Περί Ξενίου Διός - του Σάββα Καλεντερίδη

Τις προηγούμενες ημέρες άρχισε η Επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», με βάση την οποία η Ελληνική Αστυνομία συλλαμβάνει μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας, κάνει εξακρίβωση στοιχείων και όσους είναι παρανόμως εισελθόντες στη χώρα και δεν έχουν νόμιμα χαρτιά παραμονής, τους οδηγεί σε κέντρα φιλοξενίας, με σκοπό την απέλασή τους το συντομότερο δυνατόν.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση και το κράτος επιτέλους ξύπνησαν από τον δεκαετή εθνοκτόνο λήθαργο και αποφάσισαν να επιβάλλουν τη νομιμότητα*, σε ένα ζήτημα που απειλεί την επιβίωση του έθνους και του κράτους, ενώ ταυτόχρονα απειλεί και τους ίδιους τους μετανάστες, νομίμως ή όχι παραμένοντες στην Ελλάδα, αφού οι περιοχές όπου επικρατεί ο «νόμος της ζούγκλας» όλο και διευρύνονται στην Αθήνα και σε άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας μας.

Δηλαδή, απ’ όποια σκοπιά και αν δει κανείς το θέμα, από την εθνική ή από την ανθρωπιστική, η επιβολή της νομιμότητας είναι αυτή που δίνει λύση στο πρόβλημα και τίποτε άλλο.

Όλα τα άλλα -και ιδιαίτερα οι ανέξοδες και εξόχως υποκριτικές κορώνες για τα δικαιώματα των μεταναστών- είναι δείγματα της ανείπωτης ανευθυνότητας κομμάτων, πολιτικών, μαζικών φορέων και προσωπικοτήτων, που «τζογάρουν» πολιτικά στις πλάτες δυστυχισμένων ανθρώπων, οι οποίοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ανομίας που επικρατεί στο ζήτημα της μετανάστευσης.

Όσο για το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει μεταναστευτική πολιτική, είναι κι αυτό έωλο και υποκριτικό. Η Ελλάδα έχει νόμους που δεν τους τηρούν επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς και αυτό είναι ο κύριος λόγος της συσσώρευσης εκατομμυρίων δυστυχισμένων ψυχών στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια.

Οι περισσότεροι από τους μετανάστες που καταλήγουν στη χώρα μας, ξεπουλάνε τις περιουσίες τους στην πατρίδα τους, αφού συγγενείς και φίλοι που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, τους διαβεβαιώνουν ότι θα βρουν δουλειά, θα συγκεντρώσουν χρήματα, θα αποκτήσουν και πάλι περιουσία και θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους και της οικογένειάς τους, χωρίς να τους ενοχλήσει κανείς στην Ελλάδα. Επί πλέον, τους λένε ότι υπάρχει και η δυνατότητα να πάρουν ελληνική υπηκοότητα, με το «νόμο Ραγκούση», όπως επίσης και το όνειρο να εγκατασταθούν σε κάποια χώρα της Ευρώπης, όπου η κατάσταση είναι καλύτερη.

Πάνω στο ανωτέρω σκεπτικό στήνονται τα κυκλώματα των δουλεμπόρων στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, την Τουρκία και την Ελλάδα, που μεταφέρουν δεκάδες χιλιάδες δυστυχισμένους στην πατρίδα μας, με όλες τις επιπτώσεις που προαναφέρθηκαν.

Η λύση στο πρόβλημα δεν χρειάζεται ειδικές -και πολλές φορές πανάκριβες- μελέτες. Χρειάζεται αυτό που κάνει η κυβέρνηση και ο κ. Δένδιας, δηλαδή επιβολή της νομιμότητας, σε συνδυασμό με αύξηση των μέτρων πρόληψης καθ θωράκισης των συνόρων της χώρας, όπως η δράση των συνοριοφυλάκων και της Frontex, ο φράχτης στον Έβρο κ.λπ.

Τα πράγματα στο μεταναστευτικό είναι πολύ πιο απλά απ’ ότι φαίνεται και από το πρόβλημα που δημιουργείται σε εθνικό και ανθρωπιστικό επίπεδο. Όταν συλληφθούν και αποσταλούν στην πατρίδα τους μερικές δεκάδες χιλιάδες παρανόμως εισελθόντες και διαμένοντες στην πατρίδα μας και όταν γίνει πολύ πιο δύσκολη η είσοδος νέων μεταναστών στην Ελλάδα, τότε θα σταλεί το σωστό μήνυμα στους μετανάστες της επόμενης μέρας ή έτους και τότε θα πάψουν να λειτουργούν τα ανάλογα κυκλώματα.

Έτσι απλά.

Φυσικά, αν είναι ορθό το πιο πάνω σκεπτικό τίθεται ευλόγως το εξής ερώτημα.

Γιατί επί τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις δεν εφάρμοζαν τη νομιμότητα;

Κι εδώ τα πράγματα είναι απλά.

Ο ένας λόγος είναι η ανικανότητα και η βλακεία.

Ο άλλος είναι το σχέδιο του Γιώργου Παπανδρέου και των περί αυτόν να μετατραπεί η Ελλάδα σε μια πολυ-πολιτισμική χώρα, γιατί έτσι θα επιτυγχανόταν πιο εύκολα η διάλυση του ελληνικού κράτους. Ό,τι απέτυχε στην Κύπρο, με το Σχέδιο Ανάν, θα πετύχαινε στην Ελλάδα, με τα εκατομμύρια μετανάστες και το ...ΔΝΤ.

Το ένα σκέλος, το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση -αν θέλει- μπορεί να το λύσει εύκολα και χωρίς λεφτά.

Μένει να λύσει και το άλλο, να απαλλάξει δηλαδή την πατρίδα μας από τα θανατηφόρα δεσμά των δανειστών, για να σωθεί το ελληνικό κράτος.

Αυτό είναι το δύσκολο.

Όμως, ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.

*Νομιμότητα: Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλλει τη νομιμότητα στο ζήτημα των μεταναστών που παραμένουν παράνομα στη χώρα, την ίδια στιγμή σκύβει το κεφάλι στο κύκλωμα της ανομίας των πρυτάνεων και των καθηγητών που έχουν βαρύτατες ευθύνες για τα χειρότερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Αυτό είναι ο ορισμός της ανακολουθίας και του παραλογισμού, αφού, εκτός των άλλων, δίνεται και το "σωστό" μήνυμα στις κάθε λογής συμμορίες που κάθε τρεις και λίγο ακυρώνουν τη δημοκρατία, δηλώνοντας με έπαρση ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων όποτε ξεσηκώνονται  μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες άτομα για να επιβάλλουν τη βούλησή τους επί της βούλησης του λαού που εκφράζεται δι' αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο.

Εφημερίδα Δημοκρατία

Ινφογνώμων Πολιτικά