Τέλος στις «ιδιότυπες» ασυλίες - Του Παναγιώτη Παναγιώτου
Για πρώτη φορά πάντως -και λόγω της «πίεσης» της κρίσης και της αγανάκτησης του κόσμου- η πολιτεία αρχίζει να δείχνει έμπρακτη διάθεση να τεθεί τέλος στην ιδιότυπη ασυλία των «επωνύμων» και στην ατιμωρησία ισχυρών οικονομικών παραγόντων και πολιτικών προσώπων. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος, τους κ. Πεπόνη και Μουζακίτη, οι οποίοι έχουν δώσει πραγματική υπόσταση και σοβαρή διάσταση σ' έναν εκ των πραγμάτων δύσκολο ρόλο και μάλιστα χωρίς τις απαραίτητες υλικο-τεχνικές υποδομές. Παράλληλα μ' αυτούς εργάζεται αθόρυβα μια ομάδα εισαγγελέων - ανακριτών και ανθρώπων της Δημ. Διοίκησης για πλήθος υποθέσεων, με εντυπωσιακό επαγγελματισμό και ευσυνειδησία. Αυτά, σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς, δεν πρέπει ούτε να αγνοούνται ούτε να αποσιωπούνται. Η δουλειά που γίνεται δεν δικαιολογεί, προς το παρόν τουλάχιστον, επιφυλάξεις για επικοινωνιακές ή προσχηματικές πρακτικές.
Φαίνεται ότι υπάρχει μια ουσιαστική διάθεση ελέγχου και απόδοσης ευθυνών, όπου υπάρχουν. Η τήρηση του «μέτρου» της δικαιοσύνης είναι απαραίτητη προϋπόθεση (και προς το παρόν τηρείται και με το παραπάνω). Το να μπούμε σε λογικές τύπου «κυνήγι μαγισσών» θα ήταν ένα μεγάλο λάθος με αντίθετο από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Η κάθαρση είναι απαραίτητη και αναγκαία, αλλά για να είναι επιτυχής πρέπει να γίνει χωρίς πολιτικούς φανατισμούς και μικροκομματικές εμπάθειες. Ενα ατυχές μπλέξιμο πολιτικών ευθυνών με ποινικές ευθύνες θα 'ταν τελικά εμπόδιο στην κάθαρση και θα υπονόμευε την όλη προσπάθεια. Οι «γενικεύσεις» δεν βοηθούν...
Από την άλλη, είναι πια κοινή συνείδηση, πέραν των ευθυνών του πολιτικού συστήματος με την ευρύτατη έννοια του όρου (που πρέπει να διερευνηθούν), η διάχυση της διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο χώρο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Χρειάζεται «συντεταγμένη δουλειά». Οχι όλες οι υποθέσεις στο «ίδιο τσουβάλι». Απαιτούνται ιεραρχήσεις και διάκριση του ουσιώδους από το επουσιώδες. Και κυρίως να οργανώσουμε αποτελεσματικά το «από δω και πέρα» με έξυπνους και αποτελεσματικούς τρόπους.
Η «εκδικητικότητα» ή η «διαπόμπευση» δεν έχουν νόημα. Νόημα έχει η ψύχραιμη απόδοση πραγματικών ευθυνών εκεί που υπάρχουν και η διαμόρφωση μιας «καινούργιας αρχής».
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
