Γκουρμέ (!!:) της Μάννας, Ο γλυκός τραχανάς - Του Αντώνη Κακαρά
ΓΛΥΚΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ
Η ΜΑΝΝΑ : Παίρνουμει στάρ, όχ’ οτιδήποτε. Σκληρό. Σκληρό στάρ. Θα του πλύνουμει και θα του καθαρίσουμει, του καθαρίζουμει όπως του βράζουμει δηλαδή, να είναι καθαρό. Και του πάμει να του κόψουμει στου μύλου. Είναι ειδικός μύλος, που κόβ του μπουλουγούρ. Δεν είναι μυλόπετρες τώρα. Είναι ηλεκτρικός μύλος τώρα...στς μυλόπετρες τότε για να κοπεί του πετούσει και του τραβούσει έτσ μπόλκο – μπόλκο να πέφτ’ για να του βγάλ’ χοντρό ο μύλος... Πλιγούρ του λένει, στ καθαρεύουσα Μπουλουγούρι...Αφού του φέρνουμει τώρα στου σπίτ, του περνάμε απ’ τη ψωμοσίτα για να βγάλουμει τ’ αλεύρ ... Είναι κάπως χοντρούλα για του ψωμί που τότε κοσκινάγαμει και για του πίτρου.... Υπήρχε και ψιλότερ με ύφασμα πιασμέν που κάνουμει τς πίτες. Τώρα δε χρειάζεται γιατί στ’ αλεύρια είναι βγαλμένο του πίτρου κι έτσ δεν έχουμει ούτε ψωμοσίτες ούτε... Μόνο ψωμοσίτες έχουμει συρματένιες. Αφού του κοσκινίσουμει και βγάνουμει τ’ αλεύρ μετά του λιχνάμε αυτό του χοντρό να φύγ’ του πίτρου. Να φύβγ καμπόσο πίτρου, όλο δεν φεύγ... του πίτρου τι είναι; Η φλούδα από του στάρ’ είνει, του πίτουρο π’ λένε. Και τι μέν τότε ρωτάς; Σώπα, θα σου ειπώ. Αφού θα του λιχνίσουμει να φύγ καμπόσ φλοίδα - για να γίν’ καλό του πλιγούρ όταν του πάμει στου μύλο ρίχνουμει λίγου νερό στου στάρ’ και του ανακατεύουμει έτσ κι αμέσως του κόβουμει. Τότε φεύγ’ περσσότερ φλοίδα όταν του λιχνίσουμει. Του λιχνάω λοιπόν και φεύγ’ καμπόσ φλοίδα - καμπόσο πίτρου π’ λέν’ και μετά ρίχνου πάλι τ’ αλεύρ μέσα και τ’ ανακατεύου. Τ’ αλεύρ’ που βγαλα του ρίχνου πάλι..
Εμ βέβαια, να μη φύβγ με του λίχνισμα. Του ρίχνω πάλι τ’ αλεύρ, τ’ ανακατεύουμει και παίρνουμει του γάλα και του βράζουμει στου καζάν. Ανάλογα πόσα κιλά γάλα... Για να γίν’ καλός ο τραχανάς θέλ’ τρία κιλά γάλα κι ένα κιλό πλιγούρ – αν είν’ από σκληρό στάρ’ να του πιει. Άμα είν’ από σκληρό στάρ’ θα του πάρ’ του γάλα, θα του ρφήξ’ - ... Βράζεις του γάλα. Αφού βράσ’ καλά ρίχνουμει ανάλογα κι αλατάκ’ μέσα να μη μας χαλάει ου τραχανάς.
Ρίχνοντας του μπουλουγούρ τ’ ανακατεύουμει μ’ ένα μεγάλου ξύλου π’ του λέν τρίφτ, τρίφτη δηλαδή. Τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει στ’ φωτιά κι αφού του τραβήξ καλά του κατεβάζουμει. Του πλάθουμει έτσ από πάν και του σκεπάζουμει...
Ναι, στου καζάν, βάζουμει κι μια πετσέτα καλή, ένα τραπεζομάντλου και του σκεπάζουμει από πάν’ μ’ ένα ταψί, μ’ οτιδήποτης, ένα πλαστήρ,’ και τ’ αφήνουμει τρεις μη τέσσερις ώρες.... Για να τραβήξ... να γίν’ ας πούμει καμπόσο, να φουσκώσ’. Αυτός είν’ ο γλυκός τραχανάς π’ λέμε τώρα. Ο βραστός τραχανάς, όχ ο ξνός....
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
