Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Πολλές φορές έρχονται στο μυαλό μου κάτι Λαϊκά ρητά όπως το πιο πάνω και τότε αρχίζω να συλλογιέμαι, πού στο καλό τα βρήκανε ή πώς τα σκαρφίσθηκαν αυτά τα ρητά οι Παππούδες μας κι οι Γιαγιάδες μας κι όχι μόνον αυτοί, αλλά χρόνια και χρόνια πιο μπροστά απ’ αυτούς, άλλοι γέροι και αγράμματοι άνθρωποι, ξωμάχοι, λιομαζώχτρες, γεροψαράδες, και άλλοι πολλοί που όχι μόνον γράμματα δε ξέρανε, αλλά ούτε και το διπλανό τους χωριό δεν γνωρίζανε πώς είναι, για το λόγο ότι οι επικοινωνίες ήταν τόσο δύσκολες που δεν τους άφηναν να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους πιο εξελιγμένους από αυτούς για να ανοίξει το μυαλό τους και να μάθουν κι άλλα σπουδαία πράγματα που άλλοι γνωρίζανε ή ξέρανε ενώ αυτοί «βράζανε με το ζουμί τους» όπως χαρακτηριστικά λέγανε παραπονούμενοι. Ούτε είχανε τα μέσα επικοινωνίας που έχουμε σήμερα εμείς , εφημερίδες, ραδιόφωνα, ,τηλεοράσεις και ιστοσελίδες που μας ενημερώνουν συνεχώς τι συμβαίνει ως και στην άλλη άκρη της γης , τη στιγμή που συμβαίνει , και μας μορφώνουν δεόντως ή μάλλον κατά κανόνα μας ..... παραμορφώνουν. Αυτοί οι «παλιοί» άνθρωποι , μπορεί να μην είχαν αυτά τα σπουδαία επιτεύγματα της επιστήμης που έχουμε εμείς,υποτίθεται για να μας βοηθούν να καλυτερεύουμε τη ζωή μας, είχανε όμως κάτι πιο ουσιώδες που δεν έχουμε εμείς. Είχανε «χρόνο» να σκεφτούν, να φιλοσοφήσουν και να δουν τη βασική ουσία των πραγμάτων και της ζωής . Έτσι γνώρισαν τη πραγματική ζωή , κι όχι τη φτιασιδωμένη ζωή με μπλιμπλιά και φιορετούρες όπως τη ζωή που ζούμε και βλέπουμε εμείς . Απ’ αυτή τη πραγματική, τη παρθένα ζωή που ζήσανε, απ’ αυτήν, χωρίς ξενόφερτες παρεμβολές , αντλήσανε και μάθανε πολλά , πάμπολλα μυστικά που τα μετατρέψανε σε ρητά και παροιμίες για να τις ακούν οι επερχόμενες γενιές και να μην λοξοδρομούν απ’ το σωστό και σίγουρο δρόμο της ζωής. Εμείς όμως μέσα στη παραζάλη της πολιτιστικής και επιστημονικής εξελίξεώς μας, αυτό το «απόσταγμα» της Λαϊκής σοφίας το αγνοήσαμε και παρασυρμένοι από τον εγωισμό μας , όπως οι κατασκευαστές του Πύργου της Βαβέλ , νομίσαμε ότι ξέρουμε τα πάντα κι ότι με τις νέες γνώσεις μας θα μπορέσουμε να χτίσουμε τον ουρανοξύστη της ευτυχίας μας. Βγάλαμε νέες βαθυστόχαστες θεωρίες περί ζωής που ανακατώνουν τα πάντα. Αισθήματα, ηθικές αρχές, πατριωτισμούς, οικονομίες, πλούτο, φτωχιά και τα κάνανε όλα μια σαλάτα, ένα ακαταλαβίστικο χαρμάνι που μας έφερε σ’ αυτό το χάλι που είμαστε σήμερα, όχι μόνον εμείς εδώ στο τόπο μας αλλά δυστυχώς σ’ όλη τη γη.

Θα μου πείτε πώς συνδέω όλα αυτά τα παραπάνω με το ρητό της επικεφαλίδας. Και όμως μοναχό του συνδέεται . Αν οι ταγοί μας δεν παρασυρόντουσαν  από τις βλακώδεις και κάθε άλλο παρά καθαρές ιδέες και συμβουλές των φίλων μας του εξωτερικού, αλλά ρίχνανε και μια ματιά στη σοφία του Λαού μας και συγκεκριμένα σε δυο μόνον αποφθέγματα, το « νηστικό αρκούδι δεν χορεύει»   και το « δέκα μέτρα κι ένα κόβε» δεν θα έφθανε η χώρα μας στο σημείο που βρίσκεται σήμερα κι ο Λαός της στη φτώχια και την εξαθλίωση που υφίσταται. Αν δεν παρασυρόντουσαν με τις βλακώδεις θεωρίες περί «λιτότητας» και μετρούσαν πρώτα καλά τα αποτελέσματα που θα προκαλούσαν τα κοψίματα μισθών και συντάξεων, δεν θα είχαμε  σήμερα τόσες εκατοντάδες χιλιάδων ανέργους που έχουμε και τόσες χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις. Από που προσδοκά το Κράτος να εισπράξει λεφτά. Τα πετρέλαιά μας και το αέριο είναι βαθιά κρυμμένα κάτω απ’ τη θάλασσα και τα ορυκτά μας τα φλερτάρουν άλλοι. Αλλά κι οι «παραδιές» (όπως οι πορτοκαλιές) που ίσως κάποτε να κάνανε παράδες,  ξεραθήκανε κι αυτές, και μείνανε μόνον οι άνθρωποι που μπορούν με τον ιδρώτα του προσώπου τους να βγάλουν παράδες, που ξοδεύοντάς τους θα μπορέσει και το κράτος με τους φόρους, να εισπράξει το μερίδιο του. Τώρα όμως που και οι άνθρωποι οι περισσότεροι ξεράθηκαν και οι λίγοι που μένουν ακόμη  όρθιοι φυλλορροούν, από που ελπίζουν οι ταγοί μας να βρουν, να μαζέψουν παράδες ;  Δεν έχουν ακούσει ένα άλλο πολύ αρχαίο αλλά πολύ επίκαιρο ρητό; Το περίφημο «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»;  Λοιπόν ας ρίξουν μια ματιά στη Λαϊκή σοφία και ας προσπαθήσουν να καταλάβουν ότι ο δρόμος του «κόψε και πάλι κόψε» είναι λάθος. Εδώ το παραδέχονται ακόμη κι αυτοί που τους το επέβαλαν. Γιατί λοιπόν οι δικοί μας πρέπει να συνεχίζουν αυτό το λάθος σύστημα και να μας το κουνούν ή αλλιώς να μας το «σείούν» πάνω από τα κεφάλια μας; Ας μη ξεχνούν ότι και για αυτό το «σείω» υπάρχει ένα κατάλληλο και διδακτικό  παλιό ρητό το «λαγός τη φτέρη έσειε κακό του  κεφαλιού του». Αυτό τουλάχιστον δεν το σκέφτονται;

Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-01/02/2013