Έκαστος εφ’ ω ετάχθη, Σεβασμιότατε...

Αυτές τις μέρες μεγάλη χαρά επικρατεί στους χώρους της Επιστήμης και δικαίως, αφού μετά από πολλούς κόπους, επιμονή και προσπάθειες, οι εμπλεκόμενοι στο πείραμα του CERN - με πρώτο και καλύτερο τον Peter Higgs, που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του – μέσω του επιταχυντή αδρονίων, κατάφεραν να ανακαλύψουν το μποζόνιο Higgs ή σωματίδιο του Θεού, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται.

Κι ενώ, όπως είναι φυσικό, όλοι χαίρονται, όταν η Επιστήμη κάνει άλματα, στον εκκλησιαστικό χώρο έχει πέσει βαθιά περισυλλογή και πένθος. «…Δυστυχῶς ὅμως δέν εἶναι τόσο ἁπλά τά πράγματα γιατί πίσω ἀπό αὐτές τίς τρομακτικές καί αἴσχιστες γιά τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα, τήν ἀνθρώπινη ἱστορία καί τήν ἀνθρώπινη φιλοσοφία ἀπόψεις κρύβεται τό ἀποκρουστικό πρόσωπο τοῦ διαμονισμοῦ, γιατί μόνο δαιμόνια καί κατεχόμενοι ἀπό αὐτά μποροῦν νά μωρολογοῦν μέ τέτοιες ἀνοησίες…», είναι μερικά από τα λόγια της σχετικής ανακοίνωσης του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, που δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που εξαπολύει μύδρους κατά της Επιστήμης.

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης: «…Προτείνω δέ στούς ἐκλεκτούς αὐτούς «σοφούς», τῶν ὁποίων ὅπως κάθε ἀνθρώπου ὁ ἐγκέφαλος ἔχει ἕνα τρισεκατομμύριο νευρικές συνδέσεις πού «τυχαία» ἔγιναν ἀπό τό ἀσυνείδητο μποζώνιο, ἐάν ἔχουν ἀνάγκη αἱμοληψίας αὐτοί ἤ συγγενικά των πρόσωπα νά μήν προστρέχουν πλέον στόν ἀλτρουϊσμό τῶν συνανθρώπων τους, ἀλλά νά χρησιμοποιήσουν τό αἵμα τῶν «ἐκλεκτῶν συγγενῶν» τους χιμπατζίδων, οὐρακοτάγκων, γοριλῶν, γιββώνων κ.λ.π. γιά νά διαπιστώσουν ὄχι στήν θεωρία ἀλλά στήν πρακτική ἐφαρμογή της τήν δῆθεν ἀλήθεια τῆς «ἀνακαλύψεώς» των, περί τοῦ «κοινοῦ γεννήτορος μποζωνίου» ἐκτός καί ἄν τό μποζώνιο ἔχει τέτοια εὐφυΐα ὥστε νά κατασκευάζει σέ κάθε εἶδος καί ἕναν συγκεκριμένο αἱματολογικό τύπο…».

Δυστυχώς, ο σκοταδισμός της Εκκλησίας καλά κρατεί – τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος των κληρικών - . Ας θυμηθούμε τα απαράδεκτα λόγια του ίδιου Μητροπολίτη πριν μερικούς μήνες, όταν αναφερόταν στον κορυφαίο επιστήμονα Stephen Hawking και δεν έχανε ευκαιρία να τονίζει την παραπληγία του: «…Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν δια την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν δια την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του διότι η ασθένεια, η φθορά και ο θάνατος δεν προέρχονται από τον Θεόν αλλά είναι αποτέλεσμα της σχάσεως των ανθρώπων και του κόσμου από Αυτόν…» Και κατόπιν: «Και όμως την άπειρη αυτή δύναμη, σοφία και πρόνοια αποδίδουν κατά καιρούς οι άφρονες υλιστές και σήμερον ο κ. Χώκινγκ που έχει το ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του, από την αφόρητο σωματική δυστυχία του, στα άβουλα και άψυχα σωματίδια του ηλεκτρισμού που σχηματίζουν εν τω συνόλω την συμπαντικήν ύλην και που δεν έχουν προς άλληλα μήτε συνοχήν…».

«Οι θεοί κατοικούν στα κενά της γνώσης», είχε πει κάποτε ο Νίτσε. Το ζήτημα αυτό βέβαια είναι συζητήσιμο και ανεξάντλητο. Ούτως ή άλλως όμως, το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι η Εκκλησία επιμένει να έχει άποψη επί παντός του επιστητού και επανειλημμένα προσπαθεί να βάλει τροχοπέδη σε διάφορες εξελίξεις τόσο στον τομέα της Επιστήμης, όσο και σε θέματα αρμοδιότητας της Πολιτείας. Επιγραμματικά και λόγω οικονομίας χώρου αναφέρω το θέμα της αποποινικοποίησης της μοιχείας, του πολιτικού γάμου και της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, για να μην ανατρέξω και σε παλιότερες εποχές.

Με ακλόνητη πεποίθηση επομένως, ότι η Θεολογία εμπίπτει στο χώρο της Φιλοσοφίας, ότι οι θρησκευτικές δοξασίες του καθενός είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιβάλλονται το μανδύα της κρατικής επισημότητας, επιτακτική ανάγκη - που ήδη έχει καθυστερήσει πολύ -  θεωρούμε ότι είναι ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους, ώστε ο καθένας να ασχολείται με το αντικείμενό του. Άλλο θρησκεία, άλλο κράτος. Άλλο Θεολογία και άλλο Φυσική. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη, Σεβασμιότατε! Έκαστος εφ’ ω ετάχθη!

Χριστιάννα Λούπα