«Δείγματα» υπουργών ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ

Χωρίς τη βοήθεια των συναδέλφων που κάνουν το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ -οι οποίοι και οι ίδιοι τηλεφωνούσαν, ρωτούσαν και κρατούσαν σημειώσεις για να μην ξεχάσουν τα άγνωστα σχεδόν ονόματα που τους έλεγαν- ήταν αδύνατον χθες να αναγνωρίσουμε τους φίλους του προέδρου του κόμματος που είχαν προωθηθεί σε θέσεις υπουργών και υφυπουργών. Σαφώς μεγαλύτερη κοινωνική επιφάνεια και αναγνωρισιμότητα είχαν οι προερχόμενοι από τον χώρο της ΔΗΜΑΡ υπουργοί Δικαιοσύνης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Ρουπακιώτης και Αντώνης Μανιτάκης, η οποία πάντως απέφυγε και αυτή να υπουργοποιήσει πολιτικά της στελέχη.

Ευνόητο είναι ότι η κυβέρνηση αυτή απογοήτευσε σφόδρα ακόμη και τους ψηφοφόρους των κομμάτων που τη συγκρότησαν. Μέχρι και από τη ΝΔ απουσιάζει πληθώρα στελεχών πρώτης γραμμής.

Εύλογο είναι το ερώτημα γιατί ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης επέλεξαν να σχηματίσουν μια κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, από τη δράση της οποίας θα υφίστανται ακέραιο μόνο το πολιτικό κόστος, χωρίς να απολαμβάνουν ουσιαστικά κέρδη από τη νομή της εξουσίας. Τι είδους κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» είναι αυτή, όταν το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει υπουργό κανένα στέλεχός του για να σώσει, υποτίθεται, την πατρίδα; Πρόκειται προφανώς για παραμύθι παραπλάνησης πολιτικά αφελών.

Φυσικά, η στάση του Ευ. Βενιζέλου έχει εξήγηση, όπως άλλωστε τα πάντα στην πολιτική. Απλούστατα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αδιαφορεί παντελώς για την επιτυχία ή την αποτυχία αυτής της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά.

Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η επικράτησή του στη σκληρή εσωκομματική διαπάλη που θα ακολουθήσει άμεσα για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τη συγκρότηση ενός νέου κεντροαριστερού κόμματος που θα το αντικαταστήσει!

Αυτός και μόνο αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν άφησε τον Λοβέρδο, τον Χρυσοχοΐδη, τον Σκανδαλίδη ή οποιοδήποτε άλλο στέλεχος κορυφαίο και προβεβλημένο του ΠΑΣΟΚ να γίνει υπουργός, όπως τουλάχιστον οι δύο πρώτοι επιθυμούσαν διακαώς και δεν δίσταζαν να το διατυμπανίσουν.

Αν γίνονταν υπουργοί, θα αξιοποιούσαν τους υπουργικούς τους θώκους όχι για να «σώσουν τη χώρα», αλλά για να σφυρηλατήσουν προσωπικές συμμαχίες και δεσμούς με οικονομικούς παράγοντες ή με κατεστημένα συμφέροντα προκειμένου να ενισχυθεί η θέση τους για να διεκδικήσουν ακόμη και την αρχηγία του νέου κεντροαριστερού κόμματος!

Γι' αυτό και οι ενδιαφερόμενοι είχαν κυριολεκτικά λυσσάξει να γίνουν υπουργοί υπό τον Σαμαρά, αλλά γι' αυτό και ο Βενιζέλος δεν ήταν τρελός να τους αφήσει να παίξουν τα προσωπικά τους παιχνίδια εναντίον του από ενισχυμένες θέσεις υπουργών! Το πάθημα άλλωστε του αρχηγού του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος μόλις έκανε υπουργούς τον Βορίδη και τον Αδωνι τους είδε να του κουνούν το μαντίλι και να σαλπάρουν για τη ΝΔ, έχει γίνει μάθημα σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς.

Ο Ευ. Βενιζέλος κήρυξε «προεδρική δικτατορία» στο ΠΑΣΟΚ διαλύοντας όλα τα όργανα του κόμματος αμέσως μετά τη συντριβή στις εκλογές της 6ης Μαΐου, για να μην τον ανατρέψουν. Θα ήταν πολιτικά ανόητος επομένως αν διόριζε στελέχη του ΠΑΣΟΚ -δηλαδή εσωκομματικούς πολιτικούς του αντιπάλους!- σε υπουργικές θέσεις με κίνδυνο να ενισχυθούν τόσο ώστε συνασπιζόμενοι εναντίον του να τον καρατομήσουν και να του φάνε την καρέκλα του αρχηγού!

Την τακτική Βενιζέλου αντέγραψε και ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος γνωρίζει άριστα ότι τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ είναι ΠΑΣΟΚτζήδες. Μεγάλο μέρος αυτών μάλιστα δεν έχει αλλάξει καν πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά ψήφισε ΔΗΜΑΡ επειδή γνωρίζει πως στο κόμμα αυτό έχει «ταμπουρωθεί» ο κύριος εναπομείνας όγκος των «εκσυγχρονιστών» της εποχής Σημίτη!

Αξιοποιούν τη ΔΗΜΑΡ για να συμμετάσχουν και αυτοί από καλύτερες θέσεις στη διαπάλη για τον χαρακτήρα και την ηγεσία του νέου κεντροαριστερού κόμματος που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Μια κυβέρνηση... «δελφινοκτόνος»!

Η... εξόντωση κάθε επίδοξου «δελφίνου» σε οποιοδήποτε από τα τρία κυβερνητικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) συνιστά τελικά το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης! Πρωτοστατούντος του Ευ. Βενιζέλου και αντιγράφοντας την τακτική του οι Αντώνης Σαμαράς και Φώτης Κουβέλης, οι τρεις συγκυβερνώντες πολιτικοί αρχηγοί εξαφάνισαν από την κυβέρνηση αυτή κάθε επίδοξο διεκδικητή της προεδρίας των αντίστοιχων κομμάτων τους. Τέτοια συντονισμένη... «δελφινοφαγία» πρώτη φορά βλέπουμε! Εντελώς κούφια ακούγονται τα φληναφήματα περί «σωτηρίας της πατρίδας». Η σωτηρία της... αρχηγικής καρέκλας τους ενδιαφέρει τους πολιτικούς αρχηγούς, την πατρίδα θα τη σώσουν με τα... τσικό που έβαλαν στην κυβέρνηση!

ΕΘΝΟΣ