Χάουαρντ Ζιν:Έφυγε χθες από τη ζωή o ιστορικός που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο - TA NEA
«Ο ιστορικός που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο»
Έφυγε χθες από τη ζωή ο κήρυκας της πολιτικής ανυπακοής Χάουαρντ Ζιν
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
//
Συγγραφέας της «άλλης» Ιστορίας της Αμερικής, κήρυκας της πολιτικής ανυπακοής, επιφανής φυσιογνωμία του πολιτικού ακτιβισμού, ο Χάουαρντ Ζιν έτυχε και άλλων προνομίων. Ήταν πολύ αγαπητός στους φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, τους οποίους αποχαιρέτησε οριστικά το 1988 συμμετέχοντας στο πλευρό τους σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας. Τo βιβλίο του «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», μια απόπειρα καταγραφής της ιστορίας της πατρίδας του «από την πλευρά των ηττημένων», εκδόθηκε το 1980 σε 5.000 αντίτυπα κι έγινε σύντομα γνωστό από στόμα σε στόμα, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, συμπεριελήφθη στη διδακτική ύλη πολλών σχολείων στις ΗΠΑ. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα είχε ξεπεράσει τα 2 εκατ. αντίτυπα. Ο Ζιν είχε παραδεχθεί σε μια συνέντευξή του το 1998 ότι ο σκοπός του δεν ήταν να γράψει μια «αντικειμενική ή πλήρη ιστορία». Και όπως ήταν φυσικό, η ιστορική του προσέγγιση δεν έβρισκε σύμφωνους πολλούς συναδέλφους του- ακόμη και τους φιλελεύθερους. «Ξέρω ότι με θεωρεί έναν επικίνδυνο αντιδραστικό. Κι εγώ δεν τον παίρνω πολύ στα σοβαρά», είχε πει ο Άρθουρ Σλέσινγκερ, βραβευμένος ιστορικός που είχε αντιταχθεί σθεναρά στον πόλεμο του Ιράκ.
Αν και ιδεολογικά μαχητικός, ο Ζιν περιγράφεται ως ένας προσηνής άνθρωπος και γοητευτικός ομιλητής. Οι σταρ Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ δεν ήταν μόνο οικογενειακοί του φίλοι αλλά και πιστοί θαυμαστές του. Σε μια σκηνή της ταινίας «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ», το σενάριο της οποίας είχαν γράψει οι δύο ηθοποιοί, ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Ντέιμον καλεί τον ψυχολόγο του να διαβάσει το μπεστ σέλερ του Ζιν: «Αυτό το βιβλίο θα σου δώσει μια κλωτσιά στον κώλο». Από το ίδιο βιβλίο εμπνεύστηκε το «αφεντικό» Μπρους Σπρίνγκστιν τον δίσκο του «Νebrasca».
Ο ίδιος ο Ζιν είχε γνωρίσει την «πλευρά των ηττημένων» που περιγράφει στο πιο γνωστό βιβλίο του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια φτωχογειτονιά του Μπρούκλιν το 1922 από μετανάστες γονείς εβραϊκής καταγωγής. Μαθητής ακόμη διάβασε- και λάτρεψε- τα βιβλία του Καρόλου Ντίκενς χάρη στα κουπόνια που μάζευε από την εφημερίδα «Νew Υork Ρost» ο πατέρας του. Στα 17 του χρόνια ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μιας παρέας νεαρών κομμουνιστών από τη γειτονιά του να συμμετάσχει σε μια διαδήλωση στην Τάιμς Σκουέαρ. «Ξαφνικά άκουσα σειρήνες και είδα έφιππους αστυνομικούς να πέφτουν με ορμή και να χτυπούν το πλήθος», είχε διηγηθεί σε μια συνέντευξή του. «Χτύπησαν και μένα και λιποθύμησα. Όταν συνήλθα αργότερα, η Τάιμς Σκουέαρ ήταν και πάλι ήσυχη σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Ήταν ένα συγκλονιστικό μάθημα για μένα».
Βιβλία του Χάουαρντ Ζιν στα ελληνικά
● «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» (Εκδ. Αιώρα)
● «Διακηρύξεις ανεξαρτησίας» (Εκδ. Εξάρχεια)
● «Από την Ιστορία στην πράξη- η δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της δημοκρατίας» (Εκδ. Αιώρα) ● «Ο Μαρξ στο Σόχο» (Εκδ. Αιώρα) ● «Τρομοκρατία και πόλεμος» (Εκδ. Scripta)
Στις ιδέες του δεν είχε καμία θέση η βία
Ο ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΖΙΝ είχε επισκεφθεί κάποιες φορές την Ελλάδα και σε κάθε του επίσκεψη τον υποδεχόταν ένα φανατικό κοινό θαυμαστών. Τον Ιούλιο του 2009 παρακολούθησε συγκινημένος την παράσταση «Ο Μαρξ στο Σόχο» από το δικό του θεατρικό έργο σε μια κατάμεστη αίθουσα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
Στις διαλέξεις που έδωσε κάλεσε το ακροατήριό του σε δράση και πολιτική ανυπακοή. Στο ιδεολογικό οπλοστάσιο του Χάουαρντ Ζιν, πάντως, δεν είχε καμία θέση η βία: «Το κόστος της βίας είναι διπλό, τόσο για τον θύτη όσο και για το θύμα». Η Ζιν υπηρέτησε αυτήν τη θέση του με συνέπεια: λίγα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε στην πολεμική αεροπορία, συγκέντρωσε τα μετάλλια ανδρείας που του είχαν απονεμηθεί σε έναν φάκελο.
Απ΄ έξω έγραψε: «Ποτέ ξανά».
Έφυγε χθες από τη ζωή ο κήρυκας της πολιτικής ανυπακοής Χάουαρντ Ζιν
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Περικλής Δημητρολόπουλος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
//
Ο Χάουαρντ Ζιν ήξερε τι ήθελε: «Έγινα ιστορικός για να αλλάξω τον κόσμο», έγραφε στην αυτοβιογραφία του. Πιθανότατα δεν είδε τον κόσμο όπως τον ονειρευόταν. Αλλά μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή στα 87 του χρόνια, είχε το προνόμιο να ζήσει απόλυτα συνεπής με τις ιδέες του.
Συγγραφέας της «άλλης» Ιστορίας της Αμερικής, κήρυκας της πολιτικής ανυπακοής, επιφανής φυσιογνωμία του πολιτικού ακτιβισμού, ο Χάουαρντ Ζιν έτυχε και άλλων προνομίων. Ήταν πολύ αγαπητός στους φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, τους οποίους αποχαιρέτησε οριστικά το 1988 συμμετέχοντας στο πλευρό τους σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας. Τo βιβλίο του «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών», μια απόπειρα καταγραφής της ιστορίας της πατρίδας του «από την πλευρά των ηττημένων», εκδόθηκε το 1980 σε 5.000 αντίτυπα κι έγινε σύντομα γνωστό από στόμα σε στόμα, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, συμπεριελήφθη στη διδακτική ύλη πολλών σχολείων στις ΗΠΑ. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα είχε ξεπεράσει τα 2 εκατ. αντίτυπα. Ο Ζιν είχε παραδεχθεί σε μια συνέντευξή του το 1998 ότι ο σκοπός του δεν ήταν να γράψει μια «αντικειμενική ή πλήρη ιστορία». Και όπως ήταν φυσικό, η ιστορική του προσέγγιση δεν έβρισκε σύμφωνους πολλούς συναδέλφους του- ακόμη και τους φιλελεύθερους. «Ξέρω ότι με θεωρεί έναν επικίνδυνο αντιδραστικό. Κι εγώ δεν τον παίρνω πολύ στα σοβαρά», είχε πει ο Άρθουρ Σλέσινγκερ, βραβευμένος ιστορικός που είχε αντιταχθεί σθεναρά στον πόλεμο του Ιράκ.
Αν και ιδεολογικά μαχητικός, ο Ζιν περιγράφεται ως ένας προσηνής άνθρωπος και γοητευτικός ομιλητής. Οι σταρ Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ δεν ήταν μόνο οικογενειακοί του φίλοι αλλά και πιστοί θαυμαστές του. Σε μια σκηνή της ταινίας «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ», το σενάριο της οποίας είχαν γράψει οι δύο ηθοποιοί, ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Ντέιμον καλεί τον ψυχολόγο του να διαβάσει το μπεστ σέλερ του Ζιν: «Αυτό το βιβλίο θα σου δώσει μια κλωτσιά στον κώλο». Από το ίδιο βιβλίο εμπνεύστηκε το «αφεντικό» Μπρους Σπρίνγκστιν τον δίσκο του «Νebrasca».
Ο ίδιος ο Ζιν είχε γνωρίσει την «πλευρά των ηττημένων» που περιγράφει στο πιο γνωστό βιβλίο του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια φτωχογειτονιά του Μπρούκλιν το 1922 από μετανάστες γονείς εβραϊκής καταγωγής. Μαθητής ακόμη διάβασε- και λάτρεψε- τα βιβλία του Καρόλου Ντίκενς χάρη στα κουπόνια που μάζευε από την εφημερίδα «Νew Υork Ρost» ο πατέρας του. Στα 17 του χρόνια ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μιας παρέας νεαρών κομμουνιστών από τη γειτονιά του να συμμετάσχει σε μια διαδήλωση στην Τάιμς Σκουέαρ. «Ξαφνικά άκουσα σειρήνες και είδα έφιππους αστυνομικούς να πέφτουν με ορμή και να χτυπούν το πλήθος», είχε διηγηθεί σε μια συνέντευξή του. «Χτύπησαν και μένα και λιποθύμησα. Όταν συνήλθα αργότερα, η Τάιμς Σκουέαρ ήταν και πάλι ήσυχη σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Ήταν ένα συγκλονιστικό μάθημα για μένα».
LΙΝΚ:
www.howardzinn.org
Βιβλία του Χάουαρντ Ζιν στα ελληνικά
● «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» (Εκδ. Αιώρα)
● «Διακηρύξεις ανεξαρτησίας» (Εκδ. Εξάρχεια)
● «Από την Ιστορία στην πράξη- η δράση των πολιτών ως προϋπόθεση της δημοκρατίας» (Εκδ. Αιώρα) ● «Ο Μαρξ στο Σόχο» (Εκδ. Αιώρα) ● «Τρομοκρατία και πόλεμος» (Εκδ. Scripta)
Στις ιδέες του δεν είχε καμία θέση η βία
Ο ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΖΙΝ είχε επισκεφθεί κάποιες φορές την Ελλάδα και σε κάθε του επίσκεψη τον υποδεχόταν ένα φανατικό κοινό θαυμαστών. Τον Ιούλιο του 2009 παρακολούθησε συγκινημένος την παράσταση «Ο Μαρξ στο Σόχο» από το δικό του θεατρικό έργο σε μια κατάμεστη αίθουσα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
Στις διαλέξεις που έδωσε κάλεσε το ακροατήριό του σε δράση και πολιτική ανυπακοή. Στο ιδεολογικό οπλοστάσιο του Χάουαρντ Ζιν, πάντως, δεν είχε καμία θέση η βία: «Το κόστος της βίας είναι διπλό, τόσο για τον θύτη όσο και για το θύμα». Η Ζιν υπηρέτησε αυτήν τη θέση του με συνέπεια: λίγα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε στην πολεμική αεροπορία, συγκέντρωσε τα μετάλλια ανδρείας που του είχαν απονεμηθεί σε έναν φάκελο.
Απ΄ έξω έγραψε: «Ποτέ ξανά».
Άλλα άρθρα από christiannaloupa
Σχολιάστε το άρθρο:
συνολικά:
| προβολή:
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
