Αγαπητοί φίλοι, Μπορείτε να στέλνετε τα κείμενά σας στο palmografos@gmail.com - Δωρεάν δημοσίευση Αγγελιών στο palmografos@gmail.com

Τρία ποιήματα του Ανδρέα Κωνσταντινίδη, Καναδάς

Αρχική | Τέχνες - Επιστήμες | Διηγήματα - ποιήματα αναγνωστών | Τρία ποιήματα του Ανδρέα Κωνσταντινίδη, Καναδάς

 

TO TRAGOUDI THS ELLADAS

Stοn Parqenώna ο PeriklήV

έna kerί anάbei,

doxologάei toυV qeoύV

ki’ η Ellάda tragoudάei:


Antriwmέna pneύmata

stοn tόpo saV gurίste,

toυV άqlouV toυV panέndoxouV

pάli panhgurίste.


Shkώsou Miltiάdh mou

giα telikό agώna,

mάzeye toυV lebέnteV sou

kάtw stον Maraqώna.


Qemistoklή mou xakoustέ

έmpa stη nauarcίda,

κι’ οδήγα tα karάbia sou

pάli stη Salamίna.


Xύpnhse Megalέxandre

kaι tα bounά qrhnoύne,

oι bάrbaroi xaplώqhkan

tη pόrta maV ktupoύne.


Mε tηn Argώ tη xakoustή

Iάswn εla pίsw,

toυV argonaύteV toυV tranoύV

prosmέnw nα umnίsw.


Antriwmέna pneύmata

stοn tόpo saV gurίste,

toυV άqlouV toυV panέndoxouV

pάli panhgurίste.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Θέλει ο αγώνας λεβεντιά

και μια καρδιά να πάλλει,

άνδρες, γυναίκες με ψυχή,

της αρετής τα κάλλη.


Θέλει παιδιά του Ηρακλή

κάτω στον Μαραθώνα,

για να δοξάζουν τη φυλή

στον άπειρο αιώνα.


Θέλει Αχιλλέες γίγαντες

και ποιητές Ομήρους,

να κάμνουν στάχτη και καπνό

τους Τρώες και τους κλήρους.


Θέλει δασκάλους Πλάτωνες,

Σωκράτηδες γενναίους,

που δίχως φόβο δικαστών

καθοδηγούν τους νέους.


Μισές καρδιές, μισές δουλειές

κι’ η Ελλάδα μαραμένη,

κι’ αυτή σαν το Βυζάντιο

σιγά-σιγά πεθαίνει.


Το πνεύμα το Ελληνικό

που έχει ταξιδέψει,

ψάχνει για χώμα εύφορο

πίσω να επιστρέψει.


Θέλει ο αγώνας λεβεντιά

και μια καρδιά να πάλλει,

άνδρες, γυναίκες με ψυχή,

της αρετής τα κάλλη.


ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ  ΚΑΙ  ΘΕΟΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ

Μας αποκάλεσαν οκνηρούς και φοροφυγάδες,

μας αποκάλεσαν απάτριδες και χαμαιλέοντες…

Αλλά, τους συγχωρούμε…

Τους συγχωρούμε γιατί δεν ήξεραν την ωμή αλήθεια –

και, φυσικά, μας έκριναν με τα δικά τους τα μέτρα.

Δεν ήξεραν πως μόνο είκοσι στους εκατό από εμάς

πληρώνουν φόρο, επειδή μόνο τόσοι έχουμε εισόδημα.

Οι άλλοι ογδόντα στους εκατό είμαστε… καλόγηροι –

αρνηθήκαμε την ύλη κι’ερωτευτήκαμε τον “παράδεισο.”

Μαζευόμαστε στις εκκλησιές και ζητούμε έλεος.

Γυρίζουμε τη πλάτη στο δικό μας το σπίτι, τη μάνα Γή,

κι’ονειρευόμαστε το σπίτι των αγγέλων – τα σύννεφα.

Και αν, συνεπώς, μείναμε μαρμαρωμένοι στο Μεσαίωνα,

και χάσαμε την Αναγέννηση και τη σύγχρονη εποχή μας,

η ευθύνη στους Βυζαντινούς και τους παπάδες τους…

Όχι, ούτε απάτριδες είμαστε, ούτε χαμαιλέοντες.

Αν, απλώς, μας χαρακτήριζαν… θεοφοβούμενους,

ίσως, τότε, να συμφωνούσαμε και εμείς μαζί τους…

Ανδρέας  Κωνσταντινίδης

 





Πρόσθεσέτο στο Facebook Πρόσθεσέτο στο Twitter

Περί κορόνας και Υιού - Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Γιάννη Γκλάβατου

06 Ιανουαρίου 2021, 02:58
Η υγρασία διάχυτη. Είχε ποτίσει τα πάντα.  Τα σύννεφα από το πρωί είχαν κατέβει ...

Ο Χαμαιλέοντας - Του Στάθη Μάσκα

01 Δεκεμβρίου 2019, 00:43
Νύχτωνε, οι Πλειάδες έθελγαν ψηλά στο στερέωμα με το βαθύ μπλε τους φως, παραδίπλα ...

"Εμπιστοσύνη", ποίημα της Μαρίας Παπαδοπούλου

23 Νοεμβρίου 2019, 17:15
  Εμπιστοσύνη μια λέξη Μια αξία Μια αρετή δυσεύρετη Με μεγάλη σημασία Αντίθετη της η δυσπιστία Και των ανθρώπων ...


Σχολιάστε το άρθρο:



συνολικά: | προβολή:

Newsletter
Email:
Λέξεις κλειδιά
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
0