Ανωνυμία και Διαδίκτυο - Του Χρυσόστομου Τσιρίδη

Όντως μεγάλο το θέμα και ιδιαίτερα σημαντικό, για να το περνάμε με  αντιπαραθέσεις, μόνο, απόψεων.

Ενδιαφέρει όλους μας και κάπως περισσότερο όσους από εμάς διατηρούμε κάποια ιστοσελίδα.

Μερικά  γενικά  πρώτα:

(Τα παραδείγματα, σκοπίμως,  άμεσα αναγνωρίσιμα).

Πρώτον:

Ανωνυμία, ΔΕΝ σημαίνει κατανάγκη, κρυψίνοια, απόκρυψη και εξ ορισμού αρνητική πρόθεση και διάθεση.

Η  ανωνυμία ή..... η ψευδωνυμία, είναι από... αρχαιοτάτων.

Όταν ο Ξενοφώντας "υπέγραφε" τους  Μυρίους του ως  Θεμιστογένης, ούτε κρυβόταν, ούτε και είχε κάτι "κακό" στο μυαλό του ο άνθρωπος.

Ο Ρήγας υπέγραφε φαρδιά-πλατιά. Ο "Ανώνυμος Έλλην"  όχι.

Όμως  ισότιμοι  και οι δύο (εάν τελικά δεν είναι το ίδιο πρόσωπο) στο  «εικονοστάσι»  της Πατρίδας.

Από την άλλη, ΑΝΩΝΥΜΗ  η «Πατρική Διδασκαλία» (το κήρυγμα αυτό ραγιαδισμού και εθελοδουλίας), ΕΠΩΝΥΜΗ η θαρραλέα απάντηση,  «Αδελφική Διδασκαλία» του Αδ. Κοραή.

«Ανώνυμη» και η βάση-προετοιμασία  του ΑΓΩΝΑ του 1821….!

Το πιο ΤΡΑΓΙΚΟ γκράφιτι  ("ΑΝΤΙΟ ΝΙΟΤΗ")  σε  τοίχο της Μικράς Ασίας  γραμμένο ως μια ανώνυμη  «κριτική»  σε έναν αδιέξοδο, από ένα σημείο και μετά,  πόλεμο, από "κάποιο" παλικάρι. που από όλα τα  "ΔΕΙΝΑ", ιεράρχησε, ως πρώτο, την λεηλασία της νιότης του.

Και αυτό κατέθεσε  «ανώνυμα».

Δικαίωμά του: Φόρεσε το «χακί» στα 20 του και, ΑΝ  ΕΠΕΖΗΣΕ, το έβγαλε στα  30 του χρόνια.

Εν τέλει: Η ανωνυμία, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην Ανωνυμία, είναι κάτι πολύ ευρύτερο και σημαντικότερο, από όσο ίσως…. φαίνεται.

Είναι  Επιλογή-καταφύγιο  προσωπικής ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και όχι μόνο.

Ούτως ή άλλως, εκ των πραγμάτων, η  Ανωνυμία, είναι όρος Ζωής και Τέχνης:

Ανώνυμο αποδέκτη- "συνομιλητή", έστω και έναν υποθετικό αναγνώστη δηλαδή, έχει υπόψη του ο οποιοσδήποτε και...οσονδήποτε συγγραφέας.

"Ανώνυμοι" είναι και όλοι εκείνοι που θα αποτελέσουν την πραγματικότητα των "δικών" του αναγνωστών.

"Ανωνύμων" ανθρώπων τα "προϊόντα" (πράγματα, ιδέες, επινοήσεις, εργασία, μόχθο, αγώνες....) απολαμβάνουμε... επωνύμως και ιδιοκτησιακώς:

Το... "αυτοκίνητό  μου",  ο "υπολογιστής μου"...... η... "Ελευθερία ΜΟΥ".....!

Μερικές ακόμη σκέψεις:

«Ανωνύμου του Έλληνος»  ή  καλύτερα "Ανωνύμων των Ελλήνων" είναι η προκοπή αυτού του Έθνους:

Ως ΑΝΩΝΥΜΟΙ, δημιούργησαν... Τραγούδι και Λαϊκή Παράδοση (!), τους ασφαλέστερους Πυλώνες της… ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ μας. (Και μόνο αυτό το  ΟΞΥΜΩΡΟ= Ανωνυμία- Ταυτότητα, είναι αρκετό).

Ως ανώνυμοι συνθέτουν  την  «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ», αυτήν  την  σημαντικότατη  άτυπη  μορφή «ΛΑΊΚΗΣ  ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ» (!!!), βασικότατη παράμετρο,  στο  Πολιτικό και   Κοινωνικό  «γίγνεσθαι».

ΚΑΙ,

Ως ανώνυμοι  "βρίσκονται" (ΚΕΙΝΤΑΙ) σε κάποιο Μνημείο….. "Άγνωστου (!) Στρατιώτη", τοις  ΚΕΙΝΩΝ (επωνύμων) ρήμασι πειθόμενοι.

(Φοβερή λέξη: Άγνωστος....) !

Αυτά για την "Ιστορία" και την  ηθική της ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ.

Επί του πρακτέου όμως:

Η Ανωνυμία  στην εποχή του Διαδικτύου:

Γνωστή η κουβέντα του  Κων/νου Καραμανλή:

"Στην Πολιτική γίνονται πράγματα που ΔΕΝ λέγονται

και  λέγονται πράγματα που δεν γίνονται"

Που σημαίνει:

Η ιδιοτύπως ανώνυμη,  οποιαδήποτε και οποτεδήποτε,  "Πολιτική" (Μορφή ανωνυμίας της λ.χ  είναι  οι  υπόγειες διαδρομές της, το 30ετές απόρρητο   εγγράφων, οι διαβαθμίσεις ασφαλείας κλπ), έχει και δικαιώνει (!)  ως αντίποδά της, την "ανώνυμη" άποψη του Πολίτη, ως ΔΙΚΑΙΩΜΑ και  ΕΠΙΛΟΓΗ  του.

Κι εδώ πλέον ανοίγει ένα άλλο μέγα θέμα, αυτό  των κανόνων διαχείρισης από τον καθένα μας, αυτού του δικαιώματος, με πιστοποιημένες πλέον τις απίστευτες πράγματι δυνατότητες του Διαδικτύου.

Αλλά αυτό είναι μια.... άλλη ιστορία!

Chris Blog