Μπέση Κατερίνα ! Είπα να βάλω τις σκέψεις μου σε ρίμα! Μέρος ε΄
Πρώτα, μάθε να αγαπάς ένα φύλλο.
Να το αγγίζεις τρυφερά,μέχρι να νοιώσεις το θρόισμα
στο φύσημα του ανέμου.
Να το δεις. Πως χάνεται στροβιλίζοντας στον τρελό Βοριά,
μέχρι να τελειώσει τη διαδρομή του,καταλήγοντας στο νερό.
Άσε την ψυχή να ταξιδέψει, να χαθεί
να μπερδευτεί με τις σκιές,ώσπου να γίνει ένα
με τη λάμψη της φωτιάς.
Να λυτρωθεί.Όπως θα ανεβαίνουν οι στάχτες της ψηλά,
στα αγέννητα αστρανάμματα της νέας Σελήνης.
Είσαι στην αρχή ακόμη για το όνειρο.
Για να το φτάσεις, ανέβα στο πιο λευκό σύννεφο
και σπάσε το γαλάζιο.
Εξοστράκισε την ισορροπία του απέραντου,και του ίδιου,
βρίσκοντας στο ασυνήθιστο,την ιδέα του χαμένου ιδανικού.
Ο δρόμος ανοίγει βίαια όπως τα στημένα μπλόκα,στην Εθνική.
Με μια αλλόκοτη συνδιαλλαγή της καρδιάς και του νου,
πλησιάζεις το ανέλπιστο.
Κατανοείς το σκοπό της ύπαρξης σου,και αφουγκράζεσαι
τον ήχο της σιωπής ,να βροντοφωνάζει! Είμαι εδώ!
Βάζω τις σκέψεις μου σε ρίμα! Μέρος ε!
Ποίημα της Κατερίνας Μπέση
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
