Τσίπρας. Το δίλημμα - Του Γιώργου Περπινιά

Για μία ακόμη φορά μου έρχεται στην μνήμη η περίφημη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή του γνήσιου, όχι του γιαλαντζί «η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο» κι ελπίζω μαζί με μένα να το θυμούνται και πολλοί άλλοι. Σκευθείτε πόσος λίγος χρόνος έχει περάσει από τις προηγούμενες εκλογές και πάμε για νέες.

Είναι αλήθεια ότι η οικονομία μας είναι σε δραματική κατάσταση; Πως λοιπόν μας περισσεύουν χρήματα κι έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου, για να διαλέξουμε σωτήρα;

Είναι τόσοι πολλοί, που ούτε ο Χριστός δεν θα μπορούσε να κάνει τόσα θαύματα, όσα υπόσχονται όλοι μαζί, για την δική μας σωτηρία.

Αν πραγματικά είναι τόσο τραγική η κατάστασή της οικονομίας μας, οι πολιτικοί μας ταγοί, γιατί δεν θέλησαν να βρούν λύση συνεργασίας μεταξύ τους, να κερδίσουμε χρόνο και να μην αυξηθεί περισσότερο το χρέος μας.

Η αλαζονεία τους όμως, δεν τους άφησε να βρούν τον τρόπο να συνεργασθούν για το    κοινό όφελος. Θα μου πείτε αυτοί πληρώνουν; φυσικά όχι, αυτό είναι υποχρέωση των γνωστών υποζυγίων. Μπορεί να μην είναι η αλαζονεία που τους κάνει να έχουν τόση πρεμούρα, μάλλον είναι άλλο το κίνητρο. Μην κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, όλοι γνωρίζετε τι εννοώ, δεν τους βλέπουμε πως τρέχουν να χωθούν σε κόμμα που έχει πιθανότητες να κυβερνήσει; Φεύγουν σαν τα ποντίκια από το πλοίο που βουλιάζει. Εξουσιομανία; ή κάτι άλλο; Πάντως όχι τα μεγάλα λόγια που λένε, για την σωτηρία της πατρίδας, για την ευημερία των πολιτών και προ πάντων την λειτουργία της δημοκρατίας. Ολ’ αυτά όχι για μας, αλλά προς ίδιον όφελος.

Το πρόβλημα των παλαιοπολιτικών είναι ένα. Ποιο; Μα ακούει στο όνομα Τσίπρας. Αυτός είναι το πρόβλημά τους. Πως τόλμησε ένας πληβείος να διεκδικήσει αυτό που νέμονται χρόνια, ως κληρονομικό δικαίωμα; ότι τον ψήφισαν τόσοι πολίτες δεν το λαμβάνουν υπόψιν, σιγά μην αμφισβητήσουν οι πολίτες την ικανότητά τους να μας σώσουν. Αυτοί μας έριξαν στον γκρεμό, αυτοί έχουν υποχρέωση και καθήκον να μας βγάλουν. Κανένας άλλος, πολύ περισσότερο ο Τσίπρας. Ποιος είναι αυτός; Δεν είναι απόγονος μεγάλου πολιτικού από τζάκι και επιπλέον είναι αριστερός. Δεν μας λένε τίποτα για το πρόγραμμά τους και τι χαράτσια μας ετοιμάζουν. Καθυστερούν την αποστολή των εντύπων για τις δηλώσεις του 2011 και το ΕΤΑΚ του 2009 που είναι έτοιμα. Μετά θ’ ακολουθήσουν κι άλλα. Τώρα μας αφήνουν να ησυχάσουμε, για να πάρουν την ψήφο μας, και μετά «γαία πυρί μιχθήτω». Μόνον από τον Τσίπρα κινδυνεύει η πατρίς, το λένε και τα κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ, να το εμπεδώσουμε. Ζήτησαν και την βοήθεια των Ευρωπαίων δανειστών μας. Λένε πως δεν μιλάει καλά τα Αγγλικά. Σωστά, πρέπει να επαναφέρουμε τον ολίγιστο (που αυτοί απομάκρυναν) να μας κάνει επίδειξη Αγγλικής προφοράς. Τώρα τι έλεγε δεν το συζητάμε. Προσέβαλε τον Γάλλο πρόεδρο. Ντροπή. Ο Γαλλικός τύπος δεν το σχολίασε, ο Ελληνικός όμως; Παραβίασε το πρωτόκολλο, την Γαλατική ευγένεια. Όταν ηγέτες της ΕΕ και οι εκπρόσωποι της τρόικας προσβάλουν τους δικούς μας πολιτικούς και μας κουνούν το δάκτυλο, όταν μας απειλούν αν δεν ψηφίσουμε αυτούς που εκείνοι θέλουν, δεν μας προσβάλουν; Ότι ο μεγάλος Άκης είναι φυλακή κι ετοιμάζουν δικαστήρια για τα εκατομμύρια που ενθυλάκωσε, δεν μας έκανε ρεζίλι; Οι μίζες της Siemens; τα 170 ονόματα που υπάρχουν στο Pei roll του Χριστοφοράκου δεν μας ντροπιάζουν; Ο Μαντέλης, ο Τσουκάτος, ο Βουλγαράκης, ο Δούκας  και πόσοι άλλοι που κρύβονται με την ομερτά. Για όλα φταίει ο Τσίπρας; Ναυαρχίδα το μεγάλο κανάλι, με την αγία τετράδα. Λένε δεν έχει πρόγραμμα, λέει ψέματα, θα διαλύσει τα πάντα, θα πάρει τις τράπεζες στο δημόσιο, δεν θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις. Μήπως είχαν αυτοί ποτέ κανένα πρόγραμμα; Μόνον την επανεκλογή τους ετοίμαζαν με τους διορισμούς ψηφοφόρων. Ποτέ δεν μας είπαν ψέματα, μόνον μια φορά με το «λεφτά υπάρχουν» ποτέ άλλοτε κι αυτό κατά λάθος. Γιατί ο ΓΑΠ μιλούσε καλά Αγγλικά, με τα Ελληνικά δεν τα πήγαινε καλά και του ξέφυγε, δεν είχε πρόθεση.

Όσο για τις ιδιωτικοποιήσεις, το έχουμε ξαναδεί το έργο. Φώναζε ο Σημίτης να μην πουλήσει ο Μητσοτάκης τον ΟΤΕ και τον πούλησε μετά ο ίδιος. Έχει ψωμί αυτή η δουλειά, τρελοί είμαστε και θα την αφήσουμε στον Τσίπρα; Ο Σαμαράς έχει ιστορία κι αυτή επαναλαμβάνεται. Τον Οκτώβριο του 1992 παραιτήθηκε από την νέα δημοκρατία. Τον Ιούνιο του 1993 Ίδρυσε κόμμα με την ονομασία ΠΟΛΑΝ, (πολιτική άνοιξη) και τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους κάλεσε τους βουλευτές της ΝΔ τους προσκείμενους σ’ αυτόν, να ανεξαρτητοπηθούν κι έτσι προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στις εκλογές πήρε 4.88% και ανέδειξε δέκα βουλευτές. Στις επόμενες το 96 δεν συγκέντρωσε το 3% και πήρε………. θου κύριε φυλακή τω στοματί μου. Τότε διέλυσε την ΝΔ, τώρα το ΛΑΟΣ. Ιστορική επανάληψη. Μετανόησε η Ντόρα και παρά την διαγραφή της, επανήλθε στην συστράτευση, φυσικά για το δικό μας καλό. Τρέχουν τα παλληκάρια του Καρατζαφέρη, μην ανησυχείτε, ο Αντώνης τους παίρνει για το 2-3% των επιπλέον ψήφων, για να πάρει το μπόνους των 50 εδρών.

Και με τον Μπένι  τι γίνεται; Ένας τέτοιος πολιτικός όγκος θα χωρέσει σ’ ένα μικρό κομματάκι; Σήκωσε το μεγάλο φορτίο του μνημονίου, παραμέρισε τον μικρό, έβαλε τα χαράτσια κι εμείς οι αχάριστοι του κοντύναμε την δημοκρατική παράταξη, όπως του αρέσει να την αποκαλεί.

Ψάχνει κι αυτός για προβεβλημένους νέους, μα αυτοί τρέχουν στον άλλο.

Έχουμε μια χώρα ανοχύρωτη. Οι μετανάστες περνούν κατά χιλιάδες κάθε χρόνο τα σύνορα. Το έγκλημα κυριαρχεί στην ζωή μας. Ληστείες τραπεζών, ληστείες στα σπίτια μας, μικροκλοπές στους δρόμους με στόχο τις τσάντες των γυναικών, τα πορτοφόλια στα μέσα μεταφοράς τις ώρες της αιχμής. Ανασφάλεια των πολιτών, ακρίβεια, ανεργία, φτώχια. Η αστυνομία έχει άλλα καθήκοντα. Διάλυση των διαδηλωτών, φύλαξη της βουλής και των βουλευτών, φύλαξη των γηπέδων κατά την διάρκεια των αγώνων, έχουμε κι εκεί βία των λεγομένων φιλάθλων. Τα φαρμακεία δεν δίνουν φάρμακα στους ασφαλισμένους γιατί δεν τους δίνουν χρήματα τα ταμεία. Τα ταμεία δεν έχουν χρήματα γιατί τους τα πήρε το κράτος με τα ομόλογα. Το κράτος δεν έχει χρήματα γιατί δεν υπάρχουν εργασίες και ως εκ τούτου δεν εισπράττει φόρους. Και τι κάνουν οι πολιτικοί μας; τον Τσίπρα μη τους πάρει την δουλειά. Τόσα χρόνια μας παραμυθιάζουν εκείνοι, να μην το κάνει αυτός. Τα κόμματα αυξάνουν σαν τα κουνέλια. Αν τα βάλεις σε κύκλο κοντεύουν να συμπληρώσουν τα σημεία του ορίζοντα με τις υποδιαιρέσεις του.

Έχουμε απ’ όλα. Άκρα δεξιά, δεξιά, κεντροδεξιά. Άκρα αριστερά, εξωκοινοβουλευτική αριστερά, σκέτη αριστερά, κεντροαριστερά. Σκέτο κέντρο δεν υπάρχει. Ξέχασα τους σοσιαλιστές, τι παράβλεψη. Οικολόγοι ανεξάρτητοι και χρυσή αυγή. Οι τελευταίοι έχουν αντικαταστήσει την αστυνομία. Ρωτήστε αυτούς που τους ψήφισαν, πόση βοήθεια τους προσέφεραν στα προβλήματά τους από την παρουσία των μεταναστών.

Μόνο το ΚΚΕ παραμένει ατάραχο. Ούτε την εξουσία ζητά. Περιμένει την Δευτέρα παρουσία. Φίλοι συμπολίτες γυρίστε τους τις πλάτες. Όσοι τους ψηφίσατε γιατί το κάνατε; Δεν βλέπετε το χάλι που μας έφεραν, ή δεν θέλετε να το δείτε; Όταν έπαιρναν τα δάνεια, μας έλεγαν τίποτα; Αυτό που έλεγαν ήταν πως έχουμε στιβαρά και θωρακισμένη οικονομία. Αυτοί βολευτήκαν εμείς καλούμεθα να πληρώσουμε το τεράστιο χρέος που μας φόρτωσαν εν αγνοία μας. Ψηφίστε νέους πολιτικούς, όσους δεν έχουν κυβερνήσει. Όχι μαζί με τους παλαιούς, θα λειτουργήσουν σαν την μαγιά που φουσκώνει το ψωμί. Τώρα θα μου πείτε ότι κι αυτοί το ίδιο θα κάνουν. Μπορεί, αλλά πρέπει να το ρισκάρουμε. Οι γνωστοί, μας έχουν δώσει το δείγμα τους.

Βουλώσετε τα αυτιά σας να μην ακούτε τις φωνές των σειρήνων των καναλιών. Θυμηθείτε τι έκανε ο Οδυσσέας στο πλήρωμα του πλοίου του, όταν περνούσαν από το νησί των σειρήνων. Είναι διδακτικό μέρος της σχολικής μας γνώσης.

Γιώργος Κ. Περπινιάς.                              24/5/12