Μια ελληνική σημαία έσωσε επτά Ελληνες στο Περού! - του Δημήτρη Παρούση
Από την ιστοσελίδα του δημοσιογράφου Δημήτρη Παρούση,
http://www.godimitris.gr/
ο οποίος ταξιδεύει ανά τον πλανήτη για να ανακαλύψει ξεχασμένους Έλληνες!
Σήμερα συμπληρώνει 1382 ημέρες ταξιδιού!
Περού, Σαν Αντρές, Φώτα, 8 Ιανουαρίου 2010
Τα τελευταία δύο εικοσιτετράωρα κοιμήθηκα ελάχιστα. Άλλη μια δυνατή εμπειρία προστέθηκε στην περιπλάνηση. Βρέθηκα κάπου τρεις ώρες νοτιότερα από τη Λίμα, σε μια πόλη που ονομάζεται Πίσκο.
Το 2007 η πόλη έγινε γνωστή στον κόσμο έπειτα από έναν καταστροφικό σεισμό. Η πόλη ακόμη είναι πληγωμένη. Δεκάδες κτήρια ετοιμόρροπα. Οι περισσότεροι κάτοικοι φτωχοί. Η όλη περιοχή μια έρημος δίπλα στον ειρηνικό. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες οάσεις. Κάθε όαση και ένα χωριό. Το Σαν Αντρές όμως, όπου πήγα, έχει ελάχιστη βλάστηση.
Είχα σκοπό να πάω εκεί για μερικές ώρες. Τελικά έμεινα πάνω από μια μέρα. Όχι για την ομορφιά της περιοχής. Αλλά εκεί συνάντησα πολλούς «χαμένους» Ελληνες. Περουβιανοί, με σκούρο δέρμα, ελληνικό επίθετο και μια ματιά που αν την προσέξεις καλά, έχει κάτι από ελληνικό δαιμόνιο. Το αναφέρω έτσι περιληπτικά, αλλά υπάρχει και λόγος, τον οποίο θα εξηγήσω στην επόμενη ιστορία.
Το 1870 βρέθηκαν εκεί επτά ελληνες ναυτικοί. Σήμερα υπάρχουν κάπου 600 απόγονοί τους μέχρι και έκτης γενιάς παιδιά. Αφησαν το στίγμα τους τόσο έντονα στην περιοχή που είναι στιγμές που νομίζεις ότι είσαι κάπου στην Ελλάδα.
Βρέθηκα εκεί γιατί σκεφτήκαμε την ημέρα των φώτων να κάνουμε μια διαφορετική εκδήλωση εκεί. Ετσι γιορτάσαμε τα Φώτα για πρώτη φορά στο χωριό. Ηταν πολύ συγκινητικές στιγμές.
Περισσότερη όμως συγκίνηση ένιωσα όταν άρχισα να ερευνώ την ιστορία της περιοχής και όταν άρχισα να συναντώ απόγονους των επτά Ελλήνων.
Σας γράφω εξαντλημένος, τα μάτια μου κλείνουν. Σταματώ εδώ. Μόλις πρόλαβα και έγραψα μια ανταπόκριση για το ΑΠΕ. Διαβάστε την και αύριο θα βάλω τη συνέχεια τούτης της περιπέτειας. Είναι κάπου δέκα το πρωί στην Ελλάδα και εδώ στο Περού το ρολόι μου δείχνει 3 τα ξημερώματα...
…………………………………….
Θέμα: Μια ελληνική σημαία έσωσε επτά Ελληνες στο Περού.
Μια ελληνική σημαία έσωσε πριν 130 χρόνια επτά Ελληνες και τις οικογένειές τους, στον Πόλεμο του Ειρηνικού, μεταξύ Περού και Χιλής.
Ηταν το 1880, όταν χιλιανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό Σαν Αντρες, ένα ψαροχώρι του Περού. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι στρατιώτες σκότωναν τους κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και επτά Ελληνες ναυτικοί που βρέθηκαν τυχαία στο Σαν Αντρές, κοντά στο Πίσκο, το 1870 και αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Για να σωθούν οι Ελληνες από τη σφαγή, ύψωσαν σε ένα σπίτι την ελληνική σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους και με αρκετούς περουβιανούς. Οι χιλιανοί στρατιώτες δεν τους πείραξαν. Οι Ελληνες και οι οικογένειές τους γλίτωσαν την καταστροφή. Σήμερα οι απόγονοί τους είναι κάπου 600. Τα επίθετα Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωσταντίνου, είναι από τα πιο συνηθισμένα στο ψαροχώρι.
Εκατόν τριάντα χρόνια μετά η ελληνική σημαία υψώθηκε και πάλι. Η ελληνική κοινότητα της Λίμα μαζί με την ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στο χωριό. Ο δήμαρχος έδωσε εντολή να υψωθούν στην πλατεία η περουβιανή και η ελληνική σημαία. Πολλοί από τους απόγονους των πρώτων Ελλήνων ήταν συγκινημένοι. «Οι Ελληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στην δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο μας», είπε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Χουάν Βεργάρα Μάτα.
Οι Ελληνες του Σαν Αντρές είναι καθολικοί. Ο ιερέας του χωριού είναι ο Αλφόνσο Κομνηνός. «Όταν πέθαναν οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Μαζί με όλα αυτά χάθηκε και η Ορθοδοξία. Είμαστε πια Καθολικοί. Δεν γινόταν διαφορετικά. Όμως πολλοί κρατάμε ακόμη πολλά έθιμα. Για αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα», δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πάτερ Αλφόνσο Κομνηνός που είναι Ελληνας πέμπτης γενιάς.
Η θεία λειτουργία ήταν σύντομη και τελέστηκε στην παραλία, όπου έγινε και η κατάδυση του Τίμιου Σταυρού. Το ρόλο του ιερέα ανέλαβαν η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης και ο πάτερ Αλφόνσο. Οι λιγοστοί που μιλούν πια ελληνικά είχαν μοιράσει φωτοτυπίες με το απολυτίκιο Θεοφανείων γραμμένο με ισπανικά γράμματα και έτσι συμμετείχαν όλοι στην ψαλμωδία. Ο ασημένιος σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε κλίμα συγκίνησης έψαλαν «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε…».
Ενας πιτσιρικάς, έκτης γενιάς Ελληνας βούτηξε στη θάλασσα και έφερε πίσω τον σταυρό.
«Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη η χαρά για μας να βλέπουμε την ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατάστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε», δήλωσε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Σαν Αντρές, Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας.
«Εκδηλώσεις όπως και η σημερινή είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία, μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας», είπε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλης.
Άλλα άρθρα από christiannaloupa
Σχολιάστε το άρθρο:
christiannaloupa
την
14 Ιανουαρίου 2010, 02:43
Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε το άρθρο, κύριε Παπαμαρινόπουλε. Τελικά είναι απίστευτο ότι στις πιο απόμακρες γωνιές του πλανήτη μπορεί κανείς να βρει ανθρώπους ελληνικής καταγωγής, κάτι που δυστυχώς το ελληνικό κράτος δεν εκμεταλλεύεται καθόλου για να προωθήσει τον ελληνικό πολιτισμό. Όπως πληροφορήθηκα ο δημοσιογράφος Δημήτρης Παρούσης έχει αναλάβει μόνος του την πρωτοβουλία ανακάλυψης "ξεχασμένων" Ελλήνων, χωρίς να έχει υποστήριξη από πουθενά.
Εύχομαι καλή χρονιά και σε σας.
Χριστιάννα
Εύχομαι καλή χρονιά και σε σας.
Χριστιάννα
Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος
την
14 Ιανουαρίου 2010, 02:11
συνολικά:
3
| προβολή:
1 - 3
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο