Η άνοιξη του 2013 θα βρεί μια αγνώριστη Ελλάδα: ξανανιωμένη ή κοκαλωμένη; - Του Νίκου Καραβαζάκη

Όπως είναι ήδη γνωστό η νορβηγική εταιρεία PGS που ανέλαβε από το ελληνικό δημόσιο τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης θα παραδώσει τα αποτελέσματα σε λίγους μήνες και αυτά θα αξιολογηθούν, μαζί με όσα άλλα έχουν συγκεντρωθεί από παρελθούσες έρευνες, μέχρι το καλοκαίρι του 2013. Τα δεδομένα όλων των ερευνών μπορεί να τα εμπορευθεί η ελληνική κυβέρνηση κατ’ αποκλειστικότητα μόλις ανακηρυχθεί η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ( ΑΟΖ ). Οι έρευνες θα γίνουν σε έκταση 225.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και σε απόσταση 100 – 400 χλμ από τις ακτές της Δ. Ελλάδας και της Νότιας Κρήτης, χωρίς δαπάνη του Δημοσίου, το οποίο αντίθετα θα έχει όφελος (εκτιμάται ενδεικτικά σε 12-13 εκατ. ευρώ) από την πώληση των δεδομένων στις πετρελαϊκές εταιρείες που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Η κυβέρνηση σκοπεύει να προκηρύξει το 2014 γύρο παραχωρήσεων για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στις περιοχές αυτές. Συνεπώς μέσα στο 2013 ανακηρύσσεται η ελληνική ΑΟΖ και το 2014 αρχίζουν οι εξορύξεις κατά τους ανακοινωθέντες κυβερνητικούς και επιχειρησιακούς προγραμματισμούς.

Στο μεταξύ τον εφετινό χειμώνα αλλά και για όλο το 2013, με την υπάρχουσα κυρίαρχη τροϊκανή τρικομματική εισοδηματική και φορολογική πολιτική αφενός το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει αυξανόμενο και η κοινωνία να βουλιάζει στην ύφεση και να πνίγεται στην ανεργία κι αφετέρου οι μισοί πολίτες θα είναι άνεργοι και εξαθλιωμένοι η δε μεσαία τάξη θα έχει αποδεκατισθεί και η περιουσία της αν δεν έχει δημευθεί θα έχει εξαντλητικά απαξιωθεί. Παράλληλα, η σκοπούμενη διάλυση της Συρίας προκειμένου να απομονωθεί το Ιράν, πέραν της σύγκλισης παραγόντων για την κρατική χειραφέτηση των Κούρδων, δημιουργεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες κυνηγημένους  και από την χειμωνιά, που θα συρρέουν ή θα εισβάλλουν στην χώρα μας ενώ οι υφιστάμενοι μετανάστες ( νόμιμοι ή όχι ) θα τρέμουν κι αυτοί είτε από την πείνα είτε από το κρύο. Μαζί με τους Έλληνες άστεγους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους χωρίς φάρμακα και περίθαλψη.

Την περίοδο δηλαδή που η Ελλάδα πλησιάζει στην υψηλότερη περιουσιακή αποτίμησή της με τα υπό εκμετάλλευση ενεργειακά αποθέματά της στην ΑΟΖ, την ίδια ώρα αντιμετωπίζει τον αφανισμό της! Η ελληνική κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με την διαχείριση αβυσσαλέων κοινωνικών προβλημάτων που πάρα πολύ εύκολα, με οποιαδήποτε αφορμή θα εκραγούν σε μια παντελώς ανεξέλεγκτη κρίση. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποσταθεροποιήσει και τα Βαλκάνια και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρωτίστως δια μέσω του ευρώ και της απαξιωτικής υποτίμησής του αλλά και αυτής του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Χρειάζεται η ελληνική κοινωνία να προχωρήσει υπερεντατικά στην προσπάθεια ανασυγκρότησής της. Και αυτή πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, πρέπει να είναι πολιτική. Πρέπει να τεθούν στόχοι από όσες υγιείς και ανιδιοτελείς πατριωτικές δυνάμεις διασώζονται, που να αναχαιτίζουν τα επελαύνοντα δεινά. Πρωτίστως, να προσκληθούν συνολικά οι πολιτικές δυνάμεις σε ένα κοινό πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας, χωρίς ιδιοτέλειες και προκαταλήψεις.

Να αναδιαπραγματευθούν όλοι οι δανειακοί όροι, να διακοπεί η αιμμοραγία πόρων στα τοκοχρεολύσια, να ανοίξουν παραγωγικές επενδυτικές θέσεις, με κριτήρια των άμεσων εγχώριων αναγκών και δυνατοτήτων, κυρίως στην πρωτογενή παραγωγή. Να προσφύγει η χώρα σε πολυμερή δανεισμό τιτλοποιώντας περιουσιακά στοιχεία της και να αποκομίσει άμεση ρευστότητα. Να προχωρήσει επιλεκτικά και διμερώς, σε προσωρινή παύση πληρωμών.

Να μην αποδοθούν άλλοι πόροι στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, να τεθούν σε προσωρινή αναστολή λειτουργίας και να διεκπεραιώνονται μόνο περιορισμένες και προκαθορισμένες συναλλαγές, ωσότου ενοποιηθούν σε δημόσιους φορείς με ισοδύναμα μετοχικά ανταλλάγματα  οι πτωχευμένες Τράπεζες, με κατανομή σε λιανική και επενδυτική κατεύθυνση.

να συμπράξει η ΕΕ με όσες ειρηνόφιλες δυνάμεις στην διαχείριση της ανθρωπιστικής και επισιτιστικής κρίσης σχηματίζοντας ζώνες προσφύγων και ανακωχής στα σύνορα της Συρίας, “απομονώνοντας” την διάχυση της κρίσης.

Ένα τέτοιο ή παρεμφερές προσκλητήριο εθνικής ενότητας για την σωτηρία της πατρίδας και της κοινωνίας μας, όποιος φορέας ή πρόσωπο το απευθύνει, δεν θα υποχρεώσει τους πάντες σε συστράτευση; Και όσοι δεν αποκριθούν θα τελευτήσουν άμεσα την όποια σταδιοδρομία τους. Ο νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός της χώρας μας, λοιπόν, ποιόν “αφέντη” υπηρετεί; Με ποιόν όρκο δεσμεύεται; Σύντομα θα μας ξεκαθαρίσει…

Νίκος Καραβαζάκης.

Βήμα Σαρωνικού