Δημοκρατία ή “μπάχαλο”; - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Έχω κουραστεί να προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι και τι συμβαίνει γύρω μου. Διαβάζω τις εφημερίδες. Η κάθε μια έχει το δικό της χαβά που είναι εκ διαμέτρου αντίθετος απ' το χαβά των άλλων. Είναι δε τόσο πολλές που θα μπορούσαν να χωράνε τα νέα όλης της υφηλίου και όχι μόνον της Χώρας μας. Έλα όμως που η κάθε μία, την ίδια μία είδηση τη παρουσιάζει με το δικό της τρόπο και σε κάνουν να λες: Καλά, και οι δυο για το ίδιο πράμα μιλάνε ή για κάτι τελείως διαφορετικό; Βλέπεις ο στόχος τους, όπως αποδεικνύεται δεν είναι να μας ενημερώσουν, αλλά περισσότερο για να μας μπερδέψουν και έτσι να ευχαριστήσουν τους πάτρωνές τους, όποιοι κι' αν αυτοί είναι και κυρίως τα κομματικά αφεντικά τους κι' ας γράφουν στη πρώτη σελίδα τους με χτυπητά και έγχρωμα γράμματα “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ”. Κολοκύθια ! Που την είδαν την ανεξαρτησία ; Απλώς μας δουλεύουν!Αλλά ας φύγουμε από τις εφημερίδες κι' ας πιάσουμε τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Ιδίως αυτές,  έχουνε γεμίσει το κόσμο. Κάθε κανάλι έχει το δικό του θεό, που κύριος είδε ποιου χρώματος ή αποχρώσεως είναι. Έτσι κι' απ' εδώ σωτηρία δεν υπάρχει, παρά μόνο να πατήσεις το κουμπί του τηλεκοντρόλ και να την κλείσεις όποια κι' αν είναι αυτή. Θα μου πείτε: Καλά στα τυφλά θα περπατάς χωρίς να ξέρεις που πάμε ; Δεν νοιάζεσαι να μάθεις τι γίνεται γύρω σου; Και βέβαια νοιάζομαι και υποφέρω, αλλά θέλω να ξέρω, να ακούσω, να μάθω κάτι θετικό, κάτι τελεσίδικο κι όχι για το ίδιο θέμα άλλο απ' τον έναν το πρωί, άλλο απ' τον άλλο το μεσημέρι κι ' άλλο πάλι απ 'τον πρώτο αλλά το βράδυ αυτή τη φορά.

Συζητώντας μ' ένα φίλο, όταν με άκουσε να του τα λέω όλα αυτά, μου είπε : Και καλά γιατί δεν παρατάς τα ιδιωτικά  κανάλια και να' ακούς Κρατικά ; Το έκανα κι αυτό, αλλά “άνθρακες ο  θησαυρός “ που λένε. Και εκεί τα ίδια. Αλλιώς ο ένας, αλλιώς ο άλλος, για το ίδιο θέμα και με διαφορετικά σχόλια ανάλογο με τις αντιλήψεις και τις κατευθύνσεις του κάθε εκφωνητή, ή τηλεπαρουσιαστή, καθώς ο καθένας τους νοιάζεται περισσότερο για τη θέση του και λιγότερο για την πραγματική αλήθεια . Γι' αυτούς αλήθεια είναι το τι τους βολεύει ή το τι βολεύει το χρώμα που συμπαθούν. Έτσι είπα: Δεν πάει άλλο και κάνοντας “ζάπινγγ” (πως να το πω αλλιώς αφού έτσι το λένε όλοι) βρέθηκα και κόλλησα στο κανάλι της Βουλής !Εδώ, σκέφτηκα τα πράγματα θα είναι αλλιώς αφού ότι είναι θα το μαθαίνω φρέσκο και ζεστό απ' το στόμα των υπευθύνων ή υποτιθεμένων υπευθύνων και όχι από έναν οποιονδήποτε εκφωνητή, ο οποίος παρέα με πεντ' έξι διάφορους αργόσχολους θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορούν να λύσουν τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αλλά φευ ! κι 'εδώ τζίφος! Εδώ δεν έχεις έναν με μερικούς αργόσχολους. Εδώ έχεις ΤΡΑΚΟΣΟΥΣ “ Εθνοσωτήρες (?) που άλλοι τους αποκαλούν “βολευτάς” κι ο καθένας τους βγαίνει στο βήμα και αρχίζει με βαρύγδουπο ύφος χιλίων Καρδιναλίων να διαβάζει , Μάλιστα να διαβάζει και όχι να “αγορεύει” , ότι κάποιος άλλος του έχει γραμμένο πάνω σε μια κόλα χαρτί! Το λέω έτσι γιατί πολλές φορές έχω προσέξει πόσα λάθη κάνουν στην ανάγνωση και πόσο δυσκολεύονται άλλες φορές ακόμα και να το διαβάσουν. Μωρέ, αν ήταν δικό τους ή δικές τους ιδέες ή προτάσεις θα τις θυμόντουσαν,  και κανονικά θα' πρεπε να τις ξέρουνε νεράκι απ' έξω κι όχι να πρέπει να τις διαβάζουν. Αλλά και αν μαζέψεις το τι λέει ο καθένας τους για ένα και το αυτό θέμα , τότε “τόμπολα” έχεις μπερδευτεί σα το ψάρι μέσ' το δίχτυ!

Μα αυτό θα πει “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ !” Σου λέει κάποιος. Ποιά Δημοκρατία ; Που την είδε τη Δημοκρατία ; Χάβρα ,ΝΑΙ , Μπάχαλο, ΝΑΙ, κι ότι άλλο παρόμοιο βάζει ο νους σας ΝΑΙ !! αλλά δημοκρατία , ΟΧΙ !!! Που είναι οι αποφάσεις που στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ παίρνουν οι πολλοί ; ή έστω που είναι η συνεννόηση για μια απόφαση ; Μέρες, βδομάδες , ακούμε για τις αποδείξεις , για την επιδότηση θέρμανσης,για τις λίστες των φοροφυγάδων, για τη λίστα της Λαγκάρντ, για τα

φάρμακα, για τους γιατρούς, για χίλιες δυο ......(καλλίτερα να μην το πώ τι,) και τελικά δε ξέρουμε τίποτα το θετικό, τίποτα το τελικό Πάμε όλοι στα τυφλά, ή όπως λένε στο χωριό μου , πάμε “ σα τσ' στραβοί που παν στουν Άδ.!” (δηλαδή σαν τους τυφλούς που πάνε στον Άδη!) Μα τότε τι κάνουν όλοι αυτοί οι τρακόσοι και οι άλλοι τόσοι (και βάλε) παρατρεχάμενοι τους, που όλους αυτούς τους πληρώνουμε εμείς, όχι με to περίσσευμά μας αλλά με το αίμα μας. Και να ήταν σχετικοί ή ειδήμονες με τα θέματα που καταπιάνονται ή τους αναθέτουν, να πω: “ ας τα κομμάτια, ας είναι κι' έτσι”! Αλλά τις περισσότερες φορές καταπιάνονται με θέματα τελείως άγνωστα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες όπως π.χ.ένας γιατρός (γυναικολόγος) να καταπιάνεται με ναυτιλιακά θέματα, ή ένας δικηγόρος με αγροτικά κι ένας άλλος αρχιτέκτων μηχανικός που μπορεί να μην έχει πάει ακόμη και απλός φαντάρος, να καταπιάνεται με θέματα στρατιωτικά και μάλιστα Εθνικής Άμυνας, Έ αυτό δεν τρώγεται. Αυτό βρομά και βρομά κομματίλα και όχι τίποτα άλλο. Και όπου υπάρχει κομματίλα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει Δημοκρατία. Γιατί λοιπόν να υπάρχουν τόσοι πολλοί που να γίνεται η υπόθεση μπάχαλο και να μην είναι πολύ λιγότεροι να μπορούν να συνεννοηθούν πιο εύκολα μεταξύ τους και όποιος ξεφεύγει απ' τις σωστές γραμμές να γίνεται πιο εύκολα αντιληπτός; Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν Δημοκρατία αλλά τι Δημοκρατία ; Σήμερα θα την αποκαλούσαμε “Πλουτοκρατία”.Αλλά κι όποιος παραστρατούσε τον “εξοστράκιζαν ! Σήμερα τόσοι και τόσοι που έχουν παραστρατήσει και μας έχουν βουλιάξει και σα χώρα και σα Λαό στη μιζέρια αλλά και στην καταφρόνια ,τι τους κάναμε ; Τίποτα! Ή μάλλον τους κανακεύουμε! Μπράβο μας!!! Αλλά και πάλι σκέφτομαι και λέω: Ναι Οι Αθηναίοι είχαν Δημοκρατία με επιλεγμένη πολυγνωμία. Τι κάνανε ; Παρθενώνες και φαγωνόντουσαν μεταξύ τους. Το Θεμιστοκλή τον εξοστράκισαν , το Σωκράτη τον ξεκάνανε με κόνιο και το Σόλωνα τον κάνανε να πάρει των οματιών του και να φύγει. Ενώ η  Σπάρτη με την ολιγαρχία της δεν είχε τέτοια παρατράγουδα. Ότι αποφασίζανε οι λίγοι και ειδήμονες , αυτό ήταν και ήταν νόμος. Έτσι, χωρίς πολλές κουβέντες στείλανε τους τρακόσους με τον Λεωνίδα να σκοτωθούν στις Θερμοπύλες. Αν είχαν Δημοκρατία ακόμα θα το κουβεντιάζανε και ίσως να ήμασταν σήμερα όλοι μας Χομεηνίδες.

Κάπως έτσι κάνουμε κι εμείς σήμερα,  έχουμε τρακόσους να κουβεντιάζουν το πώς θα σωθεί ο τόπος κι αντί να σωθεί, βουλιάζει όλο και πιο πολύ στο βούρκο.

Καλή φίλοι μου η Δημοκρατία αλλά μόνον θεωρητικά στα χαρτιά. Στη πράξη θέλει στιβαρό χέρι και ατσάλινη καρδιά . Αν σήμερα βρισκόταν ένα τέτοιο άτομο μ' αυτά τα προσόντα, έστω και με το Δημοκρατικό σύστημα που έχουμε , τα πράματα θα ήταν αλλιώς. Θα χτύπαγε το χέρι του στο τραπέζι και θα έλεγε σ' αυτά τα όντα της τρόικας ότι τέρμα πια, δε μπορούν να μας δουλεύουν συνεχώς και να μας κάνουν το μαρτύριο του γαϊδάρου με το καρότο (διάβαζε δόση) και το μαστίγιο (διάβαζε μνημόνιο). Αν είναι να μας βγάλουν τη ψυχή μας για να μας δώσουν αυτή την έρημη δόση, να μη το σώσουν και μας τη δώσουν ποτέ. Όταν μας έχουν πεθάνει όλους, τι να τη κάνουμε τη δόση; Οι πεθαμένοι δεν χρειάζονται παράδες! Μη τρομάζετε, αυτό που λέω το πιστεύω . Αν από την αρχή , από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία είχαμε τα κότσια ( για να μη πω τίποτα άλλο και δεν σκύβαμε το κεφάλι αλλά τους αντιμετωπίζαμε παλικαρίσια με το “σας χρωστούμε, μας χρωστάτες , ας τα συμψηφίσουμε, σήμερα δε θα περιμέναμε να πουν το ΝΑΙ τα παιδάκια της τρόϊ κας . Επίσης αν είχαμε ηγήτορες  (???) με σθένος , ακόμα και σήμερα, στο σημείο που βρισκόμαστε θα μπορούσαν να μας βγάλουν απ' το αδιέξοδο , βουτώντας αυτούς που τόσα χρόνια πλούτιζαν σε βάρος όλων των Ελλήνων και να τους “ μαδήσουν” και όχι να προσπαθούν να μαδήσουν κι ' άλλο τον ήδη ξεπουπουλιασμένο Λαό. . Αλλά είπαμε Δημοκρατία έχουμε και σ' αυτήν πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές, κι' αυτές που είναι μέσα στο χορό κι 'αυτές που είναι έξω απ' το χορό.      Μονάχα που έτσι το μπάχαλο γίνεται πιο μπάχαλο και βλαστήματα .!

Τι να  πω άλλο; Έτσι κι αλλιώς ένας γέρος συνταξιούχος είμαι και κάπως έτσι ξεθυμαίνω το πόνο μου όσο βλέπω το τόπο μου και το Λαό μας να υποφέρει έτσι και αυτοί που πρέπει να ανασκουμπωθούν και να τη σώσουν χωρίς να την ξεφτιλίσουν, κινούνται όλοι με γνώμονα το κόμμα τους και τις προσωπικές και κομματικές τους επιδιώξεις  και τίποτα άλλο . Αλλά ποιος ξέρει ίσως να ισχίσει αυτό το τραγούδι της αξέχαστης Σοφίας Βέμπο που έλεγε : Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου και μη μας αρωστήσεις “ γιατί το θέλει ο Θεός Να ΖΗΣΕΙΣ και ΘΑ  ΖΗΣΕΙΣ !!!

Θ.Σ.Μ.- Μήθυμνα 15/10/2012