Ανάκαμψη, μάλιστα. Αλλά,πώς και πότε; - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Στο βάθος του βαράθρου που βρισκόμαστε και με τα βράχια να πέφτουν συνεχώς και ανελέητα στα κεφάλια μας υπό μορφήν περικοπών και φόρων και αορίστου περιεχομένου υποσχέσεων,αμφιβόλου σοβαρότητος, από ντόπιους και ξένους υψηλών θέσεων, δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει Έλληνας που να ελπίζει και να δηλώνει αισιόδοξος ότι μετά από τον απηνή αυτό ορυμαγδό των μέτρων λιτότητας που μας έχουν επιβάλει οι φίλοι μας καθώς και η με την καρδιά που ματώνει για πάρτι μας πιστή μας θαυμάστρια Άντζελα, θα μπορέσουμε να ξεμπλέξουμε εύκολα και γρήγορα , χωρίς τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί αν όχι ανόητος αλλά έστω αιθεροβάμων και αφελής ! Δυστυχώς έχουμε χάσει παντελώς το κουράγιο μας,την ελπίδα μας, την πίστη στον εαυτό μας και μοιρολατρικά σκίβουμε το κεφάλι και λέμε :” Μας το επιβάλει η Τρόϊκα!” Ποιά “Τρόϊκα;” Οι πέντε έξι αλλοδαποί υπάλληλοι που έρχονται στη χώρα μας καλοπληρωμένοι και φέρονται σαν “Αφεντάδες ;

Δηλαδή , αυτοί και μόνον αυτοί γνωρίζουν τι ακριβώς χρειάζεται αυτός ο τόπος για να ξανανιώσει και να βγει από το λάκκο; Αυτοί και μόνον αυτοί είναι οι μεγάλοι “εμπειρογνώμονες” τους οποίους πρέπει οι δικοί μας να υπακούν χωρίς αντιρρήσεις ; Τόσο πολυ οι δικοί μας<Υπεύθυνοι>έχουν χάσει την αυτοεκτίμησή τους στο βαθμό αυτόν που τους μετατρέπει σε άβουλα όργανα αυτών των υπαλλίσκων, ώστε να μην διανοούνται να σηκώσουν εναντίον τους ούτε καν ψίθυρο αντιρρήσεως ; Μου φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά σ' όλη αυτή την υπόθεση. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι κάτι επιβεβλημένο έξωθεν!

Η Όλη συμπεριφορά κι από τις δύο πλευρές οδηγεί μάλλον να υποθέσω ότι πρόκειται για λανθασμένη κρίση. Και οι μεν δικόι μας υποτιμούν τις θέσεις τους οι δε ξένοι υπερτιμούν τις δικές τους. Δυστυχώς αυτή η υποτίμηση των δικών μας φοβάμαι ότι είναι μια ενδημική ασθένεια όλων των ηγετών μας των τελευταίων δεκαετιών,που εμείς ο Λαός κάνουμε ότι δεν την βλέπουμε, και συνεχώς τους αφήνουμε να κρατάνε αυτοί το πηδάλιο της Χώρας μας! Άρα η ευθύνη είναι και δική μας! Οπότε πρέπει και εμείς, κάνοντας την αυτοκριτική μας πρέπει να αλλάξουμε και για να αλλάξουμε πρέπει να αποκτήσουμε σωστές και γερές γνώσεις. Οι γνώσεις όμως δεν έρχονται ουρανοκατέβατες. Για να αποκτηθούν, θέλουν πολλή δουλειά, θέλουν επιμονή, μελέτη και κόπο. Αλλά θέλουν το κατάλληλο περιβάλλον και το κατάλληλο έμψυχο υλικό για να φυτευτούν ,να καλλιεργηθούν, να ανθίσουν και τέλος να αποδώσουν καρπούς. Εμείς με τα άσπρα μαλλιά και τις γυρτές απ' τις ευθύνες πλάτες, κάθε άλλο παρά το κατάλληλο υλικό είμαστε κι 'ας λέμε για εμπειρίες και πράσινα άλογα. Εμείς είμαστε οι απερχόμενοι. Η νέα γενιά, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας είναι οι εισερχομενοι. Αυτοί είναι το κατάλληλο υλικό για να μορφωθεί και να αποδώσει.Αυτούς πρέπει να οπλίσουμε με σωστή και ακέραια κρίση , ατσάλινη θέληση και άδολη αγάπη προς τη Πατρίδα. Αυτοί είναι πια , που θα κληθούν να ξαναφέρουν την Ελλάδα στη σωστή της θέση την ισάξια με το ένδοξο παρελθόν της και να την προστατέψουν από τις αδηφάγες ορέξεις των εχθρών της και των κατ\ ευφημισμόν φίλων της

Τότε μόνον και έτσι μόνον μπορεί να υπάρξει πραγματική και μόνιμη ανάκαμψη της Χώρας μας και του Λαού της. Όλα τα άλλα , λιτότητες μνημόνια και τα λοιπά είναι απλώς για να δικαιολογούνται ακατάλληλες υπάρξεις και ανομολόγητες ορέξεις ορισμένων, εντός και εκτός τειχών.!!

Θ.Σ.Μ.-Μήθυμνα.Λέσβου.- 26/09/2012