Επιστολή Τσοχατζόπουλου από τη φυλακή

Καταγγέλει πολιτικές παρεμβάσεις και εκδικητική του καταδίκη

Πολιτικές παρεμβάσεις στους δικαστές που τον καταδίκασαν σε 8ετή κάθειρξη για την υπόθεση του «πόθεν έσχες» και εκδικητική καταδίκη του καταγγέλει με δήλωση του από την φυλακή ο πρώην υπουργός Ακης Τσοχατζόπουλος.

Ο κατηγορούμενος για την υπόθεση του «μαύρου πολιτικού χρήματος» πρώην υπουργός, χαρακτηρίζει την πρόσφατη καταδίκη του για ανακριβείς δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης που αφορούν το ακίνητο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το οποίο πλέον έχει δημευθεί, ως «πρωτοφανή» για την μεταχουντική Ελλάδα και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί, κάτι τρέχει με την Δικαιοσύνη».

Λίγες ημέρες μετά την παραπομπή του σε δίκη και για την υπόθεση των «μιζών» από εξοπλιστικά προγράμματα ο 'Ακης Τσοχατζόπουλος, με την δήλωση απευθύνεται επίσης στους πολιτικούς αρχηγούς και τους ρωτά αν αποδέχονται τις «παρεμβάσεις» στην Δικαιοσύνη.

Ολόκληρη η δήλωση του πρώην υπουργού έχει ως εξής:

«Σε «Δίωξη Δικαστών» με πολιτικό μανδύα εναντίον μου, εξελίχθηκε η απόφαση στην δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, την περασμένη Δευτέρα 04.03.2013.

Το δικαστήριο αυτό «κατάφερε» με δύο ψήφους - η μία Εφέτης ψήφισε αθώος - να εκδώσει μια πρωτοφανή, μια μοναδική ΑΠΟΦΑΣΗ στη μεταχουντική Δημοκρατική Ελλάδα, για έναν μόνον από τους 560 βουλευτές - νυν και πρώην - που ελέγχθηκαν από την Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής, υπό τον Πρόεδρο κο. Αργύρη, από το 2010. Με την απόφαση αυτή η πλειοψηφία «μετάλλαξε» μια απλή τυπική διαδικασία διαχείρισης των βουλευτικών πόθεν έσχες που αποσκοπεί στο όφελος της Δικαιοσύνης, της πολιτικής και της ίδιας της Δημοκρατίας, σε μια παράλογη εκκωφαντική και εκδικητική ΚΑΤΑΔΙΚΗ: 7 χρόνια «κάθειρξη», συν ένα (1) χρόνο για τα πλημμελήματα, χωρίς ελαφρυντικά και αναστολή, και με δήμευση της περιουσίας μου. Για έναν βουλευτή, που εκλέγεται επί 26 χρόνια, σε 10 εθνικές εκλογές (1981-2007) στην πόλη της Θεσσαλονίκης, για ελλειπή και ανακριβή δήλωση πόθεν έσχες των ετών 2009 και 2008.

Η «απόφαση» αυτή αποτελεί ΟΡΟΣΗΜΟ στην λειτουργία της Δικαιοσύνης, στην λειτουργία της τρικομματικής Κυβέρνησης, τον Υπουργό Δικαιοσύνης και στην λειτουργία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί, κάτι τρέχει στη Δικαιοσύνη.

Ολοένα και περισσότεροι πλέον πολίτες το λένε. Απευθύνομαι λοιπόν στους αρχηγούς και Προέδρους, των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων στην Βουλή των Ελλήνων και τους ρωτώ:

Κύριοι,

Αποδέχεστε ή απορρίπτετε τα φαινόμενα των

● παρεμβάσεων, που τα τελευταία χρόνια πυκνώνουν ως πολιτικές, κυβερνητικές, δικαστικές, ιδιωτικές και δημόσιες παρεμβάσεις εξουσίας;

● Ποιοι είναι αυτοί που ασκούνε εξουσία, παρεμβαίνοντας στην Δικαιοσύνη, όπως στους δικαστές της δίκης της Δευτέρας 4.3.2013, επιβάλλοντας πρωτοφανείς, εξοντωτικές ποινές, μακράν από την έννοια της «δίκαιης δίκης» του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, που συνάδει άρρηκτα με το Σύνταγμα και την Ελληνική Νομοθεσία;

● Ποιοι είναι αυτοί που παρεμβαίνουν στο χώρο της Δικαιοσύνης κατά τη μυστική και απόρρητα - κατά τα άλλα - προδικασία και μετατρέπουν τα εισαγγελικά και ανακριτικά γραφεία σε αφανή κέντρα Τύπου, με επιλεκτικές και κατευθυνόμενες διαρροές σε δημοσιογράφους και ανθρώπους των ΜΜΕ, που πλήττουν την προσωπικότητα και τα δικαιώματα του κατηγορουμένου;

Πριν από λίγες ημέρες, ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Αθανασίου, από τους στυλοβάτες της Δικαστικής Εξουσίας στο Πρωτοδικείο Αθηνών, πριν την πρόσφατη υπουργοποίησή του, αναγκάστηκε να απευθυνθεί δημόσια, λόγω της περίεργης κατάστασης που επικρατεί σήμερα στην Δικαιοσύνη, στους δικαστές και τους εισαγγελείς, να μην απορρίπτουν τα ελαφρυντικά του «πρότερου βίου» των κατηγορουμένων πολιτών.

Από την άλλη, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος κάλεσε δημόσια τους δικαστές, στις φιλότιμες και επιτυχείς προσπάθειες που καταβάλλουν στην αντιμετώπιση του Οικονομικού Εγκλήματος, να αποφεύγουν στη λειτουργία τους κάθε χειραγώγησή τους από την ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ, ώστε να αποφεύγονται έτσι και μέθοδοι «Ροβεσπιερισμού».

Εμείς θα προσθέταμε, ότι το λεγόμενο «κοινό περί δικαίου αίσθημα», δεν μπορεί να είναι ούτε οδηγός, ούτε και δέσμευση για την Δικαιοσύνη, τους εισαγγελικούς λειτουργούς και τους δικαστές. Η δίκη αυτή άναψε «κόκκινο» στις σχέσεις Κράτους και Δικαιοσύνης, καθώς, με τις παρεμβάσεις που έγιναν, αναδείχθηκε ξεκάθαρα η δεύτερη, ως πόλος εξουσίας. Σε αυτή τη νέα σχέση, οι διαφωνίες εκτιμήσεων και επιλογών των δικαστικών λειτουργών, που επιδιώκουν να αναδειχθούν με τις αυξημένες εξουσίες, που στο όνομα της Δικαιοσύνης τους έδωσε η Πολιτεία για το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των Ελλήνων Πολιτών, έχουν ως άμεσο θύμα τους ΑΘΩΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Αντί, λοιπόν, η Πολιτεία, με τον έλεγχο των δηλώσεων της υπηρεσιακής κατάστασης πολιτών, κάθε κατηγορίας, να δυναμώσει την επιθυμητή από όλους μας διαφάνεια για όλους και για όλα, και με τον τρόπο αυτό η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ της Δημοκρατίας που τόσο έχουμε ανάγκη στην κρίση που περνούμε, φτάσαμε δυστυχώς σε «διώξεις» που υπηρετούν συσχετισμούς δυνάμεων».

ΤΟ ΒΗΜΑ