚ και της δίκαιης αγανάκτηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αργότερα θα είναι πολύ αργά. Πολύ αργά για να πειστούν οι Έλληνες, που έχουν καταβάλει αξιοσημείωτες προσπάθειες. Πολύ αργά για να αποφευχθεί η χρεοκοπία, να μην αποβληθεί η χώρα από το ευρώ και να μην υποκύψει στον πειρασμό του αυταρχισμού. Όταν συμβούν αυτά, πολύ σύντομα, δε θα χρησιμεύει πια σε τίποτα να τα βάζουμε με τους Έλληνες, έστω κι αν δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Όσοι καθυστέρησαν να κάνουν τα αναγκαία, στοιχειωμένοι είτε από νεοφιλελεύθερες εμμονές που καρποφόρησαν στο έδαφος της απέχθειας προς τον κομμουνισμό, είτε από τη φοβία για τον πληθωρισμό -που άλλοτε είχε στρώσει το έδαφος για το ναζισμό- θα φέρουν τη βαριά ευθύνη να έχουν παίξει το παιχνίδι όλων όσων φοβούνταν.

*Η Caroline Fourest είναι συγγραφέας

Une tragédie gréco-allemande

©Le Monde

Πηγή: Προοδευτική Πολιτική