Ο διχασμός των Ελλήνων σε Μνημονικούς και “κίβδηλους” Αντί-Μνημονικούς - Του Παύλου Καρκανίδα

-Στη σημερινή Ελληνική πολιτική σκακιέρα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Να πιστεύουν όλοι (εκτός ΚΚΕ) ότι πρέπει να μείνουμε στο Ευρώ, αλλά άλλοι να καταφέρονται κατά του μνημονίου, ή επειδή δεν το κατανοούν, ή ότι προσποιούνται ότι δεν το κατανοούν ή πως αντιτίθενται σε αυτό. Αυτά από την αντιπολίτευση. Συγκεχυμένες και πολλές απόψεις κατά ή σχεδόν κατά του μνημονίου. Όχι μισογεμάτο ποτήρι, αλλά μισοάδειο. Όχι έγκυος, αλλά σχεδόν έγκυος. Θολά τα νερά.

Από την άλλη μεριά μόνη  η τρίο-κομματική κυβέρνηση να έχει χαράξει μια ήπια πολιτική εντός και εκτός Ελλάδας, εννοείται και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με την Τρόικα, για να παραμείνει στο Ευρώ,  και στην Ε.Ε., αλλά και να προσπαθεί συγχρόνως  να αλλάξει κάποιους δυσμενείς όρους στο μνημόνιο που προκαλούν ύφεση και που είναι  ανασταλτικοί παράγοντες για την  ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να γίνει μονομερώς, αλλά με διαπραγματευτικές συνομιλίες με τους δανειστές μας.

-Από την αντίθετη μεριά όλη η αντιπολίτευση από το κόμμα της  αξιωματικής, μέχρι και όλων των άλλων  κομμάτων, ακροδεξιών, αριστερών και ακροαριστερών, που λένε ότι είναι κατά του μνημονίου. Στη πραγματικότητα θέλουν λένε, (εκτός από το ΚΚΕ) να παραμείνουν στην Ευρώπη και στο Ευρώ αλλά δεν θέλουν το Μνημόνιο. Ξέρουν καλά ότι Ευρώ ΝΑΙ, Δάνεια ΝΑΙ και Μνημόνιο ΟΧΙ, ή αντικατάστασή του με Νέο δεν γίνεται. Τότε  γιατί σήκωσαν ταμπέλα κατά του μνημονίου; Για ψήφο-θηρία. Επειδή αυτό το αντί-μνημονικό σύνθημα πουλάει. Έγινε καραμέλα διαρκείας στο στόμα όλων των αντιπολιτευόμενων. Έγινε και λόμπι. Κατηγορούν το μνημόνιο για την δυσπραγία της ελληνικής οικονομίας. Είτε το γνωρίζουν είτε δεν το γνωρίζουν, είτε προσποιούνται ότι δεν το γνωρίζουν, οι αντιπολιτευόμενοι στη κυβέρνηση (του μνημονίου), η αλήθεια είναι ότι το μνημόνιο έσωσε την Ελλάδα από τον γκρεμό της χρεωκοπίας, παρόλα τα λάθη του σε μερικά του σημεία. Χωρίς το μνημόνιο ποιός θα μας δάνειζε για να μην πέσουμε στο γκρεμό της πτώχευσης και στην επιστροφή στη δραχμή; Χωρίς το μνημόνιο θα ήμασταν όχι μόνο έξω από το Ευρώ, αλλά και έξω από την Ε.Ε. ενώ οι γείτονές μας των δυτικών Βαλκανίων καθώς και η Τουρκία περιμένουν στην ουρά και παρακαλάνε για να μπούνε μέσα στην Ε.Ε. και μετά ελπίζουν και στο Ευρώ.

-Tο Μνημόνιο λοιπόν ήταν περισσότερο αναγκαίο καλό και λιγότερο αναγκαίο κακό.

-Το χείριστο είναι ότι τα κόμματα για ψήφο-θηρία  και χωρίς κανέναν άλλο λόγο, δίχασαν την Ελλάδα σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα Μνημονικών από τη μία και Αντί-Μνημονικών από την άλλη, επειδή δεν βάζουν το συμφέρον της πατρίδας πάνω από το κομματικό και το προσωπικό και θέλουν να αγνοούν πως διχασμένοι βουλιάζουμε και πως ενωμένοι μεγαλουργούμε. Για αυτή τη στάση τους θα κριθούν και από τον Ελληνικό λαό και από την ιστορία και θα λογοδοτήσουν. Αλλά η ζημιά στην Ελλάδα θα έχει ήδη γίνει. Όχι από τους ξένους, αλλά από Έλληνες για τους Έλληνες.  Αυτή είναι η τραγική αλήθεια.

-Ας ελπίσουμε πως οι αεροβατούντες θα προσγειωθούνε και οι Έλληνες θα ξαναενωθούμε ώστε μονιασμένοι να λύσουμε τα πολυάριθμα προβλήματα που μαστίζουν τον λαό μας και ταπεινώνουν τη πατρίδα μας διεθνώς.

-Το δεξιό κυβερνητικό κόμμα της Ν.Δ. με τους συμπαραστάτες του ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ,  πρέπει να συγκλίνουν προς το Κέντρο, το ίδιο οφείλει να κάνει και το αριστερό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να συγκλίνει και αυτό προς το κέντρο. Έτσι ώστε με την προσέγγιση ο ένας στον άλλο η ιδεολογία του πατριωτισμού να είναι πρωταρχική και κοινή που θα τους ενώνει προς όφελος της πατρίδας μας Ελλάδας, του Ελληνικού λαού, του κοινοβουλευτισμού,  και του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Ας ευελπιστούμε και ας προσπαθούμε όλοι οι Έλληνες με πατριωτισμό και  με λόγο και  με πράξεις να φθάσουμε σε αυτόν τον στόχο.

Παύλος Καρκανίδας