Dum spiro spero !!! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Βεβαίως όσο αναπνέουμε ελπίζουμε . αλλά πόσο ακόμα θα αναπνέουμε έτσι που μας στραγγαλίζουν ; Ίσως θα ήτανε καλύτερα αν μας στραγγάλιζαν πραγματικά . Το τέλος θα ερχότανε πιο γρήγορα και θα τελείωνε και η αγωνία μας μιά και καλή . Αλλά τώρα μας το πάνε σαν τους Κινέζους με το μαρτύριο της σταγόνας.

Τη μια μέρα κόψε το ένα την άλλη το άλλο . Τη μια μέρα έχουμε λεφτά , την άλλη δεν έχουμε δεκάρα . Τη παραάλλη διαβάζουμε ότι εντόπισαν τόσες χιλιάδες που βγάλανε στο εξωτερικό τόσα δις ευρό και ότι θα τους στριμώξουν να πληρώσουν φόρους τόσα δις ,που θα αλαφρύνει κατά πολύ το χρέος μας και δεν θα χρειάζεται να μαδάνε με περικοπές και κρατήσεις εμάς και αμέσως την επομένη προσπαθούν να τους κουκουλώσουν. Ακόμα και αυτούς που πιάσανε στα πράσα όπως λέει ο Λαός , τους φιλοξενούν σε ειδικά περιποιημένα δωμάτια των φυλακών και τους καλοταΐζουν αντί να τους δημεύσουν και ξεπουλήσουν τις παρανόμως αποκτηθείσες ακίνητες περιουσίες τους, προς όφελος του Δημοσίου. Από την άλλη μεριά , όλοι αυτοί οι Εθνοπατέρες απ’ τον πιο ψηλά ευρισκόμενο μέχρι το πιο τελευταίο, το μυαλό τους το έχουν στο κόμμα τους , στο πολιτικό ή μάλλον στο κομματικό τους συμφέρον και στο πώς θα θολώσουν τα νερά για να μην πιαστεί κανένας  μασκαράς και αρχίσει, για να γλιτώσει αυτός, να ξεσκεπάζει βρωμιές που μπορεί να ακουμπούν πολλούς δικούς τους, όπως προ ολίγων ημερών με τη χαμένη λίστα. Θα μου πείτε ότι έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Αυτό το παιχνίδι , που παίζεται απ’ όλες της μεριές, μπορεί να αρέσει ή να συμφέρει αυτούς που το παίζουν , εμάς όμως μας σκοτώνει , μας εξουθενώνει, μας έχει φέρει στο «άκρον άωτον της αντοχής μας» !

Και δε μας έφταναν όλα αυτά , αλλά έχουμε και  γαρνιτούρες .

Όλοι εμείς που μας μείωσαν τις συντάξεις πιο κάτω από το μισό, οι άλλοι που είδαν τους μισθούς τους να κατρακυλά και να χάνεται, και οι πολύ περισσότεροι που βρέθηκαν στο δρόμο άνεργοι και τώρα δεν έχουν ούτε ψωμί για τα παιδιά τους, και εκλιπαρούν για μια θεσούλα  ,για  μια δουλίτσα , όσο κι όσο , δεν έχουμε μωρέ ψυχή ;

Μόνο μερικοί τυχεροί που και αρκετά καλοπληρωμένοι είναι και το κυριότερο που έχουν σίγουρη δουλειά και μισθό, τώρα βρήκανε να ξεσηκωθούν για να μη χάσουν κάτι απ’ το μισθό τους και αυτοί όπως και τόσοι άλλοι ;  Τους βολεύει ή τους αρέσει αυτοί να έχουν δουλίτσα και καλό μισθό και οι άλλοι , οι πολλοί να ψοφούν της πείνας; Και με τις κινήσεις τους και τις απεργίες τους ποιους τιμωρούν ;  Το κράτος ; ή τους εργοδότες τους ; Κανέναν απ’ αυτούς ! Αυτοί είναι καλά βολεμένοι . Άρα ποιος πληρώνει το μάρμαρο ;  Μα βέβαια ο Γιώργης ο κάθε Γιώργης , που σηκωμένος απ’ τα χαράματα θέλει να πάει ως την Ελευσίνα στη τάδε φάμπρικά να βγάλει ένα μεροκάματο του τρόμου για να φέρει κομμάτι ψωμί και λίγο γάλα για τα παιδιά του και η Ελενίτσα ή κάθε Ελενίτσα που όλη νύχτα κένταγε κάτι μαξιλαράκια για να βγάλει μερικές δεκάρες για τα φάρμακα της άρρωστης μάνας της και τώρα πρέπει να πάει να ξενοδουλέψει σκουπίζοντας κάτι μαγαζιά για να αυγατίσει τις δεκάρες αυτές. Αυτοί πληρώνουν το μάρμαρο, γιατί με τις απεργίες σας τους στερείτε κι αυτά τα ελάχιστα λεφτουδάκια που τα περιμένουν σαν μάννα εξ ουρανού . Είναι δίκαιο αυτό ; ή δεν το βλέπετε ; Κι αν δε το βλέπετε εσείς που φοβάστε μη χάσετε κάτι απ’ το μισθό σας δεν το βλέπουν αυτοί που σας υποδαυλίζουν να απεργείτε ; Αυτοί βέβαια, όπως οι Υπουργοί που έχουν το νόμο περί ευθύνης Υπουργών που τους βγάζει λάδι, έτσι και αυτοί έχουν τη συνδικαλιστική ασυλία οπότε τι τους νοιάζει ; Αλλά και το Κράτος τώρα βρήκε την ώρα να κάνει το ζόρικο και το νταή και δε κάθετε με σύνεση να κουβεντιάσει  με τους απεργούς για να τα βρούνε και να σταματήσει αυτός ο τόσο επικίνδυνος χορός του Ζαλόγγου που χορεύουν και οι δυο και θα μας παρασύρουν κι όλους εμάς μαζί τους στο γκρεμό ;  Κάποιος άμυαλος νταής σήμερα ξεφούρνισε μια παρόλα που αλίμονο και αν πραγματοποιηθεί  «Ας κατεβάσουν και τα τάνκς» βροντοφώναξε . Σκέφτηκε τι είπε ; Θα’ θελα να τον δω τι θα έκανε αν κατεβαίνανε τα .....παιχνιδάκια αυτά . Αλλά είπαμε, υπάρχουν και ασυλίες που καμιά φορά οδηγούν σε αψηλές καρέκλες . Έχουμε δει τόσες και τόσες να αποκτούνται έτσι. Εμείς όμως τι θα κάναμε ; Δε θα μπορούμε , όπως κάποτε , ούτε να ανασάνουμε, ενώ τώρα κουτσά στραβά τραβάμε και καμιά αναπνοή . Ευτυχώς ακόμα αναπνέουμε αλλά μπορούμε  να ελπίζουμε ; Πως ; Με ποια δεδομένα ;Τα δεδομένα μοιάζουν σα τα μαύρα βαριά σύννεφα που φέρνουν τη καταιγίδα. Φοβάμαι πως ΟΧΙ   !!! Με τέτοια μυαλά που μας οδηγούν ή και θέλουν να μας οδηγήσουν Τι να ελπίσουμε ;  Οπότε το αρχικό Λατινικό ρητό για μας σήμερα πάει να γίνει λίγο διαφορετικό  Ήτοι « Dum spiro ma non spero !”

T.S.M. 24/01/201