Στατιστικά "κλειδιά" της αναμέτρησης της Τρίτης - Του Κώστα Ράπτη

Σύμφωνα με τον Economist,η εκλογική μάχη της Τρίτης στις ΗΠΑ μπορεί να αναχθεί σε δύο απλά ερωτήματα: Πόσο καλός πρόεδρος υπήρξε ο Barack Obama, ιδίως στους τομείς της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής; Και πόσο μπορεί να εμπιστευθεί η Αμερική τον Mitt Romney ότι θα είναι καλύτερος; Με αυτή την έννοια, συνεχίζει το αμερικανικό περιοδικό, ο Obama μετά βίας αξίζει να επανεκλεγεί.

Σε έναν ενδιαφέροντα όμως συντονισμό προεκλογικών στατιστικών και έξωθεν αξιολογήσεων, αυτό το “μετά βίας” δείχνει να αποτυπώνει επακριβώς και τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος, καθώς ο πάλαι ποτέ “υποψήφιος της ελπίδας” βρίσκεται να δίνει μάχη ψήφο την ψήφο με τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό του.

Ο στατιστικολόγος-σταρ Nate Silver επιμένει από το μπλογκ του στους New York Times ότι ο τωρινός ένοικος του Λευκού Οίκου έχει 85,1% πιθανότητες να εξασφαλίσει την επανεκλογή του, συγκεντρώνοντας 50,6% της λαϊκής ψήφου και σε κάθε περίπτωση την πλειοψηφία στο εκλεκτορικό κολλέγιο.

Ο λόγος για αυτή την εκτίμηση έγκειται στο ότι ο Obama εξακολουθεί να προηγείται στην πολιτεία που έχει 50,3% πιθανότητες να αποβεί η καθοριστική, ήτοι το Οχάιο (ακολουθεί η Βιρτζίνια με 13% πιθανότητες).

Συνολικά, σε 21 δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν το Σάββατο και διεξήχθησαν στις 10 πολιτείες που θεωρούνται αμφίρροπες, ο Obama προηγείται στις 16 και ισοβαθμεί με τον Romney σε άλλες τρεις. Η εικόνα που παρέχει ο μέσος όρος των πραγματοποιούμενων δημοσκοπήσεων (σε αντίθεση με ό,τι προκύπτει ενδεχομένως από την κάθε μία μεμονωμένα) παρέχει, κατά τον Silver, ασφαλέστερες ενδείξεις, ιδίως σε μία φάση κατά την οποία ο αριθμός των αναποφάσιστων εμφανίζεται περιορισμένος, και σε μία εκλογική αναμέτρηση κατά την οποία δεν υπάρχει ένας περισσότερο ή λιγότερο ισχυρός “τρίτος υποψήφιος” όπως το 1980, το 1992 ή το 2000. Από αυτή την άποψη, ο Obama φέρεται να έχει ήδη εξασφαλίσει περίπου 50% της ψήφου στην Πενσυλβάνια, το Ουισκόνσιν, τη Νεβάδα και το Μίσιγκαν, σχεδόν 49% στο Οχάιο και 48% στην Άιοβα, το Νέο Χάμσαιρ, τη Βιρτζίνια και το Κολοράντο. Μάλιστα, στην Νεβάδα και την Άιοβα, όπου έχει ήδη συμμετάσχει στην πρόωρη ψηφοφορία σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών βρίσκεται μπροστά, και το όποιο “ψαλίδισμα” των ποσοστών του ξεκινά από την ασφαλή αφετηρία του 2008, όπου το προβάδισμά του έφθασε τις 12 και 10 μονάδες αντιστοίχως. Αντίθετα, στο Οχάιο, από τα αποτελέσματα της πρόωρης ψηφοφορίας, ο Obama δεν μοιάζει καν να υποχωρεί από τα δεδομένα του 2008.

Επιπλέον, σε επτά πανεθνικές δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν την Κυριακή, ο Obama εξασφαλίζει κατά μέσο όρο προβάδισμα της τάξης του 1,2% - το οποίο είναι ασφαλώς οριακό αλλά καλύτερο των επιδόσεών του την επαύριο του πρώτου ντιμπέιτ στο Ντένβερ.

Περνώντας βέβαια από την στατιστική στην πολιτική, η συζήτηση θα όφειλε να σταθεί ακριβώς στο “έλλειμμα ενθουσιασμού” για το οποίο κάνουν λόγο οι Αμερικανοί αναλυτές, στην απαρέσκεια που εκφράζει το 80% των Αμερικανών για την έλλειψη περιορισμών στο πολιτικό χρήμα, στα χαμηλότατα ποσοστά αποδοχής του Κογκρέσου, ανεξαρτήτως πολιτικής προτίμησης των ερωτωμένων. Κυρίως δε, στην αποθάρρυνση αυτού ακριβώς του τμήματος του πληθυσμού το οποίο στοιχήθηκε πίσω από την υποψηφιότητα Obama το2008 – για να βρεθούν μετά από μία τετραετία διαψεύσεων αντιμέτωποι απλώς με έναν κενό συμβολισμό και καθ΄ ολοκληρίαν αρνητικά καμπάνια στηριγμένη στον φόβο του “μεγαλύτερου κακού”.

Πηγή: www.capital.gr