Ας δούμε τι μας σερβίρουν ! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Το χθεσινό Σαββατόβραδο παρακολούθησα δυο εκπομπές που μου προκάλεσαν δυο εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα. Η μία ήταν μια σατιρική΄, επανάληψη της αρχικής της περασμένης τρίτης. Ο παρουσιαστής λαλίστατος και μπριόζος άρχισε με πολιτική σάτιρα που ζεσταίνει την ατμόσφαιρα, μπήκε σε κουτσομπολιά που ναι μεν προκαλούν γέλιο αλά θίγουν απόντα άτομα και συνέχισε με χοντρά σε λέξεις και νοήματα αστεία  έχοντας μπροστά του ένα πολύμορφο ακροατήριο που πολλές φορές περιέχει και παιδιά του σχολείου που με περηφάνια δηλώνουν και το όνομα του σχολείου τους. Το ακροατήριό του ξεκαρδιζόταν στο γέλιο ακούγοντας τις συγκρίσεις που έκανε ο παρουσιαστής μεταξύ Γάλλων και Ελλήνων ως προς τα μεγέθη και τις διαστάσεις των ανδρικών τους οργάνων Προς Θεού ! Κάποτε τα λέγαμε απόκρυφα , τώρα τα κάναμε «χωρατά» για να γελά αναίσχυντα ένα ακροατήριο στη πλειοψηφία του θηλυκού γένους ; Εκεί έπεσε η πνευματική , ηθική και αισθητική στάθμη των Νεοελλήνων ; Κρίμα Και γιατί να μην ισχύει και εδώ ο ηλικιακός διαχωρισμός και να επιτρέπεται σε νεαρά άτομα αμφοτέρων των φύλων να παρακολουθούν τέτοιες εκπομπές ; Που είναι το περιώνυμο ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο και γιατί δεν παρεμβαίνει αλλά επιτρέπει να συνεχίζεται ένας επικίνδυνος ηθικά κατήφορος; Όταν τελείωσε αυτή η τόσο ......διασκεδαστική εκπομπή που έβγαλε τόσο γέλιο , εγώ έμεινα με μια πικρή και ενοχλητική γεύση μέσα μου και με το ερωτηματικό για το που βρισκόμαστε και που ακόμη θα φτάσουμε αν συνεχίσουμε να γελάμε με αισχρολογίες και υπονοούμενα της γενετήσιας ορμής . Το γέλιο μπορεί να είναι φάρμακο , άλλά τέτοιας ποιότητας γέλιο γίνεται φαρμάκι που σκοτώνει τη ψυχή.

Ευτυχώς αργά το βράδυ μετά τις δέκα γύρισα στη ΝΕΤ που είχε το «στην Υγειά μας». Η χθεσινή εκπομπή του Παπαδόπουλου ήταν ακριβώς το αντίδοτο για τη προηγουμένη ! Βρέθηκα ξαφνικά σ’ ένα Παραδεισένιο περιβάλλον από σεμνά και γλυκά πρόσωπα , θεσπέσιες φωνές και Θεόπνευστες μελωδίες ! Τι τεράστια διαφορά και κυρίως τι χτυπητή επίδραση στη ψυχή του ανθρώπου ! Τελείως αντίθετη η μια από την άλλη. Η μια να σε ανεβάζει ψυχικά αισθητικά , ηθικά κι άλλη σε κατρακυλά σε δρόμους που οδηγούν σε πνευματική παράλυση. Σε  μιά παράλυση που χάριν στη μέριμνα , τους καβγάδες και τη κομματική εξάρτηση των πολιτικών μας , μας. έχει φέρει όχι απλώς στο χείλος του γκρεμού αλλά σχεδόν στο πάτο του..

Μπράβο μας που το ανεχόμαστε ! Τελειώνοντας η δεύτερη εκπομπή , αυτή του Παπαδόπουλου ένοιωθα τη ψυχή μου ξαλαφρωμένη . Η αηδία που ένοιωθα πριν και η θλίψη είχαν δώσει τη θέση τους σε μια αίσθηση αισιοδοξίας ότι με λίγη προσπάθεια και λίγη προσοχή οι θησαυροί που είναι ριζωμένοι στη ψυχή των Ελλήνων δεν έχουν πεθάνει δεν έχουν εξαφανισθεί. Μπορεί να έχουν λουφάξει , και αυτό είναι φυσικό ύστερα από τα όσα τραβάμε και υποφέρουμε το τελευταίο καιρό, με τη πρώτη όμως ακτίνα φωτός που θα τις ζεστάνει λίγο θα ξεπεταχτούν και θα ξανανθίσουν . Αυτό που χρειαζόμαστε είναι εκπομπές σαν την «υγειά μας» τη χθεσινή, λιγότερη κομματική εκμαύλιση . όχι ψυχοφθόρες εκπομπές και λίγο περισσότερο γέλιο αλλά γέλιο που θεραπεύει κι όχι που καταρρακώνει αρχές και ήθη . Η επιλογή είναι δική μας και το κέρδος θα είναι δικό μας.-