Πότε κινδυνεύουν οι καταθέσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό... - Του Κώστα Στούπα
Κύριε Στούπα με αφορμή το άρθρο σας στις 9-04-13: "πώς οι πολιτικές εξελίξεις μπορούν να απειλήσουν τις καταθέσεις", προς το τέλος γράφετε ότι σε περίπτωση μονομερών κινήσεων της Ελλάδας, τότε οι καταθέσεις στο εξωτερικό κινδυνεύουν όπως και αυτές στο εσωτερικό. Τι ακριβώς εννοείτε:
1. τα ξένα ευρωπαϊκά κράτη σε περίπτωση ρήξης θα στραφούν στη δέσμευση των καταθέσεων ελλήνων πολιτών ως αντίποινα-εκβιασμο;Μπορουν να τις δημεύσουν;
2. το ελληνικό κράτος έχει υπογράψει συμφωνίες με ευρωπαϊκά κράτη π.χ. που να μπορεί να επηρεάσει (φορολογήσει-δημεύσει ή ότι άλλο) τις καταθέσεις ελλήνων σε αυτά προς δικό του όφελος;
3. από αυτή την πλευρά, τότε σε ποια κράτη μπορεί να είναι ασφαλής ένας καταθέτης; Ελβετία, Ην. Βασίλειο, Λιχτενστάιν, Σιγκαπούρη;
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Μιχάλης Αθανασίου.
Απάντηση: Μια μονομερής ενέργεια έναντι των δανειστών σημαίνει παραβίαση συμφωνιών. Άρα και η άλλη πλευρά θα προσπαθήσει να προστατευτεί.
Όταν η Ισλανδία κήρυξε στάση πληρωμών στη Βρετανία πάγωσαν τις καταθέσεις των Ισλανδών στις Βρετανικές τράπεζες. Παρόμοιες καταστάσεις είναι περίπλοκες και δεν υπάρχει χαρτογραφημένη πορεία αντιδράσεων.
Ο βαθμός επικινδυνότητας ποικίλει ανάλογα με τις διαστάσεις που θα λάβει η κρίση. Ο Ρούσβελτ π.χ. το 1933 είχε υποχρεώσει όλους τους Aμερικάνους να παραδώσουν ό,τι χρυσό είχαν απαγορεύοντας την κατοχή χρυσού.
Σε ακραίες καταστάσεις καλό είναι κάποιος να βρίσκεται κοντά στα περιουσιακά του στοιχεία για να μπορεί να τα προστατέψει ή να μη χάσει επαφή με τη διαχείρισή τους.
Η Ελβετία έχει αποδειχθεί κατά το παρελθόν ασφαλής προορισμός, αυτό δεν σημαίνει πως θα είναι και στο μέλλον.
Μετά τον τελευταίο πόλεμο πολλές θυρίδες και λογαριασμοί στην Ελβετία έμειναν «ορφανοί» γιατί οι κάτοχοί τους πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από κακουχίες ή επειδή δεν είχαν πρόσβαση σε αυτούς λόγω του πολέμου.
Προς το παρόν όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως οι ευρωπαίοι θα κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν το ευρώ. Επειδή αυτό σημαίνει κόστος, επιλέγουν να καθαρίσουν τράπεζες και χρέη του νότου πριν εξαναγκαστούν ή αποφασίσουν τραπεζική ενοποίηση.
Πολλά απ’ όσα γίνονται μοιάζουν με προετοιμασία της κοινής γνώμης των χωρών ΑΑΑ να αναλάβουν το κόστος της ενοποίησης, με αντικίνητρο πως η διάλυση θα έχει μεγαλύτεροι κόστος.
Αυτές οι ενδείξεις είναι που δημιουργούν ανησυχίες για το ενδεχόμενο η τραπεζική ενοποίηση να περιλαμβάνει «εξορθολογισμό» όλων των τραπεζών με τη συμμετοχή και των καταθετών πριν.
Στην περίπτωση αυτή, ίσως κάποιοι που έχουν φυγαδεύσει τα κεφάλαια στη Γερμανία εκπλαγούν, όπως εξεπλάγησαν όσοι τα είχαν φυγαδεύσει στην Κύπρο.
Δεν υπάρχει απόλυτα ασφαλής συνταγή προστασίας. Καταφύγια όπως η Σιγκαπούρη είναι επίσης επισφαλή γιατί η παρουσία τους εξαρτάται από τους τοπικούς και διεθνείς συσχετισμούς. Οι αρχές στοχεύουν εκεί που βρίσκονται πολλά μαζεμένα χρήματα και μεθοδεύουν πως θα τα ελέγξουν. Εξ ου και οι πιέσεις στην Ελβετία τα τελευταία χρόνια. Η Σιγκαπούρη είναι ένα χωριό στη άκρη της Ασίας, τί αντίσταση μπορεί να προβάλει αν δεχτεί πιέσεις;
Πηγή: www.capital.gr
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα