Τι αλλάζει η Ισπανία για την Ελλάδα και... τι όχι - Του Γιάννη Αγγέλη

Η “έκτακτη” χρηματοδότηση της Ισπανίας αλλάζει τον ορίζοντα των εξελίξεων στην Ευρωζώνη για τις προβληματικές οικονομίες “αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο ότι θα αφορά και την Ελλάδα...”.

Στην εκτίμηση αυτή καταλήγουν στελέχη της Κομισιόν που παρακολουθούν από κοντά αλλά... διακριτικά την διαδρομή της προεκλογικής κατάστασηw στην Αθήνα. Επιμένουν ότι η κρίσιμη περίοδος που θα ακολουθήσει την Σύνοδο Κορυφής της 28ης - 29ης Ιουνίου, θα πρέπει να βρει την Ελλάδα με ισχυρή κυβέρνηση διαφορετικά “θα χάσει την ευκαιρία να διαπραγματευθεί την αναπροσαρμογή του Μνημονίου με τους ευνοϊκούς όρους, κάτι που θα γίνει έτσι κι αλλιώς, μετά την παρέμβαση διάσωσης της Ισπανίας, για τα προγράμματα  Πορτογαλίας - Ιρλανδίας...».

Μάλιστα, όπως αναφέρεται, το περιβάλλον αυτό είναι μάλλον βέβαιο ότι «θα ευνοήσει την Κύπρο όσον αφορά τις πιέσεις που δέχεται για άμεση ενίσχυση του τραπεζικού της συστήματος άμεσα..».

Αξιοπρόσεκτο πάντως είναι ότι παρά την απόσταση που επιχειρείται να κρατηθεί κυρίως στις Βρυξέλλες από την Αθήνα - λόγω της προεκλογικής περιόδου - διαπιστώνεται ότι η... μπάλα των καθυστερήσεων έχει πάρει και τις διαδικασίες για τις οποίες φυσιολογικά θα έπρεπε να «καίγεται» η Αθήνα και οι οποίες αφορούν κατά βάση τα υπόλοιπα της χρηματοδότησης, αλλά και την εκτέλεση του ΕΣΠΑ.

Για παράδειγμα καταγράφεται μία αναβλητικότητα στην προώθηση των προγραμμάτων που έχουν εγκριθεί, αλλά και σε εκείνα των οποίων οι ημερομηνίες ωρίμανσης τρέχουν και θα είναι καθοριστικά για την διασφάλιση εκταμιεύσεων αμέσως μετά την συγκρότηση της επόμενης κυβέρνησης.

Βέβαια αυτά αναφέρονται από πλευράς στελεχών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά ανάλογες ευθύνες στις κοινοτικές υπηρεσίες -και μάλιστα με κατηγορίες για συγκεκριμένους υπηρεσιακούς παράγοντες- διατυπώνονται και από την Αθήνα και ιδιαίτερα από υπουργεία στα οποία οι υπηρεσιακοί υπουργοί διαθέτουν σχετική πείρα και πιέζουν για να υπάρξουν αποτελέσματα έστω και την περίοδο της υπηρεσιακής κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η αναγκαστική παρέμβαση της Ευρωζώνης στην Ισπανία, επειδή σαν μέγεθος είναι πολύ μεγάλης κλίμακας (θα ξεπεράσει στην τελική της φάση τα αρχικά 100 δισ. ευρώ) έχει αλλάξει το κλίμα στην περιοχή του ευρώ κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και του G-8.

Διευκρινίζεται πάντως ότι αντίθετα με τα όσα έχει δηλώσει η ισπανική κυβέρνηση η εκταμίευση του δανείου των 100 δισ. ευρώ  είναι σε άμεση συνάρτηση με την πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της Ισπανίας το οποίο προβλέπει μείωση του ελλείμματος στο 3% το 2014. Οποιαδήποτε απόσταση από τους στόχους του θα σημαίνει ανακοπή εκταμίευσης των δόσεων του νέου δανείου όπως σημειώνεται από κοινοτικούς αξιωματούχους...

Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι το ΔΝΤ στην έκθεσή του για το πρόβλημα των ισπανικών τραπεζών υποστηρίζει ότι η κρίση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος δεν έχει προηγούμενο στην νεώτερη ιστορία της χώρας και σημειώνει ότι μετά το δάνειο το πρόβλημα των τραπεζών μετατοπίζεται από την φούσκα των ακινήτων στις επιπτώσεις της οικονομικής επιβράδυνσης στης χώρας και τις συνέπειες της ύφεσης. Αυτή η «πλευρά» των εκτιμήσεων του ΔΝΤ σύμφωνα με σχόλια στελεχών της ΕΚΤ θα επηρεάσει κατά πάσα πιθανότητα το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα γίνουν όλες οι συζητήσεις για το αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο θα πρέπει να βάλει μπροστά η Ε.Ε. στην Σύνοδο Κορυφής στα τέλη του μήνα παράλληλα με το μακροπρόθεσμο (3 έως και 5 έτη) οδικό άξονα οικονομικής και πολιτικής σύγκλισης που θα εισηγηθεί «η ομάδα των σοφών» υπό την κατεύθυνση των κ.κ. Ρομπάι, Μπαρόζο, Γιουνκέρ και Ντράγκι.

Πηγή: www.capital.gr